ઉત્પત્તિ
૨૮ ઇસહાકે યાકૂબને બોલાવીને આશીર્વાદ આપ્યો અને આજ્ઞા આપતા કહ્યું: “કનાનની દીકરીઓમાંથી કોઈની સાથે તું પરણીશ નહિ.+ ૨ પણ પાદ્દાનારામમાં તારા નાના* બથુએલને ઘરે જા અને ત્યાં તારા મામા લાબાનની દીકરીઓમાંથી કોઈની સાથે લગ્ન કર.+ ૩ સર્વશક્તિમાન ઈશ્વર તને આશીર્વાદ આપશે. તે તારાં બાળકોની સંખ્યા ખૂબ વધારશે અને તારામાંથી ઘણી પ્રજાઓ* આવશે.+ ૪ જે આશીર્વાદ ઈશ્વરે ઇબ્રાહિમને આપ્યો હતો,+ એ આશીર્વાદ તે તને અને તારા વંશજને પણ આપશે. ઈશ્વરે ઇબ્રાહિમને આપેલા આ દેશનો તું વારસો મેળવશે, જેમાં તું પરદેશી તરીકે રહે છે.”+
૫ પછી ઇસહાકે યાકૂબને વિદાય આપી અને યાકૂબ લાબાનના ઘરે પાદ્દાનારામ જવા નીકળ્યો. લાબાન અરામી બથુએલનો દીકરો+ અને રિબકાનો ભાઈ+ હતો. રિબકા તો યાકૂબ અને એસાવની મા હતી.
૬ એસાવે જોયું કે ઇસહાકે યાકૂબને આશીર્વાદ આપીને પાદ્દાનારામ મોકલ્યો છે, જેથી ત્યાંની કોઈ સ્ત્રી સાથે પરણે. એસાવને એ પણ જાણ થઈ કે ઇસહાકે યાકૂબને આશીર્વાદ આપ્યો છે અને આવી આજ્ઞા આપી છે: “કનાનની દીકરીઓમાંથી કોઈની સાથે તું પરણીશ નહિ.”+ ૭ એસાવે એ પણ જોયું કે યાકૂબ માબાપનું કહ્યું માનીને પાદ્દાનારામ જવા નીકળ્યો છે.+ ૮ એનાથી એસાવને ખ્યાલ આવ્યો કે તેના પિતા ઇસહાકને કનાનની દીકરીઓ જરાય ગમતી નથી.+ ૯ એટલે એસાવ ઇબ્રાહિમના દીકરા ઇશ્માએલ પાસે ગયો. તેણે ઇશ્માએલની દીકરી માહલાથ સાથે લગ્ન કર્યું, જે નબાયોથની બહેન હતી. આમ એસાવે બે પત્નીઓ હોવા છતાં ત્રીજી સાથે લગ્ન કર્યું.+
૧૦ યાકૂબ બેર-શેબાથી નીકળ્યો અને હારાન તરફ આગળ વધ્યો.+ ૧૧ થોડા સમય પછી યાકૂબ એક જગ્યાએ આવી પહોંચ્યો. તેણે ત્યાં રાત રોકાવાનું નક્કી કર્યું, કેમ કે સૂર્ય આથમી ગયો હતો. તેણે એક પથ્થર લીધો અને માથા નીચે મૂકીને સૂઈ ગયો.+ ૧૨ તેને એક સપનું આવ્યું. તેણે પૃથ્વી ઉપર એક સીડી* મૂકેલી જોઈ, એની ટોચ સ્વર્ગ સુધી પહોંચતી હતી. ઈશ્વરના દૂતો એના પર ચઢ-ઊતર કરતા હતા.+ ૧૩ તેણે જોયું તો, સીડીની ટોચ ઉપર યહોવા હતા. તેમણે યાકૂબને કહ્યું:
“હું યહોવા છું, તારા દાદા ઇબ્રાહિમનો ઈશ્વર અને તારા પિતા ઇસહાકનો ઈશ્વર.+ તું સૂઈ ગયો છે એ જગ્યા હું તને અને તારા વંશજને આપવાનો છું.+ ૧૪ તારા વંશજની સંખ્યા રેતીના કણ જેટલી થશે.+ તું તારો વિસ્તાર પૂર્વ અને પશ્ચિમ સુધી, ઉત્તર અને દક્ષિણ સુધી વધારીશ. તારાથી અને તારા વંશજથી પૃથ્વીનાં બધાં કુટુંબો આશીર્વાદ મેળવશે.*+ ૧૫ હું તારી સાથે છું. તું જ્યાં પણ જઈશ ત્યાં હું તારું રક્ષણ કરીશ. હું તને આ દેશમાં પાછો લાવીશ.+ જે વચન મેં તને આપ્યું છે, એ પૂરું નહિ કરું ત્યાં સુધી હું તારો સાથ નહિ છોડું.”+
૧૬ એવામાં યાકૂબ જાગી ગયો અને બોલી ઊઠ્યો: “સાચે જ, યહોવા આ જગ્યાએ છે, પણ મને એની ખબર ન હતી.” ૧૭ તે ડરી ગયો અને કહ્યું: “આ કોઈ સામાન્ય જગ્યા નથી, આ તો પવિત્ર જગ્યા છે! આ ઈશ્વરનું જ ઘર છે+ અને આ તો સ્વર્ગનો દરવાજો છે!”+ ૧૮ યાકૂબે સવારે વહેલા ઊઠીને માથા નીચે મૂકેલો પથ્થર સ્મારક-સ્તંભ તરીકે ઊભો કર્યો અને એના પર તેલ રેડ્યું.+ ૧૯ તેણે એ જગ્યાનું નામ બેથેલ* પાડ્યું. પહેલાં એ શહેરનું નામ લૂઝ હતું.+
૨૦ પછી યાકૂબે આ માનતા લીધી: “જો ઈશ્વર હંમેશાં મારી સાથે હશે, મુસાફરીમાં મારું રક્ષણ કરશે, મને ખાવાને રોટલી અને પહેરવાને કપડાં આપશે ૨૧ અને હું મારા પિતાના ઘરે સહીસલામત પાછો જઈશ, તો મને સાચે જ ખબર પડશે કે યહોવા મારા ઈશ્વર છે.* ૨૨ સ્મારક-સ્તંભ તરીકે ઊભો કરેલો આ પથ્થર ઈશ્વરનું ઘર બનશે+ તેમજ તમે મને જે કંઈ આપશો, એ બધાનો દસમો ભાગ હું તમને અચૂક આપીશ.”