فصل ۱۶

پادشاهان رقیب در آستانهٔ نابودی

 ۱،‏ ۲.‏ چگونه هویت پادشاه شمال پس از جنگ جهانی دوم تغییر کرد؟‏

فیلسوف و مورخ فرانسوی،‏ آلکسی دو توکویل در سال ۱۸۳۵،‏ در مورد جو سیاسی ایالات متحده و روسیه نوشت:‏ «یکی آزادی را وسیلهٔ عمل قرار داده،‏ دیگری بندگی را.‏ .‏ .‏ .‏ شیوه‌های آنان متفاوت است اما گویی هر یک به تدبیر نهانِ مشیت الهی روزی سرنوشت نیمی از جهان را به دست خواهند گرفت.‏» این پیش‌بینی،‏ پس از جنگ جهانی دوم تا چه حد به حقیقت پیوست؟‏ مورخی به نام جِی.‏ اِم.‏ رابرتس می‌نویسد:‏ «در پایان جنگ جهانی دوم ظاهراً سرنوشت جهان سرانجام به دست دو سیستم عظیم قدرت که با یکدیگر تفاوتهای فاحشی داشتند افتاد،‏ یکی بر مبنای آنچه کشور روسیه را تشکیل می‌داد و دیگری ایالات متحدهٔ آمریکا.‏»‏

^۲ در طی دو جنگ جهانی،‏ آلمان دشمن اصلی پادشاه جنوب،‏ یعنی قدرت جهانی انگلیس –‏ آمریکا،‏ بود و جایگاه پادشاه شمال را اشغال کرده بود.‏ اما پس از جنگ جهانی دوم،‏ این کشور تقسیم شد.‏ آلمان غربی در کنار پادشاه جنوب قرار گرفت،‏ و آلمان شرقی به موجودیت قدرتمند دیگری،‏ یعنی بلوک کشورهای کمونیست پیوست که در رأس آن اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت.‏ این بلوک،‏ یا موجودیت سیاسی،‏ جایگاه پادشاه شمال را اشغال کرد،‏ و بشدت در مقابل اتحاد انگلیس –‏ آمریکا قد علم کرد.‏ رقابت بین دو پادشاه به صورت جنگ سردی درآمد که از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۸۹ به طول انجامید.‏ پیش از آن،‏ پادشاه آلمانیِ شمال «به ضدّ عهد مقدّس» عمل کرده بود.‏ (‏ دانیال ۱۱:‏۲۸،‏ ۳۰‏)‏ حال بلوک کمونیست چگونه با این عهد روبرو می‌شد؟‏

مسیحیان حقیقی می‌افتند اما قوی می‌شوند

 ۳،‏ ۴.‏ آنانی که «به ضدّ عهد شرارت می‌ورزند» چه کسانی بودند و چه رابطه‌ای با پادشاه شمال داشتند؟‏

^۳ فرشتهٔ خدا گفت:‏ «آنانی را که به ضدّ عهد شرارت می‌ورزند [پادشاه شمال] با مکرها گمراه خواهد کرد.‏ اما آنانی که خدای خویش را می‌شناسند قوی شده،‏ (‏ کارهای عظیم)‏ خواهند کرد.‏ و حکیمان قوم بسیاری را تعلیم خواهند داد،‏ لیکن ایّامی چند به شمشیر و آتش و اسیری و تاراج خواهند افتاد.‏» —‏ دانیال ۱۱:‏۳۲،‏ ۳۳‏.‏

^۴ ‹آنانی که به ضدّ عهد شرارت می‌ورزند،‏› بی‌شک رهبران جهان مسیحیت هستند،‏ که ادعای مسیحی بودن می‌کنند اما اعمالشان نام مسیحیت را بی‌حرمت می‌سازد.‏ والتر کولارتز در کتابش به نام «دین در اتحاد جماهیر شوروی» (‏ انگل‍.‏)‏ می‌گوید:‏ «[در طی جنگ جهانی دوم] دولت شوروی تلاش کرد تا از کمک مادی و اخلاقی کلیساها در دفاع از میهن برخوردار شود.‏» پس از جنگ رهبران کلیسا سعی کردند با وجود سیاست ملحدانهٔ قدرتی که حال جایگاه پادشاه شمال را اشغال کرده بود،‏ دوستی خود را با آن حفظ کنند.‏ بدینسان،‏ جهان مسیحیت بیش از پیش جزئی از دنیا شد،‏ و با این کار مرتکب ارتدادی شد که در نظر یَهُوَه تنفرانگیز است.‏ —‏ یوحنا ۱۷:‏۱۶؛‏ یعقوب ۴:‏۴‏.‏

