‹مژدههای› کتاب مکاشفه
«در وسط آسمان فرشتهٔ دیگری را به حال پرواز دیدم که یک مژدهٔ جاودانی به زمینیان . . . میرسانید.» — مکاشفه ۱۴:۶، انجیل شریف.
۱. با وجود آنکه شاهدان یَهُوَه به داوریهای الهی کتاب مکاشفه معتقدند، چرا نمیتوان آنها را یک «فرقهٔ مبلغ روز قیامت» خواند؟
بر خلاف اتهاماتی که به شاهدان یَهُوَه وارد میشود، آنها یک «فرقهٔ مبلغ روز قیامت» نیستند. شاهدان کتاب مکاشفه را بخشی از کلام الهامشدهٔ خدا میدانند. درست است که کتاب مذکور حاوی پیامهای داوری علیه شریران است، اما خادمان خدا در هنگام شهادت عمومی خود عمدتاً بر امید فوقالعادهای که کتاب مقدس، منجمله کتاب مکاشفه، به ما میدهد تأکید دارند. بدین خاطر، آنها نه چیزی به این کلام نبوی میافزایند و نه چیزی از آن کم میکنند.—مکاشفه ۲۲:۱۸، ۱۹
مژدهدهندگان
۲. برخی از آیههایی که شاهدان یَهُوَه معمولاً در خدمت موعظه استفاده میکنند کدامند؟
۲ یکی از آیههایی که اساس خدمت روحانی عمومیِ شاهدان یَهُوَه را تشکیل میدهد و غالباً ذکر میشود، این گفتهٔ عیساست: «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود؛ آنگاه انتها خواهد رسید.» (متی ۲۴:۱۴) منظور از «بشارتِ ملکوت» چیست؟ بسیاری از شاهدان با آوردن آیههایی از کتاب مکاشفه بابهای ۲۰ و ۲۱ به این پرسش پاسخ میگویند. در آنجا به حکمرانی هزارسالهٔ مسیح و دولت ملکوت وی و جامعهٔ بشریی اشاره میشود که در آن مرگ، عزاداری، و درد «دیگر رو نخواهد نمود.»—مکاشفه ۲۰:۶؛ ۲۱:۱، ۴.
۳. موعظهٔ شاهدان یَهُوَه به عموم مردم در حکم چه مأموریتی است؟
۳ شاهدان یَهُوَه به عنوان مژدهدهندگان در حقیقت سخنگوی یک پیامآورِ آسمانیِ سمبولیک هستند که مأموریت وی نیز در مکاشفه ذکر شده است. «در وسط آسمان فرشتهٔ دیگری را به حال پرواز دیدم که یک مژدهٔ جاودانی به زمینیان و به همهٔ ملل و قبایل و زبانها و امتها میرسانید.» (مکاشفه ۱۴:۶، ا ش) «مژدهٔ جاودانی» شامل اعلامیهای است که نشان میدهد «سلطنت [یا حکمرانی] جهان از آنِ خداوند ما و مسیح او» شده است و «وقت» معین یَهُوَه فرا رسیده است تا «کسانی [را] که زمین را تباه میسازند از بین ببرد.» (مکاشفه ۱۱:۱۵، ۱۷، ۱۸، ا ش) آیا این خبر حقیقتاً یک مژده نیست؟
محتوای کتاب مکاشفه
۴. الف) در باب اول کتاب مکاشفه چه حقایق بنیادیی آمده است؟ ب) از کسانی که بخواهند از بشارت بهرهمند شود چه انتظاری میرود؟
۴ نخستین باب کتاب مکاشفه یَهُوَه را به عنوان «الف و یا، . . . آن . . . که هست و بود و میآید، قادر عَلَیالاِطلاق» معرفی میکند. از پسرش، عیسی مسیح، به عنوان «شاهد امین» و «نخستزادهٔ از مردگان» و «رئیس پادشاهان جهان» یاد میکند. همچنین عیسی را کسی میداند که ‹ما را محبت مینماید و ما را از گناهان ما به خون خود شست.› (مکاشفه ۱:۵، ۸) بدین ترتیب کتاب مکاشفه از همان ابتدا، به شرح حقایقی نجاتبخش و بنیادی میپردازد. «ساکنان زمین» فقط در صورتی از مژدهای که به ایشان داده میشود بهرهمند میشوند که حقانیت سلطنت یَهُوَه را به رسمیت بشناسند، به خون ریختهشدهٔ عیسی ایمان آورند و معتقد باشند که یَهُوَه او را رستاخیز بخشیده و حکمرانی است که از طرف خدا برای زمین برگزیده شده است.—مزمور ۲:۶-۸.
