چگونه می‌توان خدا را شناخت؟‏

۱،‏ ۲.‏ سؤال کردن چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد؟‏

کودکان سخن گفتن را با سؤال کردن آغاز می‌کنند.‏ آنان برای دانستن و فهمیدن از پرسیدن ابایی ندارند و از مطرح کردن هیچ سؤالی کوتاهی نمی‌کنند.‏ چشمان مشتاق و کنجکاوشان نشانگر علاقهٔ آنان به شنیدن پاسخ است.‏ گاه بهترین پاسخ‌ها هم آن‌ها را راضی نمی‌کند و در مقابل هر جوابی باز می‌پرسند:‏ «چرا؟‏»‏

^۲ برای همهٔ ما در طول زندگی سؤالات مختلفی مطرح می‌شود.‏ معمولاً سؤالات روزمرهٔ زندگی را به راحتی مطرح می‌کنیم.‏ به عنوان مثال،‏ برای پیدا کردن آدرس از کسی کمک می‌گیریم یا با سؤال کردن خود را از خطر یا مشکلی آگاه می‌سازیم و یا تنها برای رفع کنجکاوی سؤالی می‌کنیم.‏ اما بعضی از مطرح کردن سؤالات مهم زندگی کوتاهی می‌کنند و یا به دلایل مختلف در پی پاسخ سؤالاتشان نیستند.‏

۳.‏ چرا بسیاری از مطرح کردن سؤالات مهم زندگی خودداری می‌کنند؟‏

^۳ از جمله سؤالات مهم زندگی،‏ سؤالاتی است که در صفحات آغازین این کتاب و اوّل این فصل به آن اشاره شده است.‏ آیا کتاب مقدّس می‌تواند پاسخگوی این سؤالات باشد؟‏ گروهی معتقدند پاسخ در کلام خدا موجود است اما درک آن دشوار می‌باشد.‏ بعضی نمی‌توانند به راحتی در مورد چنین موضوعاتی صحبت کنند.‏ بسیاری نیز از پیگیری در یافتن جواب دلسرد شده‌اند چون نمی‌دانند پاسخ را کجا می‌توان یافت.‏ بعضی هم فکر می‌کنند پاسخگویی به چنین سؤالاتی را تنها باید به علمای دین سپرد.‏ نظر شما چیست؟‏

۴،‏ ۵.‏ برخی از سؤالات مهم زندگی کدامند،‏ و چرا باید در یافتن پاسخ آن‌ها پی‌گیر باشیم؟‏

^۴ آیا شما مایل نیستید پاسخ سؤالات خود را بیابید؟‏ شاید بارها از خود پرسیده باشید:‏ «آیا زندگی به همین چند روز محدود می‌شود؟‏ معنی و مفهوم زندگی چیست؟‏ خدا کیست؟‏» اگر خواستار جوابی رضایت‌بخش و قابل اطمینان هستید از سؤال کردن باز نایستید.‏ عیسی مسیح معلّم بزرگ،‏ ما را به پیگیری تشویق می‌کند و می‌گوید:‏ «سؤال کنید که به شما داده خواهد شد؛‏ بطلبید که خواهید یافت؛‏ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد.‏»—‏متّیٰ ۷:‏۷‏.‏

^۵ عده‌ای بر این باورند که کتاب مقدّس نمی‌تواند پاسخگوی سؤالات زندگی باشد.‏ اما اگر شما در جهت یافتن پاسخ سؤالاتتان در آن جستجو کنید نه تنها پاسخ را خواهید یافت بلکه پیام امیدبخش آن برایتان شادی و سعادت به ارمغان خواهد آورد.‏ آری،‏ جستجو در کلام خدا رضایت و پاداش فراوانی به همراه دارد.‏ (‏امثال ۲:‏۱-‏۵‏)‏ در اینجا به بررسی یکی از سؤالاتی می‌پردازیم که برای بسیاری مطرح است.‏