 ۵،‏ ۶.‏ «آنانی که خدای خویش را می‌شناسند» چه کسانی هستند،‏ و تحت سلطهٔ پادشاه شمال با آنان چگونه رفتار می‌شد؟‏

^۵ وضعیت مسیحیان حقیقی،‏ یعنی «آنانی که خدای خویش را می‌شناسند» و ‹حکیم› هستند،‏ چگونه بود؟‏ مسیحیانی که زیر سلطهٔ پادشاه شمال به سر می‌بردند،‏ به نحوی شایسته «مطیع قدرتهای برتر» یا مقامات مسئول بودند،‏ اما جزئی از دنیا نبودند.‏ (‏ رومیان ۱۳:‏۱؛‏ یوحنا ۱۸:‏۳۶‏)‏ آنها در حالی که مراقب بودند آنچه را که «از آن قیصر» بود به وی بپردازند،‏ «مال خدا» را نیز «به خدا» می‌پرداختند.‏ (‏ متی ۲۲:‏۲۱‏)‏ به این علت کمال اخلاقی آنان مورد حمله قرار گرفت.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱۲‏.‏

^۶ در نتیجه،‏ مسیحیان حقیقی ‹افتادند› اما ‹قوی شدند.‏› آنها از آن جهت افتادند که آزار و شکنجهٔ سخت را تحمل کردند و بعضی از آنان حتی جان خود را از دست دادند.‏ اما قوی شدند زیرا اکثریت مطلق آنان وفادار ماندند.‏ این مسیحیان بر جهان غالب شدند،‏ درست همانطور که عیسی بر آن غالب شد.‏ (‏ یوحنا ۱۶:‏۳۳‏)‏ گذشته از این،‏ هیچگاه دست از موعظه برنداشتند،‏ حتی اگر به زندان می‌افتادند یا به اردوگاههای کار اجباری فرستاده می‌شدند.‏ بدین ترتیب،‏ ‹بسیاری را تعلیم دادند.‏› در بسیاری از کشورهای زیر سلطهٔ پادشاه شمال،‏ با وجود شکنجه و آزار،‏ بر تعداد شاهدان یَهُوَه افزوده می‌شد.‏ به دلیل وفاداری «حکیمان،‏» بخش بزرگ و روزافزونی از ‹گروه عظیم› در این کشورها یافت می‌شوند.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏⁠۹-‏۱۴‏.‏

پاکسازی در میان مردم یَهُوَه

 ۷.‏ مسیحیان مسح‌شده،‏ زیر سلطهٔ پادشاه شمال چه «نصرت کمی» یا به عبارت دیگر کمک اندکی دریافت داشتند؟‏

^۷ فرشته گفت:‏ «چون [مردم خدا] بیفتند نصرت کمی خواهند یافت.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۳۴الف‏)‏ پیروزی پادشاه جنوب در جنگ دوم جهانی سبب شد مسیحیانی که تحت سلطهٔ پادشاه رقیب به سر می‌بردند کمی راحتی و آرامش بیابند.‏ (‏ با مکاشفه ۱۲:‏۱۵،‏ ۱۶ مقایسه شود.‏)‏ به همین شکل،‏ آنانی که توسط پادشاه جانشین مورد شکنجه و آزار قرار گرفته بودند نیز گاهی آرامش می‌یافتند.‏ با خاتمه یافتن جنگ سرد،‏ بسیاری از رهبران کشورها دریافتند که مسیحیان وفادار برای آنها خطری ایجاد نمی‌کنند و از اینرو آنها را قانوناً به رسمیت شناختند.‏ جمعیت روزافزون گروه عظیم نیز در مقابل موعظهٔ وفادارانهٔ مسح‌شدگان واکنش مثبت نشان دادند و مددکار و حامی آنها گشتند.‏ —‏ متی ۲۵:‏۳۴-‏۴۰‏.‏

