Ο λαός του Θεού εργάζεται σκληρά να εφαρμόζει την εξής Γραφική νουθεσία: «Νεκρώστε, λοιπόν, τα μέλη του σώματός σας τα οποία είναι πάνω στη γη όσον αφορά την πορνεία, την ακαθαρσία, τη σεξουαλική όρεξη». (Κολ. 3:2, 5) Δεν θα θέλαμε να το κάνουμε δύσκολο για τους ομοπίστους μας να εφαρμόζουν αυτή τη συμβουλή. Αδελφοί και αδελφές που έχουν εγκαταλείψει έναν σεξουαλικά έκλυτο τρόπο ζωής μπορεί ακόμη να αγωνίζονται ενάντια σε αμαρτωλές τάσεις. (1 Κορ. 6:9, 10) Δεν θα θέλαμε να κάνουμε τον αγώνα τους πιο δύσκολο, έτσι δεν είναι; Όταν είμαστε με τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας, το ντύσιμό μας πρέπει να συμβάλλει ώστε να είναι η εκκλησία ένα απάγκιο ηθικής αγνότητας. Έχουμε την ελευθερία να επιλέγουμε τι θα φορέσουμε. Ωστόσο, όλοι μας έχουμε την ευθύνη να φοράμε ρούχα που καθιστούν πιο εύκολο για τους άλλους το να παραμείνουν αγνοί και να διατηρήσουν τους θεϊκούς κανόνες αγιότητας στις σκέψεις, στα λόγια και στη διαγωγή.​—1 Πέτρ. 1:15, 16. w16.09 3:9, 10

«Εμείς πιστεύουμε στον Ιεχωβά, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θα πιστεύουν και τα παιδιά μας», είπε ένα ζευγάρι στη Γαλλία. Και σχολίασαν: «Η πίστη δεν είναι κληρονομική. Τα παιδιά μας την αποκτούν σιγά σιγά». Ένας Αυστραλός αδελφός έγραψε: «Το να βοηθήσεις το παιδί σου να οικοδομήσει πίστη στην καρδιά του είναι πιθανώς η μεγαλύτερη πρόκληση που θα αντιμετωπίσεις ποτέ. . . . Μπορεί να νιώθεις ότι έδωσες στο παιδί σου μια απάντηση που το ικανοποίησε. Και μετά σου ξανακάνει την ίδια ερώτηση! Οι απαντήσεις που ικανοποιούν το ανήσυχο πνεύμα του παιδιού σου σήμερα μπορεί να μην του αρκούν αύριο. Ίσως χρειάζεται να επανεξετάζετε κάποια θέματα σε τακτική βάση». Αν είστε γονέας, μήπως μερικές φορές νιώθετε ότι υστερείτε όσον αφορά την ευθύνη τού να διδάσκετε και να διαπλάθετε τα παιδιά σας ώστε να γίνουν άντρες και γυναίκες που έχουν πίστη; Η αλήθεια είναι ότι, με τη δική μας σοφία, κανείς μας δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή! (Ιερ. 10:23) Αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε όταν αποβλέπουμε στον Θεό για καθοδηγία. w16.09 5:1, 2

Οι μετανάστες αντιμετωπίζουν τη δυσκολία της προσαρμογής στον πολιτισμό της καινούριας χώρας. Η Ρουθ έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα. Πρώτον, έδειξε σεβασμό για τα έθιμα της καινούριας της χώρας ζητώντας την άδεια να σταχυολογήσει. (Ρουθ 2:7) Δεν θεώρησε δεδομένο αυτό το δικαίωμα σαν να της χρωστούσαν οι άλλοι κάτι. Δεύτερον, εξέφρασε αμέσως ευγνωμοσύνη για την καλοσύνη που της δείχτηκε. (Ρουθ 2:13) Όταν οι μετανάστες εκδηλώνουν τέτοια ωραία στάση, είναι πιο πιθανό να κερδίσουν τον σεβασμό των ντόπιων και των ομοπίστων τους. Χαιρόμαστε για το ότι ο Ιεχωβά με την παρ’ αξίαν καλοσύνη του έχει επιτρέψει σε ανθρώπους κάθε καταγωγής να ακούσουν τα καλά νέα. Στην πατρίδα τους, εκείνοι ίσως να μην μπορούσαν να επωφεληθούν από μια Γραφική μελέτη ή να συναναστραφούν ελεύθερα με τον λαό του Ιεχωβά. Αλλά τώρα που έχουν την ευκαιρία να συναναστρέφονται μαζί μας, δεν πρέπει να τους βοηθάμε ώστε να μη νιώθουν πια ξένοι ανάμεσά μας; w16.10 1:17-19