۶.‏ چرا برخی تصوّر می‌کنند خدا نسبت به درد و رنج بشر بی‌اعتنا است؟‏

^۶ درد و رنج در همه جا به چشم می‌خورد.‏ زندگی بسیاری با جنگ،‏ نفرت و فقر در آمیخته است.‏ بیماری،‏ پیری و مرگ نیز جزء اجتناب‌ناپذیرِ زندگی هر فرد بشمار می‌رود.‏ بسیاری بر این عقیده‌اند که مصایب و مشکلات بشر نشانگر بی‌اعتنایی خدا به ماست زیرا در غیر این صورت از آن‌ها جلوگیری می‌کرد و زندگی ما شکل دیگری می‌داشت.‏

۷.‏ الف)‏ چگونه تعلیمات بسیاری از رهبران مذهبی باعث شده است که مردم خدا را بی‌رحم تصوّر کنند؟‏ ب)‏ کتاب مقدّس در مورد مصیبت‌های بشر چه می‌گوید؟‏

^۷ بسیاری از رهبران مذهبی مصیبت و رنج بشر را مشیت الٰهی می‌دانند که برای آزمایش انسان‌ها مقدر شده است.‏ آنان در واقع با تعلیمات خود خدا را عامل بدی و وقایع ناگوار می‌پندارند.‏ آیا چنین تعلیماتی صحیح است؟‏ در کتاب مقدّس آمده است کسی که در سختی قرار می‌گیرد تصوّر نکند خدا او را آزمایش کرده است.‏ زیرا خدا از بدی مبرّاست و هیچ‌گاه به کسی بدی نمی‌کند و کسی را آزمایش نمی‌نماید.‏ پس خدا عامل فجایع و مصایب دنیا نیست.‏ (‏یعقوب ۱:‏۱۳؛‏ ایّوب ۳۴:‏۱۰-‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ البته خدا از وجود مصیبت‌های بشر جلوگیری نکرده است،‏ اما همان طور که گفتیم مسبب آن‌ها هم نیست.‏ مثال زیر تفاوت این دو موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت در مثال فوق پدری که از تصمیم پسرش جلوگیری نکرد،‏ عامل مصیبت‌های پسرش نیست؟‏ ب)‏ چرا عادلانه نیست که خدا را در انحراف و کج‌روی انسان مقصر بدانیم؟‏

^۸ به عنوان مثال،‏ پسری را در نظر بگیرید که برخلاف پند و نصایح پدر مهربان و دلسوزش با سرکشی و نافرمانی تصمیم به ترک خانهٔ پدری‌اش می‌گیرد.‏ پدرش مانع او نمی‌شود.‏ جوانِ خودسر دور از خانه به انحراف کشیده می‌شود و درگیر مصایب و مشکلات فراوانی می‌گردد.‏ به عقیدهٔ شما آیا می‌توان پدر را مسبب رنج و سختی آن پسر دانست؟‏ مسلّماً خیر.‏ (‏لوقا ۱۵:‏۱۱-‏۱۳‏)‏ بشر نیز با نافرمانی از خدا راه خود را پیش گرفت و خدا مانع او نشد.‏ به همین سبب مصیبت و رنج بشر نتیجهٔ نافرمانی او از خداست و ناعادلانه است که خدا را عامل دردهای بشر بدانیم.‏

^۹ اما چرا خدا مانع کج‌روی بشر نشد و اجازه داد به راه خود ادامه دهد؟‏ پاسخ به این سؤال را خداوند در کلامش روشن ساخته است.‏ در فصل یازدهم این کتاب به این موضوع خواهیم پرداخت.‏ البته خدا خود دارای حکمت و قدرت مطلق است و لزومی ندارد اَعمالش را برای ما توضیح دهد.‏ اما او به دلیل محبتش ما را از اَعمال خود مطلع ساخته است.‏ ما می‌توانیم از این بابت مطمئن باشیم که خدا نه تنها مسبب بدی و ناملایمات روی زمین نیست بلکه تنها امید ما و تنها کسی است که مشکلات بشر را حل خواهد کرد و ما را رهایی خواهد بخشید.‏—‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲‏.‏

۱۰.‏ چرا می‌توانیم مطمئن باشیم که خداوند تمام مصیبت‌های بشر را از بین خواهد برد؟‏