 ۸.‏ چگونه برخی افراد «با فریب» به مردم خدا ملحق شدند؟‏

^۸ با این حال،‏ برخی از کسانی که در طی جنگ سرد مدعی بودند مایل به خدمت به خدا هستند،‏ حسن‌نیت نداشتند.‏ فرشته هشدار داده بود:‏ «بسیاری با فریب به ایشان ملحق خواهند شد.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۳۴ب‏)‏ تعداد کثیری به حقیقت علاقه نشان دادند ولی مایل نبودند خود را به خدا وقف کنند.‏ و برخی از افرادی که بشارت را پذیرفتند،‏ در واقع جاسوس دولتها بودند.‏ در گزارشی از یکی از این کشورها آمده است:‏ «برخی از این افراد بی‌وجدان کمونیستهای قسم‌خورده‌ای بودند که به داخل سازمان سَروَر رخنه کرده،‏ از خود غیرت بسیار نشان می‌دادند و گاهی حتی مسئولیتهای مهمی نیز به آنان واگذار می‌شد.‏»‏

 ۹.‏ چرا یَهُوَه اجازه داد برخی از مسیحیان وفادار به دست جاسوسان «لغزش» بخورند؟‏

^۹ فرشته ادامه داد:‏ «بعضی از حکیمان به جهت امتحان ایشان لغزش خواهند خورد که تا وقت آخر طاهر و سفید بشوند زیرا که زمان معیّن هنوز نیست.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۳۵‏)‏ این عوامل نفوذی موجب شدند که تعدادی از مسیحیان وفادار به چنگ مقامات دولتها بیفتند.‏ یَهُوَه اجازه داد که چنین اتفاقاتی روی دهند تا مردمش را تصفیه و پاکسازی کند.‏ درست همانطور که عیسی «به مصیبتهایی که کشید،‏ اطاعت را آموخت،‏» این افراد وفادار نیز از آزمایشهای ایمانشان تحمل و بردباری آموختند.‏ ‏(‏ عبرانیان ۵:‏۸؛‏ یعقوب ۱:‏⁠۲،‏ ۳‏؛‏ با ملاکی ۳:‏۳ مقایسه شود.‏)‏ بدینسان آنها تصفیه،‏ «طاهر و سفید» شدند.‏

۱۰.‏ منظور از عبارت «تا وقت آخر» چیست؟‏

^۱۰ برای مردم یَهُوَه «تا وقت آخر» لغزشهایی پیش خواهد آمد و در میانشان تصفیه‌هایی صورت خواهد گرفت.‏ آنها تا انتهای این سیستم شرارت‌بار انتظار شکنجه و آزار را دارند.‏ ولی طاهر و سفید شدن قوم خدا به وسیلهٔ مزاحمتهای پادشاه شمال در «زمان معیّن» صورت می‌گرفت.‏ در نتیجه،‏ در دانیال ۱۱:‏۳۵‏،‏ عبارت «تا وقت آخر» باید مربوط به انتهای دورانی باشد که برای تصفیهٔ مردم خدا در حالیکه مورد حملهٔ پادشاه شمال قرار دارند،‏ لازم است.‏ لغزش مذکور،‏ بنا بر شواهد در زمان معین به دست یَهُوَه پایان گرفت.‏

پادشاه خود را می‌ستاید

۱۱.‏ فرشته در مورد طرز برخورد پادشاه شمال با حق حاکمیت یَهُوَه چه گفت؟‏

^۱۱ فرشته در مورد پادشاه شمال اضافه کرد:‏ «آن پادشاه موافق ارادهٔ خود عمل نموده،‏ خویشتن را بر همهٔ خدایان افراشته و بزرگ خواهد نمود و [حق حاکمیت یَهُوَه را به رسمیت نشناخته،‏] به ضدّ خدای خدایان سخنان عجیب خواهد گفت و تا انتهای غضب کامیاب خواهد شد زیرا آنچه مقدّر است به وقوع خواهد پیوست.‏ و به خدای پدران خود و به فضیلت زنان اعتنا نخواهد نمود،‏ بلکه بهیچ خدا اعتنا نخواهد نمود زیرا خویشتن را از همه بلندتر خواهد شمرد.‏» —‏ دانیال ۱۱:‏۳۶،‏ ۳۷‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ پادشاه شمال به چه شکلی «خدای پدران خود» را رد کرد؟‏ ب)‏ منظور از ‹زنانی› که پادشاه شمال به «فضیلت» آنان اعتنا نکرد چیست؟‏ پ)‏ پادشاه شمال کدام ‹خدا› را تمجید می‌کرد؟‏