۵. مسیح در بابهای دوم و سوم کتاب مکاشفه به چه صورت ظاهر شده است؟
۵ دو باب بعدی کتاب مکاشفه، مسیح عیسی را به صورت سرپرست مهربان و آسمانی جماعتهای شاگردانش بر روی زمین نشان میدهد. این طومار که خطاب به مجموعهای از هفت جماعت مسیحی که در قرن اول د.م. در آسیای صغیر وجود داشتند نوشته شده است، محتوی مطالب دلگرمکننده و توصیههای راسخی است که امروزه نیز کاربرد دارند. پیامهایی که برای جماعتها فرستاده شدهاند معمولاً با عباراتی همچون «میدانم اعمال تو را» یا «تنگی و مُفلسی تو را میدانم،» آغاز میشوند. (مکاشفه ۲:۲، ۹) بله، مسیح دقیقاً میدانست که در جماعتهای شاگردانش چه میگذرد. او برخی از آنها را به دلیل محبت، ایمان، زحماتی که در خدمت میکشیدند و شکیبایی، و وفاداریی که به نام و کلامش از خود نشان میدادند، ستود. برخی دیگر را به علت آنکه اجازه دادند محبتشان برای یَهُوَه و پسرش به سردی گراید، و یا به خاطر آنکه به اعمال جنسی نامشروع، بتپرستی، یا فرقهگرایی مرتدانه گرویدند، محکوم کرد.
۶. رؤیایی که در باب چهارم آمده است به انسانها کمک میکند تا چه نکتهای را درک کنند؟
۶ باب چهارم تصویر اعجابآوری از تخت آسمانی یَهُوَه خدا ارائه میدهد. این باب نظری است اجمالی به جلال حضور یَهُوَه و دستگاه حکومتی آسمانی که به کار خواهد گرفت. حکمرانان تاجدار که تختهایشان به دور تخت مرکزی عالم حلقه زدهاند، در برابر یَهُوَه سر تعظیم فرود آورده اعلام میکنند: «ای خداوند، مستحقّی که جلال و اکرام و قوّت را بیابی، زیرا که تو همهٔ موجودات را آفریدهای و محض ارادهٔ تو بودند و آفریده شدند.»—مکاشفه ۴:۱۱.
۷. الف) فرشته اهالی زمین را به انجام چه کاری فرا میخواند؟ ب) یکی از بخشهای مهم کار آموزشی ما چیست؟
۷ آیا این موضوع ارتباطی با مردم امروز دارد؟ یقیناً، چرا که اگر آنها مایل باشند زیر سایهٔ ملکوت هزارسالهٔ مسیح زندگی کنند، باید به سخنان ‹فرشتهای که در وسط آسمان پرواز میکند› گوش فرا دهند که میگوید: «از خدا بترسید و او را تمجید نمایید، زیرا که زمان داوری او رسیده است.» (مکاشفه ۱۴:۶، ۷) یکی از اهداف اصلی کار آموزش کتاب مقدس که به دست شاهدان یَهُوَه انجام میشود کمک به «ساکنان زمین» است تا یَهُوَه را بشناسند، او را ستایش کنند، آفریدگار بودن او را بپذیرند، و مشتاقانه مطیع سلطنت عادل وی گردند.