^۱۰ در واقع تنها به خدا می‌توان اعتماد و اطمینان کامل داشت.‏ زیرا او مقدّس است؛‏ به این معنی که او پاک و منزّه است و در او ذرّه‌ای زشتی و بدی نیست.‏ (‏اِشَعْیا ۶:‏۳‏)‏ به همین دلیل تنها اوست که می‌تواند ظلم و فساد را نابود کند.‏ هیچ انسانی قادر به این کار نیست زیرا هیچ کس عاری از گناه نیست.‏ به علاوه،‏ خدا قادر مطلق است و قدرت انجام هر تصمیمی را دارد.‏ اگر صادق‌ترین انسان‌ها هم به قدرت برسند توانایی از بین بردن بی‌عدالتی و شرارت را به طور کامل ندارند.‏ اما وقتی خدا وارد عمل شود می‌توانیم اطمینان داشته باشیم بدی و شرارت را کاملاً و برای همیشه ریشه‌کن خواهد کرد.‏—‏مزمور ۳۷:‏۹-‏۱۱ خوانده شود.‏

۱۱.‏ الف)‏ آیا خدا نسبت به بی‌عدالتی بی‌تفاوت است؟‏ ب)‏ خدا در مورد درد و مصیبت‌های ما چه احساسی دارد؟‏

^۱۱ خداوند که قصد نابودی بدی و زشتی در دنیا را دارد در مورد ناملایمات و بی‌عدالتی‌هایی که بر زندگی ما حاکم است چه احساسی دارد؟‏ به نوشتهٔ کتاب مقدّس «خدا انصاف را دوست می‌دارد.‏» (‏مزمور ۳۷:‏۲۸‏)‏ خداوند هیچ‌گاه حق را ناحق نمی‌کند.‏ او از بی‌عدالتی متنفر است و دیدن سختی‌های بشر دل او را می‌رنجاند.‏ در کتاب مقدّس آمده است زمانی که زمین از بدی و زشتی پر شده بود خدا در دل خود غمگین و ناراحت شد.‏ (‏پیدایش ۶:‏۵،‏ ۶‏)‏ نباید فراموش کنیم که خداوند تغییر نمی‌کند.‏ (‏مَلاکی ۳:‏۶‏)‏ برای همین می‌توانیم مطمئن باشیم،‏ او هنوز هم از زشتی و بدی دنیا متنفر است و به درد و ناملایمات تک‌تک ما توجه دارد.‏ او نسبت به هیچ یک از ما بی‌تفاوت نیست.‏ در کتاب مقدّس نوشته شده است که نگرانی‌های خود را به خدا بسپاریم چون او به فکر ماست و به ما توجه دارد.‏—‏۱پِطْرُس ۵:‏۷ خوانده شود.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ سرچشمهٔ خصوصیات خوب انسان مثل محبت از کجاست،‏ و فردِ بامحبت با دیدن بی‌عدالتی و مشکلات دنیا به چه کاری برانگیخته می‌شود؟‏ ب)‏ چرا می‌توانیم مطمئن باشیم که خدا مشکلات بشر را برطرف خواهد کرد؟‏

^۱۲ دلیل دیگری که ثابت می‌کند خداوند نسبت به درد و رنج ما انسان‌ها بی‌تفاوت نیست را می‌توانیم در خود جستجو کنیم.‏ به نوشتهٔ کتاب مقدّس خداوند هنگام آفرینش انسان خصوصیات خود را در وجود او نهاد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۶‏)‏ در واقع انسان خصوصیات خوب خود را مدیون خداست.‏ خدا سرچشمهٔ عدالت است و این خصوصیت را در وجود ما نیز نهاده است.‏ پس اگر ما که تنها ذرّه‌ای از خصوصیات خدا را در وجود خود داریم و از دیدن فجایع و بی‌عدالتی رنج می‌بریم آیا او می‌تواند نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت باشد؟‏

