મોટા ભાગના પ્રેરિતોનું મરણ થયું એના થોડા સમય પછી મંડળમાં જૂઠા ખ્રિસ્તીઓએ પગપેસારો કર્યો. (માથ. ૧૩:૨૪-૨૭, ૩૭-૩૯) તેઓએ ‘શિષ્યોને પોતાની પાછળ ખેંચી જવા આડી-અવળી વાતો કહી.’ (પ્રે.કા. ૨૦:૩૦) એક ‘આડી-અવળી વાત’ એ હતી કે ઈસુ પોતાનું બલિદાન વારેઘડીએ આપે તો જ બધાનાં પાપ માફ થઈ શકે. પણ બાઇબલમાં લખ્યું છે કે ઈસુએ “ઘણા લોકોનાં પાપ માથે લેવા એક જ વાર અને હંમેશ માટે અર્પણ આપ્યું.” (હિબ્રૂ. ૯:૨૭, ૨૮) આજે ઘણા લોકો એવી આડી-અવળી વાતો માની લે છે. અમુક કૅથલિક ચર્ચોમાં લોકો દરરોજ રોટલી ખાવા અને દ્રાક્ષદારૂ પીવા ભેગા મળે છે. બીજાં ચર્ચોના લોકો ઈસુના મરણને યાદ કરવા ભેગા મળે છે, પણ દરરોજ નહિ. જોકે તેઓમાંથી મોટા ભાગના લોકોને ખબર હોતી નથી કે ઈસુએ કેમ પોતાનો જીવ આપી દીધો. w૨૩.૦૧ ૨૧ ¶૫

મરણની ઊંઘમાં સૂઈ ગયેલા લોકોને ઈસુના ૧,૦૦૦ વર્ષના રાજમાં ઉઠાડવામાં આવશે. એ સમયે જેઓ યહોવાની આજ્ઞા પાળશે તેઓમાંથી ધીરે ધીરે પાપની અસર દૂર થતી જશે. તેઓમાં કોઈ ખોટ કે ખામી નહિ હોય. જેઓ યહોવાને વફાદાર રહેશે, તેઓ “ધરતીના વારસ થશે અને એમાં તેઓ સદા જીવશે.” (ગીત. ૩૭:૧૦, ૧૧, ૨૯) આપણા “છેલ્લા દુશ્મન મરણનું નામનિશાન મિટાવી દેવામાં આવશે.” એ સમયે આપણું દિલ હરખાઈ ઊઠશે! (૧ કોરીં. ૧૫:૨૬) બાઇબલથી ભરોસો મજબૂત થાય છે કે આપણે હંમેશ માટે જીવી શકીએ છીએ. એ આશા પૂરી થાય એની આપણે આતુરતાથી રાહ જોઈએ છીએ. એ આશા પર મનન કરતા રહીશું તો આજના અઘરા સંજોગોમાં પણ યહોવાને વફાદાર રહી શકીશું. યહોવા આપણને હંમેશ માટેનું જીવન આપશે, ફક્ત એ કારણને લીધે આપણે તેમને વફાદાર નથી રહેતા. યહોવા અને ઈસુને વફાદાર રહેવાનું સૌથી મોટું કારણ છે કે આપણે તેઓને પૂરા દિલથી પ્રેમ કરીએ છીએ. (૨ કોરીં. ૫:૧૪, ૧૫) એ પ્રેમને લીધે આપણે તેઓને અનુસરીએ છીએ અને લોકોને ભાવિની આશા વિશે જણાવીએ છીએ. (રોમ. ૧૦:૧૩-૧૫) જો આપણે ફક્ત પોતાના વિશે વિચારવાને બદલે બીજાઓને યહોવા અને તેમની ઇચ્છા વિશે જણાવીશું, તો યહોવા ઘણા ખુશ થશે અને આપણે હંમેશાં યહોવાના દોસ્ત રહી શકીશું. w૨૨.૧૨ ૭ ¶૧૫-૧૬

જ્યારે સરકાર આપણા કામ પર નિયંત્રણ મૂકે ત્યારે આપણી શાંતિ છીનવાઈ જઈ શકે. આપણને કદાચ ચિંતા થાય, ડર લાગે કે ‘કાલે શું થશે?’ એવી લાગણી થવી સામાન્ય છે. પણ આપણે ડરને પોતાના પર હાવી થવા ન દઈએ. કેમ કે ઈસુએ કીધું હતું કે સતાવણીને લીધે કદાચ આપણી શ્રદ્ધા ડગમગી જાય, આપણે ઠોકર ખાઈએ. (યોહા. ૧૬:૧, ૨) ઈસુએ કીધું હતું કે આપણી સતાવણી થશે તોપણ આપણે વફાદાર રહી શકીશું. (યોહા. ૧૫:૨૦; ૧૬:૩૩) આપણે જ્યાં રહેતા હોઈએ ત્યાં આપણા કામ પર નિયંત્રણ કે પ્રતિબંધ મૂકવામાં આવી શકે. એ સમયે કદાચ શાખા કચેરી અને વડીલો આપણને માર્ગદર્શન આપે. કેમ કે તેઓ ચાહે છે કે આપણે સલામત રહીએ, આપણને સાહિત્ય મળતું રહે અને આપણે સાવચેતી રાખીને પ્રચારકામ કરતા રહીએ. એ માર્ગદર્શન પાળવાની આપણે પૂરેપૂરી કોશિશ કરીએ. (યાકૂ. ૩:૧૭) ભાઈ-બહેનો વિશે કોઈ પણ જાણકારી એવી વ્યક્તિને ન આપીએ, જેને એ જાણવાનો હક નથી.—સભા. ૩:૭. w૨૨.૧૨ ૨૦ ¶૧૪-૧૬