O Cantar dos Cantares
3 —Sobre o leito, de noite,
busquei a quen ben quería.
Busqueino e non o atopei.
¡Busqueino e non o atopei!
3 Encontráronme a min os gardas,
os que roldan a vila:
—“¿Vistes a quen ben quería?”
4 Apenas eu os deixara
e encontrei a quen ben quería;
aferrei nel, non o ceibo,
ata o meter na casa de miña nai,
na cámara da que me enxendrou.
5 ¡Conxúrovos, meniñas de Xerusalén,
polas gacelas ou cervas montesías,
non espertedes nin desveléde-lo amor
ata que el queira!
6 ¿Que é aquilo que sobe da estepa
coma columnas de fume,
recendendo a mirra e mais a incenso
e a canta especia teña o mercader?
7 ¡É a liteira de Salomón!
Sesenta homes garridos a rodean
de entre os cabaleiros de Israel;
8 todos eles levan a man na espada,
veteranos de loitas;
portan cadansúa espada xunto á coxa
contra as alarmas da noite.
9 Fíxose o rei Salomón un palanquín
de madeiras do Líbano.
10 De prata fixo as columnas,
e o seu respaldo é de ouro;
de púrpura o asento,
incrustado en almafí
11 ¡Meniñas de Xerusalén, saíde!
¡Vinde ver, nenas de Sión,
o rei Salomón coa coroa
con que súa nai o coroou
no día das súas vodas,
día de folgar de corazón!