^۱۲ پادشاه شمال این نبوت را به تحقق رسانیده «خدای پدران خود،‏» از جمله تثلیث الهی جهان مسیحیت را رد کرد.‏ بلوک کمونیست با صراحت الحاد را ترویج می‌داد.‏ بدین شکل پادشاه شمال خود را خدا ساخت،‏ و ‹خویشتن را از همه بلندتر شمرد.‏› این پادشاه «به فضیلت زنان» یعنی کشورهای فرمانبردار خود،‏ همچون ویتنام شمالی که برای حکومت او حکم مستخدمین زن را داشتند،‏ اعتنایی نکرد و «موافق ارادهٔ خود عمل» نمود.‏

^۱۳ فرشته نبوت را چنین ادامه داد:‏ «در جای او خدای قلعه‌ها را تکریم خواهد نمود و خدایی را که پدرانش او را نشناختند با طلا و نقره و سنگهای گرانبها و نفایس تکریم خواهد نمود.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۳۸‏)‏ پادشاه شمال در واقع به علوم و فنون مدرن نظامی یعنی «خدای قلعه‌ها» متکی بود.‏ این پادشاه نجات را در این ‹خدا› جستجو می‌کرد و ثروت هنگفتی را بر قربانگاه این خدا قربانی کرد.‏

۱۴.‏ پادشاه شمال چگونه به نحو مؤثری ‹عمل نمود›؟‏

^۱۴ «با قلعه‌های حصین مثل خدای بیگانه عمل خواهد نمود و آنانی را که بدو اعتراف نمایند در جلال ایشان خواهد افزود و ایشان را بر اشخاص بسیار تسلّط خواهد داد و زمین را برای اجرت (‏ ایشان)‏ تقسیم خواهد نمود.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۳۹‏)‏ پادشاه شمال با اتکا به نیروهای نظامی ‹خدای بیگانه‌اش› به نحو مؤثری ‹عمل نمود› و در «ایّام آخر» به قدرت نظامی هولناکی مبدل شد.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ هواداران ایدئولوژی وی از حمایت سیاسی،‏ مالی،‏ و گاهی نظامی او برخوردار می‌شدند.‏

‏«فشار» در زمان آخر

۱۵.‏ چگونه پادشاه جنوب پادشاه شمال را تحت «فشار» قرار داد؟‏

^۱۵ فرشته به دانیال گفت:‏ «در زمان آخر پادشاه جنوب به وی فشار خواهد آورد.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۴۰الف‏،‏ د ج )‏ آیا پادشاه جنوب پادشاه شمال را در طی «زمان آخر» تحت «فشار» قرار داد؟‏ (‏ دانیال ۱۲:‏⁠۴،‏ ۹‏)‏ بله چنین کرد.‏ معاهدهٔ کیفریِ صلح که پس از جنگ جهانی اول بر پادشاه وقت شمال،‏ یعنی آلمان تحمیل شد،‏ بی‌تردید «فشار» و محرکی بود برای تلافی.‏ پادشاه جنوب پس از پیروزی‌اش در جنگ جهانی دوم،‏ سلاحهای هسته‌ای هولناک خود را به طرف رقیب خود نشانه رفت و یک پیمان مستحکم نظامی،‏ یعنی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (‏ ناتو)‏،‏ بر ضد او برقرار ساخت.‏ یک مورخ انگلیسی دربارهٔ هدف ناتو می‌گوید:‏ «این سازمان ابزار اصلی برای ‹تحدید نفوذ› اتحاد جماهیر شوروی که جدیترین خطر برای صلح اروپا به شمار می‌رفت،‏ بود.‏ مأموریت آن چهل سال به طول انجامید،‏ و با موفقیت کامل همراه بود.‏» در طی سالهای جنگ سرد،‏ پادشاه جنوب از طریق شیوه‌های مدرن جاسوسی و همچنین حمله‌های سیاسی و نظامی به پادشاه شمال «فشار» وارد می‌آورد.‏

۱۶.‏ پادشاه شمال در مقابل فشاری که از پادشاه جنوب بر او وارد آمد چه واکنشی نشان داد؟‏