^۱۳ در کتاب مقدّس می‌خوانیم:‏ «خدا محبت است.‏» (‏۱یوحنّا ۴:‏۸‏)‏ انسان‌ها نیز این خصوصیت زیبای خود را از خدا دارند.‏ ما قادریم محبت ورزیم زیرا خدا که خود سرچشمهٔ محبت است این خصوصیت را در وجود ما نهاده است.‏ حال اگر شما قدرت از بین بردن مصیبت بشر را داشتید آیا محبت به انسان‌ها شما را برنمی‌انگیخت که آنان را از بند درد و رنج و بی‌عدالتی آزاد سازید؟‏ قطعاً غیر از این عمل نمی‌کردید.‏ محبت خدا که بسیار فراتر و کامل‌تر از محبت ما انسان‌هاست نیز او را به این کار برمی‌انگیزد.‏ نویدی که در صفحات اوّل این کتاب داده شده امیدی واهی نیست.‏ قول‌های خداوند قطعاً جامهٔ عمل خواهند پوشید.‏ البته برای اینکه به گفته‌های خداوند ایمان آورید،‏ لازم است که او را بهتر بشناسید.‏

۱۴.‏ نام خدا چیست و چرا باید از این نام استفاده کنیم؟‏

^۱۴ اگر شما قصد آشنایی با شخصی را داشته باشید،‏ ابتدا نام خود را به او می‌گویید و به این ترتیب خود را به او معرفی می‌کنید.‏ خداوند نیز نام خود را به ما گفته است،‏ چون می‌خواهد با او آشنا شویم.‏ بسیاری عقیده دارند خدا نام‌های فراوانی دارد.‏ آنان صفاتی مانند «غفّار» و «مجید» را نام خدا قلمداد می‌کنند.‏ اما این صفات هر چند که شایستهٔ خداست اما نام او نیست.‏ بعضی نیز عناوینی مانند «خدا» و «خداوند» را نام او می‌پندارند.‏ اما این کلمات عنوان هستند همان طور که «شاه» و «سَروَر» عنوان می‌باشند.‏ در کتاب مقدّس عناوین بسیاری به جای نام خدا قرار داده شده است که «خدا» و «خداوند» از آن جمله‌اند.‏ اما خدا نامی مشخص برای خود تعیین کرده است و از طریق کلامش آن را به ما می‌شناساند.‏ نام خدا «یَهُوَه» است.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «تو که اسمت یَهُوَه می‌باشد،‏ به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.‏» (‏مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ اگر در ترجمهٔ کتاب مقدّس شما این نام ذکر نشده است برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به مقالهٔ ‏«اهمیت به کار بردن نام خدا و معنی این نام»‏ در ضمیمهٔ این کتاب مراجعه کنید.‏ در واقع نام خدا،‏ هزاران بار در نوشته‌های باستانی کتاب مقدّس آمده است.‏ این موضوع نشان می‌دهد این خواست خداست که نام او را بدانیم و آن را به کار بریم.‏

۱۵.‏ نام خدا «یَهُوَه،‏» به چه معناست؟‏

^۱۵ نامی که خدا برای خود برگزیده است دارای معنای عمیقی است.‏ نام خدا «یَهُوَه،‏» به این مفهوم است که او قادر است هر تصمیمی را عملی کند و به هر وعدهٔ خود جامهٔ عمل بپوشاند.‏a چنین نامی فقط برازندهٔ خداوند متعال است و بس.‏ خدا از جنبه‌های بسیاری بی‌همتا و بی‌نظیر است که در ادامه به برخی از آن‌ها می‌پردازیم.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ از القاب و صفاتی که در کتاب مقدّس برای خدا استفاده شده چه می‌آموزیم؟‏

^۱۶ در کتاب مقدّس در مزمور ۸۳:‏۱۸ می‌خوانیم تنها یَهُوَه «متعال» است.‏ صفت ‏«متعال» که برای یَهُوَه به کار رفته به این معنی است که او والاترین و رفیع‌ترین مقام را در عالَم داراست.‏ همچنین در بخش دیگری از کتاب مقدّس در مکاشفه ۱۵:‏۳ آمده است:‏ «عظیم و عجیب است اَعمال تو ای خداوند خدای قادر مطلق!‏» لقب «قادر مطلق» که برای خدا به کار رفته نشانگر این است که قدرت او بی‌همتا و برتر از هر قدرتی است.‏ مزمور ۹۰:‏۲ به خصوصیت دیگری از یَهُوَه اشاره می‌کند.‏ در آنجا می‌خوانیم:‏ «از ازل تا به ابد تو خدا هستی.‏» این موضوع نشان می‌دهد،‏ تنها خداست که آفریده نشده و ابتدایی ندارد.‏ آیا این صفات بی‌نظیر یَهُوَه،‏ عظمت و شکوه او را برای ما نمایان نمی‌سازد و در ما احترامی عمیق نسبت به او به وجود نمی‌آورد؟‏