برهٔ شایستهٔ تکریم
۸. الف) در بابهای پنجم و ششم مسیح به چه شکلی تصویر شده است؟ ب) همهٔ کسانی که به این مژده گوش فرا میدهند چه درسی میتوانند از این رؤیا بگیرند؟
۸ دو باب بعدی یعنی بابهای پنجم و ششم، عیسی مسیح را به صورت برهای نشان میدهند که شایستگی دارد طوماری را که دارای هفت مهر است باز کند، و بدین ترتیب به زبان سمبولیک رویدادهایی را که در روزگار ما به وقوع میپیوندند آشکار سازد. (با یوحنا ۱:۲۹ مقایسه شود.) آواهای آسمانی خطاب به این برهٔ سمبولیک میگویند: «مستحقّ گرفتن کتاب [یا طومار] و گشودن مُهرهایش هستی زیرا که ذبح شدی و مردمان را برای خدا به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و امّت خریدی و ایشان را برای خدای ما پادشاهان و کَهَنَه ساختی و بر زمین سلطنت خواهند کرد.» (مکاشفه ۵:۹، ۱۰) این رؤیا نشانگر آن است که بر اساس خون ریختهشدهٔ مسیح، افرادی از همهٔ مناطق دنیا فرا خوانده شدهاند تا با او در آسمان به سر برند و ‹بر زمین سلطنت کنند.› (با مکاشفه ۱:۵، ۶ مقایسه شود.) تعداد محدود آنها در بابهای بعدی مکاشفه مشخص شده است.
۹. مسیح در باب ششم به چه صورتی نشان داده شده است؟
۹ در همین رؤیا، مسیح همچنین به صورت سواری تاجدار بر اسبی سفید مجسم شده است که میرود تا ‹غلبه کند و غلبه نماید.› جای خوشحالی است که او بر تأثیرات پلیدی که سه سوارکار مکاشفه نمایشگر آنها هستند، غلبه خواهد یافت. تاخت و تاز سهمگین و بیامان این سوارکاران از سالِ سرنوشتساز ۱۹۱۴ برای بشر جنگ، قحطی، و مرگ به همراه داشته است. (مکاشفه ۶:۱-۸) نقش بیهمتای مسیح، برهٔ خدا، در نجات بشر و به مرحلهٔ عمل درآوردن مقاصد عالی یَهُوَه موضوع اصلی کار آموزش کتاب مقدس است که به دست شاهدان یَهُوَه انجام میشود.
۱۰. الف) در باب هفتم چه اطلاعات پراهمیتی آمده است؟ ب) مسیح در مورد کسانی که ملکوت را دریافت میکنند چگونه سخن گفت؟
۱۰ باب هفتم حقیقتاً حاوی مژدههای فراوان است. فقط در کتاب مکاشفه است که میتوان تعداد کسانی را که عیسی «گلهٔ کوچک» خواند و پدر بره، ملکوت را به آنها سپرده است، یافت. (لوقا ۱۲:۳۲؛ ۲۲:۲۸-۳۰) این افراد را یَهُوَه خدا توسط روح خود مُهر کرده است. (۲قرنتیان ۱:۲۱، ۲۲) یوحنای رسول که مکاشفه به او الهام شده است، گواهی میدهد: «عدد مهرشدگان را شنیدم که از جمیعِ اسباطِ بنیاسرائیل، صد و چهل و چهار هزار مُهر شدند.» (مکاشفه ۷:۴) در یکی از بابهای بعدی این کتاب مشخص میشود که این تعدادِ دقیق کل کسانی است که برای حکمرانی در کنار بره در کوه صهیون آسمانی ‹از جهان خریده شدهاند.› (مکاشفه ۱۴:۱-۴) کلیساهای مختلف جهان مسیحیت توضیح روشن و قابلقبولی در مورد این عدد ارائه نمیدهند. یکی از محققان کتاب مقدس به نام ای. و. بوللینگِر در مورد آن میگوید: «این رقم یک نکته را بسادگی بیان میکند: یک عدد محدود در مقابل یک رقم نامحدود که در همین باب آمده است.»