^۱۶ پادشاه شمال چه واکنشی نشان داد؟‏ «پادشاه شمال با عرابه‌ها و سواران و کشتیهای بسیار مانند گردباد به ضدّ او خواهد آمد و به زمینها سَیَلان کرده،‏ از آنها عبور خواهد کرد.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۴۰ب‏)‏ تاریخ ایام آخر نشانگر توسعهٔ قلمرو پادشاه شمال بوده است.‏ در طی جنگ دوم جهانی،‏ «پادشاه» نازی از مرزهای خود به کشورهای مجاور حمله‌ور شد.‏ در پایان جنگ،‏ «پادشاه» بعدی یک امپراتوری قدرتمند برپا ساخت.‏ در طی جنگ سرد،‏ پادشاه شمال به طور غیرمستقیم با کمک به دشمنان حریفش در جنگها و قیامهای مسلحانه در آفریقا،‏ آسیا،‏ و آمریکای لاتین با او جنگید.‏ این پادشاه برای فعالیتهای مسیحیان حقیقی مزاحمتهایی ایجاد کرد،‏ اما به هیچ وجه نتوانست آنها را متوقف سازد.‏ با حملات نظامی و سیاسی خود کشورهای بسیاری را زیر سیطرهٔ خویش درآورد.‏ این دقیقاً با آنچه فرشته نبوت کرده بود مطابقت دارد:‏ ‏«به فخر زمینها [مِلک روحانی مردم یَهُوَه] وارد خواهد شد و بسیاری [از سرزمینها] خواهند افتاد.‏» —‏ دانیال ۱۱:‏۴۱الف‏.‏

۱۷.‏ چه محدودیتهایی بر سر راه توسعه‌طلبی پادشاه شمال قرار داشت؟‏

^۱۷ با این حال،‏ پادشاه شمال نتوانست جهان را تصاحب کند.‏ فرشته پیشگویی کرد:‏ «اینان یعنی ادوم و موآب و رؤسای بنی‌عمّون از دست او خلاصی خواهند یافت.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۴۱ب‏)‏ در روزگار باستان،‏ اَدُوم،‏ مُوآب،‏ و عَمُون بین قلمرو پادشاه مصری جنوب و پادشاه سوری شمال واقع بودند.‏ در روزگار ما،‏ این سرزمینها نمایندهٔ ملتها و سازمانهایی هستند که پادشاه شمال قصد تصاحبشان را داشت اما موفق نشد در آنها اعمال نفوذ کند.‏

مصر رهایی نخواهد یافت

۱۸،‏ ۱۹.‏ تأثیر و نفوذ پادشاه شمال بر پادشاه جنوب تا چه حد بود؟‏

^۱۸ فرشتهٔ یَهُوَه در ادامه گفت:‏ «[پادشاه شمال] دست خود را بر کشورها دراز خواهد کرد و زمین مصر رهایی نخواهد یافت.‏ و بر خزانه‌های طلا و نقره و بر همهٔ نفایس مصر استیلا خواهد یافت و لُبّیان و حَبَشیان در موکب او خواهند بود.‏» (‏ دانیال ۱۱:‏۴۲،‏ ۴۳‏)‏ حتی پادشاه جنوب یعنی «مصر» نیز از سیاستهای توسعه‌طلبانهٔ پادشاه شمال در امان نبود.‏ به عنوان مثال،‏ پادشاه جنوب در ویتنام شکست سختی خورد.‏ اما «لُبّیان و حَبَشیان» نمایندهٔ چه کسانی هستند؟‏ این همسایگان مصر باستان ممکن است مظهر ملتهایی باشند که از لحاظ جغرافیایی با «مصر» کنونی (‏ پادشاه جنوب)‏ همسایه هستند.‏ در بعضی مواقع این کشورها ‹ در موکب › یا به عبارت دیگر پیرو پادشاه شمال بوده‌اند.‏

^۱۹ آیا پادشاه شمال ‹بر نفایس مصر› تسلط داشت؟‏ تردیدی نیست که تا حد زیادی بر طریقهٔ استفادهٔ پادشاه جنوب از ذخایر مالی‌اش مؤثر بوده است.‏ پادشاه جنوب به دلیل وحشت از رقیب خود،‏ مبالغ عظیمی صرف تجهیزات هولناک ارتش،‏ نیروی دریایی،‏ و نیروی هوایی خود کرده است.‏ پادشاه شمال از این جهت بر ثروت پادشاه جنوب ‹استیلا یافت.‏›‏