^۱۷ یَهُوَه آفریدگار یکتا،‏ سرچشمهٔ حیات و زندگی است.‏ به نوشتهٔ کتاب مقدّس تنها یَهُوَه شایستهٔ حمد و ستایش است و جلال و قدرت و اختیار تنها به او تعلّق دارد زیرا به خواست و ارادهٔ او تمام موجودات آفریده شده‌اند.‏ (‏مکاشفه ۴:‏۱۱‏)‏ یَهُوَه خدای جهان‌آفرین خالق همه چیز است.‏ از فرشتگان آسمان و کهکشان‌ها و ستارگان گرفته تا درختان و میوه‌های مختلف و ماهی‌های رنگارنگی که در دل دریاها و رودها در گردشند،‏ همه و همه به دست توانای یَهُوَه،‏ آفریدگار یکتا به وجود آمده است.‏

۱۸.‏ تصوّر بعضی در مورد نزدیک شدن به خدا چیست و کتاب مقدّس در این مورد چه تعلیم می‌دهد؟‏

^۱۸ برای برخی قبول این موضوع مشکل است که بتوان به خداوند که چنین مقام والایی دارد نزدیک شد.‏ در تصوّر برخی نیز نمی‌گنجد،‏ خدایی با این عظمت و قدرت توجهی به ما انسان‌های خاکی داشته باشد.‏ اما آیا چنین طرز فکری درست است؟‏ از جمله تعالیم کتاب مقدّس این است که خدا «از هیچ یکی از ما دور نیست.‏» (‏اَعمال ۱۷:‏۲۷‏)‏ حتی او در کلامش ما را ترغیب می‌کند به او نزدیک شویم تا او نیز به ما نزدیک شود.‏—‏یعقوب ۴:‏۸‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ اگر می‌خواهیم به خدا نزدیک شویم چگونه باید این راه را آغاز کنیم،‏ و این کار چه فوایدی به همراه دارد؟‏ ب)‏ کدام یک از خصوصیات خدا شما را بیشتر جذب می‌کند؟‏

^۱۹ چگونه می‌توانیم به خدا نزدیک و نزدیک‌تر شویم؟‏ این راه را باید با شناخت بیشتر در مورد خصوصیات او آغاز کنیم.‏ در کتاب مقدّس می‌خوانیم:‏ «حیات جاودانی این است که تو را خدای واحدِ حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.‏» (‏یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ شناخت خدا و فرستادهٔ او عیسی مسیح برای ما فواید فراوانی به همراه دارد.‏ چرا که نه تنها ما را به خدا نزدیک می‌کند بلکه به زندگی جاودانی می‌انجامد.‏ در اینجا می‌خواهیم به چند خصوصیت یَهُوَه اشاره کنیم.‏ همان طور که قبلاً خواندیم:‏ «خدا محبت است.‏» (‏۱یوحنّا ۴:‏۱۶‏)‏ به نوشتهٔ کتاب مقدّس،‏ خدا رحیم،‏ رئوف،‏ دیرخشم و کثیرالاحسان،‏ نیکو و بخشنده می‌باشد.‏ (‏خروج ۳۴:‏۶؛‏ مزمور ۸۶:‏۵‏)‏ او صبور،‏ بردبار،‏ امین و وفادار است.‏ (‏۲پِطْرُس ۳:‏۹؛‏ تثنیه ۷:‏۹‏)‏ هر چه بیشتر با کتاب مقدّس آشنا شوید این خصوصیات و خصوصیات گیرای دیگر یَهُوَه را بهتر درک خواهید کرد.‏