۱۱. الف) در باب هفتم به چه مژدههایی برمیخوریم؟ ب) چه امیدهایی در مقابل «گروه عظیم» قرار دارند؟
۱۱ منظور بوللینگر کدام عدد نامحدود است؟ یوحنای رسول در آیهٔ ۹ مینویسد: ‹بعد از این دیدم اینک گروهی عظیم [را] که هیچکس ایشان را نتواند شمرد، از هر امّت و قبیله و قوم و زبان.› (مکاشفه ۷:۹) این گروه عظیم از چه کسانی تشکیل یافته است، موقعیت کنونی آنان در مقابل خدا چگونه است، و در آینده برایشان چه پیش خواهد آمد؟ پاسخ کتاب مکاشفه به این پرسشها مژدهایست برای ساکنان زمین. در این کتاب آمده است: «ایشان کسانی میباشند که از عذاب سخت بیرون میآیند و لباس خود را به خون برّه شست و شو کرده، سفید نمودهاند.» ایمان به خون ریختهشدهٔ مسیح، در طی «عذاب سخت» از آنها محافظت خواهد کرد. مسیح آنها را ‹به چشمههای آب حیات راهنمایی خواهد نمود؛ و خدا هر اشکی را از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد.› (مکاشفه ۷:۱۴-۱۷) بله میلیونها نفر از کسانی که هماکنون بر روی زمین زندگی میکنند میتوانند در بین جمعیت بیشماری باشند که در پایان سیستم شریر کنونی نجات مییابند. در طی حکومت هزارساله این مطیعان عیسی مسیحِ پادشاه با راهنمایی وی به زندگی جاودانی بر روی زمین دست خواهند یافت. آیا این خبر، خبر خوشی نیست؟
«احکام او راست و عدل است»
۱۲، ۱۳. الف) بابهای هشتم تا نوزدهم حاوی چه مطالبی هستند؟ ب) چرا راستدلان نباید از چنین نبوتهایی نگرانی به دل خود راه دهند؟
۱۲ بابهای هشتم تا نوزدهم کتاب مکاشفه تا حد زیادی سبب شدهاند که این کتاب به کتاب پیشگویی فجایع مهیب معروف شود. این بابها حاوی پیامهای داوری شدید (که به صورت آوای کرناها، بلاها، و پیالههای غضب الهی مجسم شدهاند) بر ضد عناصر مختلف سیستم شیطان هستند. این داوریها ابتدا بر ضد مذهب کاذب («بابل عظیم»)، و سپس علیه دستگاههای غیرالهی سیاسی که وحوش سمبل آنها هستند، به اجرا گذارده خواهند شد.—مکاشفه ۱۳:۱، ۲؛ ۱۷:۵-۷، ۱۵، ۱۶.a
۱۳ این بابها نشان میدهند که با انداختن شیطان و دیوهایش به اکناف زمین، آسمانها پاکسازی گشتهاند. تنها توضیح منطقی که میتوان برای درد و عذابهایی که جهان از سال ۱۹۱۴ محتمل شده است یافت، همین است. (مکاشفه ۱۲:۷-۱۲) در این بخش از کتاب مکاشفه نابودی سیستم شریر شیطان از روی زمین نیز به زبان سمبولیک توصیف شده است. (مکاشفه ۱۹:۱۹-۲۱) آیا راستدلان باید از چنین رویدادهای شگرفی بهراسند؟ خیر، چرا که در حین اجرای احکام خدا، یک لشکر آسمانی فریاد برمیآورد: «هَلِّلویاه! نجات و جلال و اکرام و قوّت از آنِ خدای ما است. زیرا که احکام او راست و عدل است.»—مکاشفه ۱۹:۱، ۲.
۱۴، ۱۵. الف) عدالت چه وقت به سیستم شریر کنونی پایان خواهد بخشید؟ ب) چرا این بخش از کتاب مکاشفه باید برای راستدلان موجب شادی و سرور باشد؟
۱۴ یَهُوَه تا دنیا را از چنگ کسانی که آن را به نابودی کشیدهاند رها نسازد، یک سیستم عادلانه برپا نخواهد کرد. (مکاشفه ۱۱:۱۷، ۱۸؛ ۱۹:۱۱-۱۶؛ ۲۰:۱، ۲) اما هیچ انسان یا حکومت سیاسیی نه اختیار انجام چنین کاری را دارد و نه قدرت آن را. فقط یَهُوَه و مسیح عیسی، یعنی پادشاه و داور برگزیدهٔ یَهُوَه، میتوانند این کار را با عدل به انجام رسانند.—۲تسالونیکیان ۱:۶-۹.