عملیات نهایی

۲۰.‏ فرشته عملیات نهایی پادشاه شمال را چگونه توصیف کرد؟‏

^۲۰ رقابت بین دو پادشاه شمال و جنوب،‏ از نظر نظامی،‏ اقتصادی و غیره،‏ در شرف اتمام است.‏ فرشتهٔ یَهُوَه جزئیات کشمکش آینده را آشکار ساخته،‏ گفت:‏ «اخبار از مشرق و شمال او [پادشاه شمال] را مضطرب خواهد ساخت،‏ لهذا با خشم عظیمی بیرون رفته،‏ اشخاص بسیاری را تباه کرده،‏ بالکلّ هلاک خواهد ساخت.‏ و خیمه‌های ملوکانهٔ خود را در میان دریای بزرگ و کوه فخر مقدس برپا خواهد نمود،‏ لیکن به اَجَل خود خواهد رسید و مُعِینی [یا یاری‌کننده‌ای] نخواهد داشت.‏» —‏ دانیال ۱۱:‏⁠۴۴،‏ ۴۵‏،‏ د ج‏.‏

۲۱.‏ چه موضوعاتی در مورد پادشاه شمال هنوز در پردهٔ ابهام هستند؟‏

^۲۱ با انحلال اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر سال ۱۹۹۱،‏ پادشاه شمال شکست سختی خورد.‏ در هنگام به تحقق رسیدن دانیال ۱۱:‏۴۴،‏ ۴۵ چه قدرتی نقش این پادشاه را بر عهده خواهد داشت؟‏ آیا یکی از کشورهایی که بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند یا همانطور که بارها پیش از این اتفاق افتاده است بکلی تغییر هویت خواهد داد؟‏ آیا توسعهٔ سلاحهای هسته‌ای در کشورهای دیگر به مسابقهٔ تسلیحاتی جدیدی منجر خواهد شد و نقشی در تعیین هویت آن پادشاه خواهد داشت؟‏ تنها زمان می‌تواند پاسخگوی این پرسشها باشد.‏ بهتر است در این مورد به حدس و گمان نپردازیم.‏ هنگامی که پادشاه شمال فعالیت نهایی خود را آغاز سازد،‏ کسانی که از کتاب مقدس بصیرت یافته‌اند،‏ تحقق این نبوت را بروشنی در خواهند یافت.‏ —‏ لطفاً به «پادشاهان مربوط به دانیال باب ۱۱‏» در صفحهٔ ۲۸۴ مراجعه کنید.‏

۲۲.‏ دربارهٔ حملهٔ آخر پادشاه شمال چه پرسشهایی مطرح است؟‏

^۲۲ با این حال می‌دانیم که پادشاه شمال بزودی دست به چه عملی خواهد زد.‏ به دلیل اخباری که «از مشرق و شمال» به او می‌رسد دست به عملیاتی خواهد زد تا ‹اشخاص بسیاری را تباه کند.‏› این عملیات بر ضد چه کسانی صورت خواهد گرفت؟‏ و چه ‹اخباری› محرک چنین حمله‌ای هستند؟‏

اخبار نگران‌کننده

۲۳.‏ الف)‏ پیش از حارمَجِدّون چه واقعهٔ مهمی باید روی دهد؟‏ ب)‏ منظور از «پادشاهانی که از مشرقِ آفتاب می‌آیند» چه کسانی هستند؟‏

^۲۳ به آنچه که در کتاب مکاشفه دربارهٔ نابودی بابل عظیم،‏ یعنی امپراتوری جهانی دین کاذب،‏ آمده است توجه کنید.‏ پیش از «جنگِ آن روز عظیمِ خدای قادر مطلق» یعنی حارمَجِدّون،‏ بابل عظیم یعنی دشمن بزرگ پرستش حقیقی،‏ کاملاً «به آتش سوخته خواهد شد.‏» (‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶؛‏ ۱۸:‏⁠۲-‏۸‏)‏ نابودی آن با خالی شدن پیالهٔ ششم خشم خدا بر روی رودخانهٔ سمبولیک فرات،‏ نمایش داده شده است.‏ آب این رود خشک می‌شود تا «راه پادشاهانی که از مشرقِ آفتاب می‌آیند،‏ مهیّا شود.‏» (‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۲‏)‏ این پادشاهان چه کسانی هستند؟‏ آنها کسی جز یَهُوَه خدا و عیسی مسیح نیستند!‏ —‏ با اشعیا ۴۱:‏۲ مقایسه شود؛‏ ۴۶:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۲۴.‏ کدام عمل یَهُوَه احتمال دارد باعث نگرانی پادشاه شمال شود؟‏

