અયૂબ

 ૫ મરણના બંધનમાં જકડાયેલાઓ થરથર કાંપે છે;

તેઓ તો સમુદ્ર અને એમાં રહેનારાઓ કરતાં પણ નીચે છે.

 ૬ ઈશ્વર આગળ તો બંધ કબર* પણ ઉઘાડી છે,+

તેમની સામે વિનાશની જગ્યા* પણ ખુલ્લી છે.

 ૭ તે આકાશને* ખાલી જગ્યામાં ફેલાવે છે,+

તે પૃથ્વીને કોઈ આધાર વગર અધ્ધર લટકાવે છે;

 ૮ તે પાણીને વાદળોમાં બાંધી રાખે છે,+

છતાં એના વજનથી વાદળો ફાટી જતાં નથી;

 ૯ તે પોતાના રાજ્યાસનને ઢાંકી દે છે,

તે એના પર પોતાનું વાદળ પાથરે છે.+

૧૦ તે પાણીની સપાટી પર ક્ષિતિજ બનાવે છે;*+

તે પ્રકાશ અને અંધકાર વચ્ચે હદ ઠરાવે છે.

૧૧ તેમનો ઠપકો સાંભળીને આકાશના સ્તંભો હલી જાય છે;

હા, તેઓ ડરના માર્યા ધ્રૂજી ઊઠે છે.

૧૨ તે પોતાના સામર્થ્યથી સમુદ્રને ખળભળાવે છે,+

તે પોતાની બુદ્ધિથી સમુદ્રના મહાકાય પ્રાણીના* ટુકડા કરી નાખે છે.+

૧૩ પોતાની એક ફૂંકથી* તે આકાશને ચોખ્ખું કરે છે;

ઝડપથી સરકતા સાપને પણ તે પોતાના હાથથી વીંધી નાખે છે.

૧૪ જો! આ બધાં કામો તો માત્ર એક ઝલક છે;+

આપણે તો ફક્ત એ કામોનો ઝીણો ગણગણાટ સાંભળીએ છીએ!