۱۵ همانطور که کتاب مکاشفه بروشنی نشان میدهد، یَهُوَه قصد دارد به سیستم شریر کنونی پایان دهد. این حقیقت باید موجبات شادی و سرور مردان و زنانی را فراهم آورد که «به سبب همهٔ رجاساتی که در آن کرده میشود آه و ناله میکنند.» (حزقیال ۹:۴) این امر باید ضرورت توجه به ندای فرشتهٔ مژدهدهنده را به آنها خاطرنشان سازد. این فرشته اعلام داشت: «از خدا بترسید . . . زیرا که زمان داوریِ او رسیده است. پس او را که آسمان و زمین و دریا و چشمههای آب را آفرید، پرستش کنید.» (مکاشفه ۱۴:۷) باشد که چنین افرادی یَهُوَه را در کنار شاهدانش که «احکام خدا را حفظ میکنند و شهادت عیسی را نگاه میدارند،» پرستش کنند.—مکاشفه ۱۲:۱۷.
حکمرانی پرجلال هزارساله
۱۶. الف) چرا کلیساهای جهان مسیحیت حکومت هزارسالهٔ مسیح را رد کردهاند؟ ب) چرا شاهدان یَهُوَه معتقدند که دعای نمونه مستجاب خواهد شد؟
۱۶ بابهای بیستم تا بیست و دوم کتاب مکاشفه حاوی آیههایی است که اساس امید به حکومت هزارسالهٔ مسیح را تشکیل میدهد. فقط این بخش از کتاب مقدس سخن از یک دورهٔ هزارساله به میان میآورد که پیشدرآمدی است بر یک دورهٔ نامتناهی از سعادت، در آسمان و بر روی زمین. کلیساهای مختلف جهان مسیحیت به حکمرانی هزارسالهٔ مسیح معتقد نیستند، زیرا بر طبق اعتقاد کلیسا، درستکاران به آسمان میروند و شریران به دوزخ. در این اعتقاد جایی برای بهشت زمینی باقی نمیماند. دعای نمونه که در آن از خدا درخواست میشود ‹ارادهاش چنانکه در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود،› معنای خود را برای اکثر اعضای کلیساهای جهان مسیحیت از دست داده است. (متی ۶:۱۰) برای شاهدان یَهُوَه وضع متفاوت است. آنها قویاً معتقدند که یَهُوَه خدا زمین را «عبث نیافرید،» بلکه آن را «به جهت سکونت» پدید آورد. (اشعیا ۴۵:۱۲، ۱۸) بدین ترتیب، این نبوت کهن، دعای نمونه، و امید به حکومت هزارسالهٔ مسیح که در کتاب مکاشفه آمده است همگی با یکدیگر همخوانی دارند. مسیح، در طی حکومت هزارسالهٔ خود اطمینان حاصل خواهد کرد که ارادهٔ یَهُوَه همانطور که در آسمان انجام شده است، بر روی زمین نیز به اجرا درآید.
۱۷. چه نکتهای نشانگر آن است که منظور از «هزار سال،» هزار سال واقعی است؟
۱۷ عبارت «هزار سال» در هفت آیهٔ اول مکاشفه باب ۲۰ شش مرتبه تکرار شده است. جالب توجه آن است که این عبارت در زبان اصلی چهار بار با حرف تعریف آمده است، به این معنا که به یک دورهٔ هزارسالهٔ واقعی اشاره میکند، و نه فقط یک دورهٔ نامشخص طولانی، یعنی نه آنطوری که بسیاری از مفسران جهان مسیحیت میخواهند به ما بقبولانند. در طی این دورهٔ هزارساله چه روی خواهد داد؟ ابتدا، قدرت از دست شیطان خارج خواهد شد. (مکاشفه ۲۰:۱-۳؛ با عبرانیان ۲:۱۴ مقایسه شود.) حقیقتاً که این خبر، بشارت است!
