^૬ પાઉલે તિતસને લખ્યું: “હું એટલા માટે તને ક્રીત ટાપુ પર છોડીને ગયો હતો કે ત્યાં વણસી ગયેલા સંજોગોને તું સુધારે અને મારા જણાવ્યા પ્રમાણે શહેરેશહેર વડીલો નીમે. તું એવા ભાઈને પસંદ કરજે, જેના પર કોઈ આરોપ ન હોય, જે એક જ પત્નીનો પતિ હોય, જેનાં બાળકો શ્રદ્ધા રાખનાર હોય, એ બાળકો પર ખરાબ ચાલ-ચલણનો કે બંડખોર હોવાનો આરોપ ન હોય. ઈશ્વરના કારભારી તરીકે મંડળની દેખરેખ રાખનાર પર કોઈ આરોપ ન હોવો જોઈએ. તે ઉદ્ધત, ગુસ્સાવાળો, દારૂડિયો, હિંસક અને ખોટી રીતે લાભ મેળવવાનો લાલચુ ન હોવો જોઈએ. પણ તે મહેમાનગતિ કરનાર, ભલાઈ ચાહનાર, સમજુ, નેક, વફાદાર અને સંયમ રાખનાર હોવો જોઈએ. તે કુશળતાથી શીખવે ત્યારે ખરાં વચનોને ચુસ્ત રીતે વળગી રહેનાર હોવો જોઈએ, જેથી લાભકારક શિક્ષણથી તે ઉત્તેજન આપી શકે અને એ શિક્ષણ વિરુદ્ધ બોલનારને ઠપકો આપી શકે.”—તિત. ૧:૫-૯.

^૯ જે ભાઈઓ વડીલ બનવા મહેનત કરે છે, તેઓ જીવનમાં સમજદારીથી નિર્ણયો લે છે. જો એક વડીલે લગ્‍ન કર્યા હોય, તો તે બાઇબલમાં લગ્‍ન માટે આપેલાં ધોરણોને લાગુ પાડે છે, એટલે કે તેમને એક જ પત્ની છે અને તે પોતાના કુટુંબની સારી સંભાળ રાખે છે. જો ભાઈને બાળકો હોય તો તેઓ શ્રદ્ધા રાખતા હોવા જોઈએ, તે પોતાનાં બાળકોને કહ્યામાં અને પૂરેપૂરી મર્યાદામાં રાખતા હોવા જોઈએ. એ બાળકો પર ખરાબ ચાલ-ચલણનો કે બંડખોર હોવાનો આરોપ ન હોવો જોઈએ. જો વડીલ એ ધોરણો લાગુ પાડતા હશે, તો કુટુંબ અને ભક્તિ વિશે માર્ગદર્શન મેળવવા મંડળનાં ભાઈ-બહેનો અચકાયા વગર તેમની મદદ લેશે. દેખરેખ રાખનાર ભાઈ દોષ વગરના હોય છે, તેમના પર કોઈ આરોપ હોતો નથી. મંડળની બહારના લોકોમાં પણ તેમની શાખ સારી હોય છે. તેમના પર ખરાબ વાણી-વર્તનનો આરોપ ન હોવો જોઈએ, નહિતર મંડળનું નામ બદનામ થશે. વડીલની જવાબદારી એવા કોઈ ભાઈને સોંપવામાં નથી આવતી, જેમણે હાલમાં જ ગંભીર પાપ કર્યું હોય અને એ માટે તેમને ઠપકો આપવામાં આવ્યો હોય. દેખરેખ રાખનારા ભાઈઓ સારો દાખલો બેસાડે છે ત્યારે, મંડળનાં ભાઈ-બહેનોને પણ તેઓ જેવું કરવા ઉત્તેજન મળે છે. ભાઈ-બહેનોને પૂરી ખાતરી છે કે વડીલો તેઓની સારી દેખરેખ રાખશે, જેથી તેઓનો યહોવા સાથેનો સંબંધ મજબૂત રહે.—૧ કોરીં. ૧૧:૧; ૧૬:૧૫, ૧૬.

^૧૦ ખ્રિસ્તી મંડળના વડીલોની જવાબદારી ઇઝરાયેલના વડીલો જેવી જ છે. ઇઝરાયેલના વડીલોને “બુદ્ધિમાન, સમજુ અને અનુભવી” કહેવામાં આવતા હતા. (પુન. ૧:૧૩) એવું નથી કે મંડળના વડીલોથી કોઈ ભૂલ થતી નથી. પણ તેઓ મંડળમાં અને સમાજમાં સાચા માર્ગે ચાલનાર અને ભગવાનનો ડર રાખનાર તરીકે જાણીતા હોય છે. તેઓના જીવનથી દેખાઈ આવે છે કે તેઓ ઈશ્વરના સિદ્ધાંતો પ્રમાણે ચાલે છે. તેઓ સચ્ચાઈથી ચાલે છે એટલે તેઓ મંડળમાં સંકોચ વગર અને હિંમતથી શીખવી શકે છે.—રોમ. ૩:૨૩.