۲۰-‏۲۲.‏ الف)‏ آیا این امر که ما نمی‌توانیم خدا را به چشم ببینیم،‏ مانعی برای نزدیک شدن ما به اوست؟‏ توضیح دهید.‏ ب)‏ ممکن است بعضی افراد از روی دلسوزی شما را وادار به چه کاری کنند،‏ اما برای شما چه موضوعی اهمیت دارد؟‏

^۲۰ خدا روح است و ما نمی‌توانیم او را به چشم ببینیم.‏ (‏یوحنّا ۱:‏۱۸؛‏ ۴:‏۲۴؛‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۱۷‏)‏ اما می‌توانیم با شناختن او از طریق کتاب مقدّس و تفکّر در آن به او نزدیک شویم طوری که او را به چشم دل ببینیم.‏ در این باره یکی از خادمان خدا در مزمور نوشته است که می‌توان جمال و نیکویی یَهُوَه را مشاهده کرد.‏ (‏مزمور ۲۷:‏۴؛‏ رومیان ۱:‏۲۰‏)‏ هر چه بیشتر در مورد یَهُوَه بیاموزیم او برایمان واقعی‌تر خواهد شد و محبت او بیشتر در دلمان خواهد نشست و خود را به او نزدیک‌تر احساس خواهیم کرد.‏

^۲۱ هر چه بیشتر با یَهُوَه آشنا شویم دلیل این موضوع را که کتاب مقدّس او را پدر می‌خواند بهتر درک خواهیم کرد.‏ (‏متّیٰ ۶:‏۹‏)‏ ما زندگی‌مان را مدیون او هستیم.‏ همچنین او مانند پدری مهربان خواهان بهترین و خوشایندترین زندگی برای ماست.‏ (‏مزمور ۳۶:‏۹‏)‏ حتی کتاب مقدّس می‌گوید،‏ ما می‌توانیم دوست یَهُوَه شویم.‏ (‏یعقوب ۲:‏۲۳‏)‏ تصوّرش را بکنید،‏ شما می‌توانید به آفریدگار عالَم چنان نزدیک شوید که دوست او باشید!‏

^۲۲ ممکن است،‏ حال که شما وقت بیشتری برای مطالعهٔ کتاب مقدّس صرف می‌کنید بعضی از دوستان و آشنایانتان از روی دلسوزی مانع مطالعهٔ شما شوند چون نگرانند اعتقادات خود را تغییر دهید.‏ اما فراموش نکنید مطالعه و تفکّر روی کلام خدا،‏ دوستی و نزدیک شدن به خدا را به همراه دارد.‏

۲۳،‏ ۲۴.‏ الف)‏ چرا اهمیت دارد که در مورد مطالبی که می‌خوانید سؤال کنید؟‏ ب)‏ موضوع فصل بعد چیست؟‏

^۲۳ قطعاً در کتاب مقدّس به مطالبی برمی‌خورید که در وهلهٔ اوّل درک آن مشکل است.‏ از سؤال کردن دریغ نکنید.‏ از مطرح کردن هیچ سؤالی هرچند که ساده به نظرتان رسد کوتاهی نکنید.‏ همان طور که در ابتدای این فصل گفتیم،‏ راز موفقیت کودکان در یادگیری،‏ سؤال کردن است.‏ عیسی ما را تشویق می‌کند که برای درک کتاب مقدّس مانند کودکان از خود تواضع نشان دهیم.‏ (‏متّیٰ ۱۸:‏۲-‏۴‏)‏ این خواست یَهُوَه است که شما پاسخ سؤالاتتان را بیابید.‏ کتاب مقدّس کسانی را که مشتاق شناخت خدا بوده‌اند و در کلام او تحقیق و بررسی می‌کردند و خود را از صحّت مطالب مطمئن می‌ساختند،‏ تحسین کرده است.‏—‏اَعمال ۱۷:‏۱۱ خوانده شود.‏

^۲۴ بهترین راه شناخت یَهُوَه،‏ تحقیق در کتاب مقدّس‏،‏ یعنی کلام خداست.‏ کتاب مقدّس کتابی است بی‌نظیر.‏ در فصل بعد به این موضوع خواهیم پرداخت.‏