۱۸. الف) چرا حکومت هزارسالهٔ مسیح را میتوان یک «روز» داوری خواند؟ ب) در آخر هزار سال چه روی خواهد داد؟
۱۸ به کسانی که «هزار سال با [مسیح] سلطنت خواهند کرد،» «امر داوری» واگذار خواهد شد، این دورهٔ یک ‹روزه› در واقع هزارسال به طول خواهد انجامید. (مکاشفه ۲۰:۴، ۶، ا ش؛ با اعمال ۱۷:۳۱؛ ۲پطرس ۳:۸ مقایسه شود.) مردگان رستاخیز خواهند یافت و به همراه بازماندگان «مصیبت عظیم» همگی بر طبق اعمالشان در طی آن زمان به نحوی عادلانه داوری خواهند شد. (مکاشفه ۲۰:۱۲، ۱۳) در پایان هزار سال، شیطان برای مدت کوتاهی آزاد خواهد شد و بدین ترتیب انسانها برای آخرین بار مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. پس از آن، شیطان و دیوهایش و همهٔ سرکشان زمین که از او دنبالهروی کنند برای همیشه نابود خواهند گشت. (مکاشفه ۲۰:۷-۱۰) انسانهایی که از این آزمایش سربلند بیرون آیند، نامشان در «دفتر حیات» به نحوی پاکنشدنی ثبت خواهد گردید، و تا ابد با سعادت در بهشت روی زمین زندگی نموده، به یَهُوَه خدمت کرده و او را پرستش خواهند نمود.—مکاشفه ۲۰:۱۴، ۱۵؛ مزمور ۳۷:۹، ۲۹؛ اشعیا ۶۶:۲۲، ۲۳.
۱۹. الف) چرا میتوانیم اطمینان داشته باشیم که وعدههای فوقالعادهای که در کتاب مکاشفه آمدهاند بیتردید برآورده خواهند گشت؟ ب) در مقالهٔ بعدی چه موضوعی را مورد بررسی قرار خواهیم داد؟
۱۹ اینها گوشهای از مژدههایی میباشند که در کتاب مکاشفه ذکر شدهاند و هیچیک از آنها وعدههای پوچ انسانی نیست. یوحنای رسول نوشت: «آن تختنشین گفت: ‹الحال همه چیز را نو میسازم.› و گفت: ‹بنویس، زیرا که این کلام امین و راست است.› » (مکاشفه ۲۱:۵) ما چه باید بکنیم تا بتوانیم در به تحقق پیوستن این مژدهها شرکت داشته باشیم؟ کتاب مکاشفه برای کسانی که بخواهند مورد لطف خدا قرار گیرند، توصیههای فراوانی در بر دارد. بکارگیری این توصیهها همانطور که در مقالهٔ بعدی نشان داده خواهد شد، برای ما سعادت بیپایان به همراه خواهد داشت، نه تنها در حال حاضر بلکه تا ابد.
[پاورقیها]
a کسانی که خواستار توضیح جامعتری از کتاب مکاشفه هستند میتوانند به کتاب «مکاشفه — نزدیکی اوج عظیم آن!» (انگل.) چاپ اتحادیهٔ انجمن کتاب مقدس و رسالهٔ برج دیدهبانی، ۱۹۸۸، مراجعه کنند.
نکاتی برای مرور
◻ حقایق بنیادیی که در بابهای چهارم تا ششم کتاب مکاشفه آمدهاند و بخش مهمی از مژدهها را تشکیل میدهند، کدامند؟
◻ در باب هفتم کتاب مکاشفه به چه مژدههایی برمیخوریم؟
◻ چرا پیامهای داوری که در کتاب مکاشفه آمدهاند نباید موجب نگرانی راستدلان شوند؟
◻ حکومت هزارسالهٔ مسیح از چه جهاتی یک «روز» داوری خواهد بود؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۰]
عیسی مسیحِ پادشاه، زمین را بکلی از جنگ، قحطی، و مرگ پاک خواهد ساخت