Xoves 15 de maio
Tódolos fillos de Israel murmuraron contra Moisés (Núm. 14:2).
Os israelitas rechazaron as probas evidentes de que Xehová lles falaba por medio de Moisés (Núm. 14:10, 11). Negáronse vez tras vez a recoñecer a función que desempeñaba este home. Como resultado, Xehová non permitiu que aquela xeración de israelitas entrase na Terra Prometida (Núm. 14:30). Pero algúns israelitas si que seguiron a guía de Xehová. Por exemplo, Deus dixo que Caleb o obedecera fielmente (Núm. 14:24). Por iso o recompensou e incluso lle permitiu escoller en que zona da Terra Prometida quería vivir (Xos. 14:12-14). E a xeración de israelitas que ía entrar nesa terra tamén puxo un bo exemplo do que implica seguir a guía de Xehová. Cando se nomeou a Xosué para ser sucesor de Moisés, os israelitas “respectárono [...] tódolos días da súa vida” (Xos. 4:14). Como resultado, Deus bendiciunos e deulles a terra que lles prometera (Xos. 21:43, 44). w24.02 páx. 21 pars. 6, 7
Venres 16 de maio
Quen ama a Deus, ame tamén a seu irmán (1 Xoán 4:21).
Igual que un doutor é capaz de saber o estado de saúde do noso corazón ó comprobarnos o pulso, nós tamén podemos saber como está o noso amor por Xehová ó analizar o amor que lles demostramos ós demais. Se notamos que xa non lles queremos ós irmáns tanto coma antes, isto podería indicar que o noso amor por Xehová tamén se está debilitando. Pero se, pola contra, lles demostramos habitualmente que os queremos, isto é un sinal de que o noso amor por Xehová está forte. Se notamos que se debilitou o noso amor polos irmáns, temos un problema. Por que? Porque iso significa que a nosa relación con Xehová está en perigo. O apóstolo Xoán deixouno ben claro cando dixo o seguinte: “Quen non ama a seu irmán a quen está vendo, non pode amar a Deus, a quen nunca viu” (1 Xoán 4:20). Cal é a lección? Xehová só estará contento con nós se nos amamos “uns ós outros” (1 Xoán 4:7-9, 11). w23.11 páx. 8 par. 3; páx. 9 pars. 5, 6
Sábado 17 de maio
Teu pai e túa nai encheranse de alegría (Prov. 23:25).
Cando era novo, o rei Ioax tomou unha boa decisión. Seu pai xa morrera e el deixouse guiar polo fiel sumo sacerdote Iehoiadá, quen o educou coma se fose o seu propio fillo. Grazas ó bo exemplo de Iehoiadá, o rei Ioax decidiu servir a Xehová e axudoulle ó pobo a facer o mesmo. Ata se asegurou de que se reparase o templo (2 Crón. 24:1, 2, 4, 13, 14). Que che estean ensinando a amar a Xehová e a vivir segundo as súas normas, é un regalo moi valioso (Prov. 2:1, 10-12). Teus pais poden ensinarche de moitas maneiras. Se aplicas os consellos que che dá a Biblia, farás moi felices os teus pais. Pero o máis importante é que farás feliz a Deus e a túa amizade con el estreitarase (Prov. 22:6; 23:15, 24).Verdade que todo isto che dá moi boas razóns para imitar o exemplo de Ioax cando era novo? w23.09 páxs. 8-9 pars. 3-5