KAPÍTULO 74
Ñanembaʼeporã ha ñañemboʼe vaʼerã
JESÚS OVISITA MARTA HA MARÍAPE
TEKOTEVẼ JASEGI ÑAÑEMBOʼE
Pe puévlo hérava Betania opyta 3 kilómetrorupi Jerusaléngui, pe sérro Olivotýgui éste gotyo (Juan 11:18). Jesús oho upépe Marta, María ha Lázaro rógape. Haʼekuéra ningo Jesús amigoite hína, ha torýpe orresivi chupe hikuái.
¡Añetehápe ningo tuicha mbaʼe hína pe Mesías oho hogakuérape! Marta oservi porãse Jesúspe, ha upémarõ oñemoĩ oprepara diferénte kláse tembiʼu. Upe aja, iñermána María oguapy Jesús ypýpe ha ojapysaka hese. Upe riremínte Marta oñemboja Jesús rendápe ha heʼi chupe: “Che Ruvicha, ¿nderehechái piko che ermána ohejapaiteha che ári la tembiapo? Eréna chupe tachepytyvõmi” (Lucas 10:40).
Péro Jesús ndeʼíri mbaʼeve Maríape. Upéva rangue, oñemoñeʼẽ Mártape ani hag̃ua ojepyʼapyeterei pe tembiʼúre, ha heʼi chupe: “Marta, Marta, rejepyʼapyeterei hína heta mbaʼére. Nañaikotevẽi ningo hetaiterei mbaʼe, síno peteĩnte. María katu oiporavo pe iporãvéva ha ndojepeʼamoʼãi chugui” (Lucas 10:41, 42). Péicha Jesús ohechauka Mártape natekotevẽiha operdeterei tiémpo oprepara hag̃ua heta tembiʼu, pórke saʼimínte la oñekotevẽva.
Añetehápe ningo Marta imbaʼeporãsénte. Haʼe oservi porãse ivisítape, péro ojepreokupaiterei rupi umi tembiʼúre, ojavy peteĩ oportunida ijojahaʼỹva: ndoaprovechái pe enseñánsa omeʼẽva Ñandejára Raʼy. Upévare Jesús heʼi María odesidi porãha omotenonde haguére umi mbaʼe ovenefisiátava chupe opa árare. Ñande avei ikatu ñaaprende ko ehémplo iporãitévagui.
Ótra okasiónpe Jesús omboʼe avei ambue mbaʼe iñimportantetereíva. Peteĩ disípulo ojerure Jesúspe: “Che Ruvicha, oremboʼemína mbaʼéichapa roñemboʼe vaʼerã, Juan omboʼe haguéicha avei idisipulokuérape” (Lucas 11:1). Un áño imédio upe mboyve, Jesús ojapo kuri pe Sermón del Mónte ha upérõ ohechauka mbaʼéichapa ñañemboʼe vaʼerã Ñandejárape (Mateo 6:9-13). Péro oiméne ko disípulo noĩri rakaʼe upérõ. Upévare koʼág̃a Jesús oñeʼẽ jey ko témare ha avei omombeʼu peteĩ ehémplo ohechaukáva iñimportanteha jasegi ñañemboʼe.
Jesús heʼi: “Ñamoĩ chupe peteĩva peẽ perekoha pene amígo ha peho hendápe pyharepyte ha peje chupe: ‘Chamígo, emeʼẽmína chéve mbohapy pan, angete ningo og̃uahẽ peteĩ che amígo oúva mombyrýgui ha ndarekói mbaʼevete ameʼẽ vaʼerã chupe’. Péro haʼe ombohovái ikoty guive: ‘Anivéna chemolesta, atrankapáma che rokẽ ha mitãnguéra okepáma chendive tupápe. Ndaikatumoʼãi apuʼã ameʼẽ ndéve mbaʼeve’. Che haʼe peẽme: Nopuʼãiramo jepe omeʼẽ chupe iñamígo haguére, añetehápe ohechávo mbaʼéichapa ojerure jey jey tovaʼatãme, opuʼãta omeʼẽ chupe umi mbaʼe oikotevẽva” (Lucas 11:5-8).
Jesús ningo ndeʼiséi kuri Jehová ojoguaha pe karai nomeʼẽséivape pan iñamígope. Upéva rangue, ohechaukánte jasegíramo jajerure peteĩ ñane amígope pe ñaikotevẽva, ikatuha omeʼẽ ñandéve, nomeʼẽséiramo jepe. Ha koʼytevéntema ñande Ru yvagapegua ñanderayhuetéva ohendúta isiervokuéra iñeʼẽrendúva ñemboʼe. Upéi Jesús heʼi avei: “Pejerure jey jeýkena, ha oñemeʼẽta peẽme; peheka meme, ha petopáta; pesegi pembota pe okẽ, ha ojavríta peẽme. Entéro ojerurévape oñemeʼẽ, entéro ohekáva ojuhu, ha entéro ombotávape ojavríta” (Lucas 11:9, 10).
Upe rire Jesús omyesakã porãvéntema upe téma omoĩvo kómo ehémplo tuvakuérape. Haʼekuéra iñimperféktoramo jepe ojapo avei iporãva. Jesús heʼi: “¿Oĩne piko túva, itaʼýra ojeruréramo pira, omeʼẽtava chupe mbói, pira rangue? Térã ojerurérõ peteĩ ryguasu rupiʼa, ¿omeʼẽtapa chupe alakrán? Upéicharõ, peẽ peneñañáramo jepe pemeʼẽ rregálo iporãva pende raʼykuérape, ¡koʼytevéntema pende Ru yvagapegua omeʼẽta espíritu sánto umi ojerurévape chupe!” (Lucas 11:11-13). ¡Ajépa javyʼaite jaikuaa haguére ñande Túva ohenduha ñane ñemboʼe ha omeʼẽha ñandéve ñaikotevẽva guive!