^۲۴ نابودی بابل عظیم بوضوح در کتاب مکاشفه چنین توصیف شده است:‏ «ده شاخ که دیدی [پادشاهانی که در زمان آخر فرمانروایی می‌کنند] و وحش [سازمان ملل متحد]،‏ اینها فاحشه را دشمن خواهند داشت و او را بینوا و عریان خواهند نمود و گوشتش را خواهند خورد و او را به آتش خواهند سوزانید.‏» (‏ مکاشفه ۱۷:‏۱۶‏)‏ چرا این حاکمان بابل عظیم را نابود خواهند ساخت؟‏ زیرا ‹خدا در دل ایشان خواهد نهاد.‏› (‏ مکاشفه ۱۷:‏۱۷‏)‏ پادشاه شمال نیز در میان این حاکمان است.‏ آنچه این پادشاه «از مشرق» می‌شنود به احتمال زیاد مربوط به همین عمل یَهُوَه می‌باشد،‏ یعنی اینکه در دل رهبران بشری قرار می‌دهد تا فاحشهٔ بزرگ مذهبی را از میان بردارند.‏

۲۵.‏ الف)‏ هدف ویژهٔ پادشاه شمال کیست؟‏ ب)‏ پادشاه شمال «خیمه‌های ملوکانهٔ خود» را در کجا «برپا خواهد نمود»؟‏

^۲۵ خشم پادشاه شمال هدف مشخصی دارد.‏ او «خیمه‌های ملوکانهٔ خود را در میان دریای بزرگ و کوه فخر مقدس برپا خواهد نمود.‏» در روزگار دانیال منظور از دریای بزرگ،‏ دریای مدیترانه و کوه مقدس،‏ کوه صهیون بود که زمانی محل معبد خدا بود.‏ از اینرو،‏ هنگام تحقق این نبوت،‏ پادشاه خشمگین شمال بر ضد امت خدا وارد عمل خواهد شد.‏ از لحاظ روحانی،‏ محلی که «در میان دریای بزرگ و کوه فخر مقدس» واقع بود نمایندهٔ مِلک روحانی خادمان مسح‌شدهٔ یَهُوَه است.‏ آنها از «دریای» بشریتِ بیگانه با خدا بیرون آمده‌اند و امید دارند در کوه آسمانی صهیون در کنار عیسی مسیح حکمرانی کنند.‏ —‏ اشعیا ۵۷:‏۲۰؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۲۲؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱‏.‏

۲۶.‏ بنا بر نبوت حزقیال سرچشمهٔ اخباری که «از شمال» می‌آید شاید چه کسی باشد؟‏

^۲۶ حزقیال که یکی از معاصران دانیال بود نیز در مورد حمله به امت خدا «در ایّام بازپسین» نبوت کرده است.‏ به گفتهٔ وی این خصومتها از سوی جوج ماجوج یعنی شیطان ابلیس،‏ آغاز می‌گردد.‏ (‏ حزقیال ۳۸:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ از لحاظ سمبولیک،‏ جوج از چه سمتی می‌آید؟‏ یَهُوَه به وسیلهٔ حزقیال می‌گوید:‏ «از اطراف شمال.‏» (‏ حزقیال ۳۸:‏۱۵‏)‏ این حمله هر چقدر هم که بیرحمانه و بی‌امان باشد باز هم منجر به نابودی امت یَهُوَه نخواهد شد.‏ این رودررویی شگرف نتیجهٔ حرکت استراتژیکی یَهُوَه است که منظور از آن،‏ از میان بردن نیروهای جوج است.‏ از اینرو،‏ یَهُوَه به شیطان می‌گوید:‏ «قلّاب خود را به چانه‌ات می‌گذارم و تو را .‏ .‏ .‏ بیرون می‌آورم.‏» «تو را از اطراف شمال برآورده،‏ بر کوههای اسرائیل خواهم آورد.‏» (‏ حزقیال ۳۸:‏۴؛‏ ۳۹:‏۲‏)‏ بدین جهت،‏ اخباری که «از شمال» می‌رسد و پادشاه شمال را به خشم می‌آورد،‏ باید قاعدتاً از یَهُوَه سرچشمه گرفته باشند.‏ ولی محتوای این اخبار که «از مشرق و شمال» می‌آیند را فقط خدا می‌تواند تعیین کند و فقط زمان،‏ آن را برایمان نقل خواهد کرد.‏

