سرود ۱۳۰
باگذشت باشیم
(مزمور ۸۶:۵)
۱. رحمتِ یَهُوَه بِنِگر چه بیهمتا
عزیزِ خود را او داده تا بخشد خطای ما
با ایمان به خونِ عیسی، مییابیم ما رحمتها
آشتی با یَهُوَه حاصل، گناهان شود باطل
۲. یاد بگیریم از یاه، رحمت و صبر و ایمان
با گذشت رسیم به دلها، چون رفیقِ مهرَبان
هر خطایی را میبخشیم، تا شویم برادران
حرمت مینماییم ایشان، محبت باشد تابان
۳. پرورانیم در دل، صفتِ مهر و رحمت
دور سازد از ناپاکیها، از هر رنجش و نفرت
یَهُوَه تو بیهمتایی، باگذشت و مهرَبان
بخشش را نمایی بر ما، یَهُوَه شاهِ شاهان
(مت ۶:۱۲؛ افس ۴:۳۲؛ کول ۳:۱۳)