અયૂબ

“ઉંમરમાં તમે મારાથી મોટા છો,+

હું તો ઘણો નાનો છું.

એટલે હું ચૂપ રહ્યો+

અને જે જાણું છું એ કહેવાની હિંમત કરી નહિ.

 ૭ મને થયું, ‘મોટા લોકોને બોલવા દઉં

અને મોટી વયનાઓને ડહાપણ જાહેર કરવા દઉં.’

 ૮ પણ હકીકતમાં, ઈશ્વરની પવિત્ર શક્તિ,*

હા, સર્વશક્તિમાનનો શ્વાસ લોકોને સમજણ આપે છે.+

 ૯ ઉંમર વધવાથી જ બુદ્ધિ આવતી નથી

અને વૃદ્ધ માણસો જ ખરું-ખોટું સમજે એવું નથી.+

૧૦ એટલે હું કહું છું, ‘મારું સાંભળો,

હું જે જાણું છું, એ હું તમને કહીશ.’

મેં તમારી દલીલો ધ્યાનથી સાંભળી,+

તમે બોલવા માટે શબ્દો શોધતા હતા ત્યારે પણ હું ચૂપ રહ્યો.+

૧૨ મેં તમારી વાત ધ્યાનથી સાંભળી,

પણ તમારામાંથી કોઈ અયૂબને ખોટો સાબિત કરી શક્યો નહિ,*

કે તેમની દલીલોનો સામનો કરી શક્યો નહિ.

૧૩ હવે એમ ન કહો કે, ‘અમે જ બુદ્ધિશાળી છીએ;

કોઈ માણસ નહિ, પણ ઈશ્વર પોતે અયૂબને હરાવે છે.’

૧૪ અયૂબે એ બધી વાતો મારી વિરુદ્ધ કહી નથી,

તેથી તમારી દલીલોથી હું તેમને જવાબ નહિ આપું.

૧૫ અયૂબ, આ માણસો હિંમત ગુમાવી ચૂક્યા છે, તેઓ પાસે કોઈ જવાબ નથી;

તેઓ પાસે શબ્દો ખૂટી ગયા છે.

૧૬ મેં રાહ જોઈ, પણ તેઓ એકેય શબ્દ બોલ્યા નહિ;

તેઓ તો બસ મૂંગા બનીને ઊભા રહ્યા.

૧૭ હવે હું પણ જવાબ આપીશ;

હું જે જાણું છું, એ હું પણ કહીશ.

૧૮ કેમ કે મારે ઘણું કહેવું છે

અને ઈશ્વરની શક્તિ મને બોલવા મજબૂર કરે છે.

૧૯ જેમ દ્રાક્ષદારૂના ઊભરાથી નવી મશકો* ફાટવાની તૈયારીમાં હોય,+

તેમ હું નહિ બોલું તો મારા મનનો ઊભરો ફાટી નીકળશે.

૨૧ હું કોઈનો પક્ષ લઈશ નહિ,+

કે કોઈની ખુશામત કરીશ નહિ.*

૨૨ કેમ કે ખુશામત કરતા મને આવડતું નથી;

અને જો હું એમ કરું, તો મારો સર્જનહાર જલદી જ મારો અંત લાવી દેશે.