۲۷.‏ الف)‏ چرا جوج ملتها،‏ از جمله پادشاه شمال را تحریک به حمله به امت یَهُوَه می‌کند؟‏ ب)‏ نتیجهٔ حملهٔ جوج چه خواهد بود؟‏

^۲۷ دلیل آنکه جوج با همهٔ قدرت حمله‌ور می‌شود،‏ رفاه و ثروت «اسرائیل خدا» است که در کنار «گروهی عظیم» از «گوسفندان دیگر،‏» حالا دیگر جزیی از دنیا نیستند.‏ (‏ غلاطیان ۶:‏⁠۱۶؛‏ مکاشفه ۷:‏۹؛‏ یوحنا ۱۰:‏۱۶؛‏ ۱۷:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۱یوحنا ۵:‏⁠۱۹‏)‏ جوج با رشک به ‹قومی که مواشی و اموال [روحانی] اندوخته‌اند› نگاه می‌کند.‏ (‏ حزقیال ۳۸:‏۱۲‏)‏ جوج که مِلک روحانی مسیحیان را «زمین بی‌حصار» و آمادهٔ تصرف می‌داند،‏ نهایت تلاش خود را می‌کند تا این آخرین سدی را که در راه تسلط کاملش بر جامعهٔ بشری وجود دارد،‏ از میان بردارد.‏ اما با شکست روبرو می‌شود.‏ (‏ حزقیال ۳۸:‏۱۱،‏ ۱۸؛‏ ۳۹:‏۴‏)‏ هنگامی که پادشاهان زمین،‏ از جمله پادشاه شمال،‏ به امت یَهُوَه حمله‌ور شوند،‏ ‹به اَجَل خود خواهند رسید.‏›‏

‏‹پادشاه به اَجَل خود خواهد رسید›‏

۲۸.‏ دربارهٔ آیندهٔ پادشاه شمال و جنوب چه می‌دانیم؟‏

^۲۸ آخرین نبرد پادشاه شمال بر ضد پادشاه جنوب نیست.‏ از اینرو،‏ پادشاه شمال به دست رقیب بزرگ خود از پا در نخواهد آمد.‏ به همین شکل،‏ پادشاه جنوب نیز به دست پادشاه شمال نابود نخواهد شد.‏ پادشاه جنوب به وسیلهٔ ملکوت خدا از میان خواهد رفت،‏ «بدون دست [بشر].‏»‏a (‏ دانیال ۸:‏⁠۲۵‏)‏ در حقیقت،‏ در وقت نبرد حارمَجِدّون،‏ همهٔ پادشاهان زمینی به وسیلهٔ ملکوت خدا از میان برداشته خواهند شد،‏ و بر طبق شواهد،‏ پادشاه شمال نیز به سرنوشت آنها دچار خواهد شد.‏ (‏ دانیال ۲:‏⁠۴۴‏)‏ دانیال ۱۱:‏۴۴،‏ ۴۵ رویدادهایی را توصیف می‌کند که به نبرد نهایی می‌انجامند.‏ جای تعجب نیست که وقتی پادشاه شمال به پایان خط می‌رسد «مُعِینی نخواهد داشت»!‏

‏[پاورقی]‏

چه آموختیم؟‏

‏• هویت پادشاه شمال چگونه پس از جنگ جهانی دوم تغییر یافت؟‏

‏• سرانجام چه بر سر پادشاه شمال و جنوب خواهد آمد؟‏

‏• از نبوت دانیال در مورد رقابت بین این دو پادشاه چه فایده‌ای بردید؟‏

‏[نمودار/‏تصویر در صفحهٔ ۲۸۴]‏

پادشاهان مربوط به دانیال باب ۱۱

پادشاه جنوب پادشاه شمال

دانیال ۱۱:‏۵ سلوکوس اول نیکاتور بطلمیوس اول

دانیال ۱۱:‏۷-‏۹ سلوکوس دوم بطلمیوس سوم

دانیال ۱۱:‏۱۰-‏۱۲ آنتیوخوس سوم بطلمیوس چهارم

دانیال ۱۱:‏۲۰ آوگوستوس

دانیال ۱۱:‏۲۱-‏۲۴ تیبریوس

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر تمام‌صفحه در صفحهٔ ۲۷۱]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۷۹]‏

‏‹فشاری› که پادشاه جنوب وارد می‌کند جاسوسی با تکنولوژی پیشرفته و تهدید نظامی را نیز در بر می‌گیرد