KAPÍTULO 48
Ojapo heta milágro, péro ojerrechasa chupe Nazarétpe
MATEO 9:27-34; 13:54-58 MARCOS 6:1-6
JESÚS OMONGUERA MOKÕI ISIÉGOVAPE HA PETEĨ IÑEʼẼNGÚVAPE
UMI HÉNTE ORRECHASA CHUPE NAZARÉTPE
Koʼẽ guive Jesús ojapóma heta mbaʼe. Por ehémplo oviaha Decápolis guive, omonguera pe kuña oreko vaʼekuépe emorráhia ha omoingove jey Jairo rajýpe. Péro ojapóiti vaʼerã heta mbaʼe upe díape. Osẽvo Jairo rógagui, mokõi siégo oho hapykuéri ha osapukái: “David Raʼy, oreporiahuverekomína” (Mateo 9:27).
Koʼã kuimbaʼe heʼívo “David Raʼy”, ohechauka ogueroviaha Jesús ogoverna vaʼerãha David rendaguépe, ha haʼeha pe Mesías oñepromete vaʼekue. Upéicharõ jepe, ñepyrũrã Jesús nopenái hesekuéra, pórke oiméne ohechase mbaʼépa ojapóta hikuái. Umi kuimbaʼe osegi chupe, oho Jesús opytahápe ha haʼe oikévo pe ógape, oike avei hendive. Upépe Jesús oporandu chupekuéra: “¿Peẽ piko pejerovia che ikatuha pomonguera?”. Haʼekuéra ombohovái: “Rojerovia Karai”. Upémarõ Jesús opoko hesakuérare ha heʼi: “Toiko pejerovia haguéicha” (Mateo 9:28, 29).
Ha upepete mokõivéva ohecha. Upéi Jesús onkarga jey jey chupekuéra, ojapoháicha jepi voi, ani hag̃ua omombeʼu avavépe. Haʼekuéra katu nopenái Jesúsre ha osẽmírente upégui, ohóma omombeʼu opárupi la ojapóva hesekuéra.
Koʼã kuimbaʼe oho rire, umi hénte ogueru Jesús rendápe peteĩ endemoniádo iñeʼẽngúva. Jesús omosẽvo pe demóniope, upepete pe kuimbaʼe iñeʼẽngúva oñepyrũ oñeʼẽ. Umi hénte ohecharamoiterei koʼã milágro, ha heʼi: “Arakaʼeve ndojehecháiva koʼã mbaʼe Israélpe”. Upépe oĩ avei umi fariséo. Haʼekuéra ndaikatúi onega umi milágro, péro lomímonte oheja vaise chupe, upévare heʼi: “Haʼe ningo omosẽ umi demóniope oipytyvõgui chupe umi demónio ruvicha” (Mateo 9:33, 34).
Upe riremínte Jesús oho jey iválle Nazarétpe. Ko vuéltape oho hendive idisipulokuéra. Ohasa jeýma un áñorupi haʼe ovisita hague pe sinagóga upepegua omboʼe hag̃ua umi héntepe. Upérõ opavavénte ohecharamo kuri chupe iñeʼẽkuaa haguére, péro upéi ipochypa hikuái Jesús heʼívare ha ojukasemoʼã chupe. Péro koʼág̃a oñehaʼã jey oipytyvõ umi ivesinokuépe.
Og̃uahẽvo sábado, haʼe oho sinagógape oporomboʼe hag̃ua. Ohendúva guivénte chupe oñesorprende, ha heʼi: “¿Moõgui piko kóva osẽ iñaranduete? ¿Ha máva piko omeʼẽ chupe podér ojapo hag̃ua koʼã milágro?”. Avei oporandu hikuái: “¿Kóva piko ndahaʼéi pe karpintéro raʼy? ¿Ha isy piko ndahaʼéi María, ha umi iñermáno Santiago, José, Simón, ha Judas? ¿Ha iñermanakuéra piko ndahaʼéi umi oikóva árupi ñanendive? ¿Mbaʼéicha rupi piko upéicharõ ivalete ko kuimbaʼe?” (Mateo 13:54-56).
Oiméne umi Nazaretgua opensa: “Jesús ningo koʼapeguánte, ñandeichaguánte avei. Jahecha chupe okakuaa aja. ¿Mbaʼéicha piko haʼéta pe Mesías?”. Upévare, ohecháramo jepe mbaʼéichapa Jesús iñarandu ha umi milágro ojapóva, ndojeroviái hese hikuái. Jesús parientekuéra ndojeroviái avei hese. Upévare Jesús heʼi: “Peteĩ profétape ningo opárupi ojeguerohory. Péro ivállepe ha hogayguakuéra apytépe ndojeguerohorýi chupe” (Mateo 13:57).
Jesús oñesorprende ohechávo mbaʼeichaitépa heta hénte ndojeroviaguasúi hese. Upéicha rupi, upépe ndojapói heta milágro. “Omongueránte mbovymi hasývape omoĩvo ipo hiʼarikuéra.” (Marcos 6:5, 6.)