Ngaa Magpanapot sing Pagkamapainubuson?
ANG Amerikanong awtor nga si Edgar Allan Poe bag-ong lang nakatapos sa pagbasa sang iya bag-ong sugilanon sa mga abyan. May paglahog nga nagsiling sila sa iya nga pirme niya gingamit ang ngalan sang baganihan. Ano ang reaksion ni Poe? Ang isa ka abyan nagsiling: “Wala maluyagi sang iya bugalon nga espiritu inang hayag nga pagsaway, gani sa silabo sang kaakig, antes sia mapunggan sang iya mga abyan, ginhaboy niya ang tanan nga panid sa nagadabadaba nga kalayo.” Nadula ang sugilanon nga “tuman kasadya, nga lain gid sa iya kinaandan . . . nga kasubo.” Nasalbar ini kuntani sang pagkamapainubuson.
Bisan pa nga ang bugal nagapahimo sa mga tawo sing dimaalamon nga mga butang, lapnag ini sa kalibutan. Apang dapat mangin tuhay ang mga alagad ni Jehova. Dapat nila isuklob ang gindesinyo sing maayo nga panapton sang pagkamapainubuson.
Ano ang Pagkamapainubuson?
Ginpatuhuyan ni apostol Pablo ang matahom nga Cristianong panapton sang pagkamapainubuson sang nagsulat sia sa mga masigkatumuluo sa dumaan nga siudad sang Colosas. Sia naglaygay: “Subong nga mga pinili sang Dios, balaan kag hinigugma, sul-ub kamo sing tagipusuon sang pagkaawa, pagkalulo, pagkakubos sing hunahuna, pagkamapinailubon, kag pagkamabinatason.”—Colosas 3:12.
Huo, ang pagkamapainubuson amo ang “pagkakubos sing hunahuna.” Ini “pagpaubos sing hunahuna; indi bugalon; mahagop.” Ang mapainubuson nga tawo “maugdang sing espiritu; indi bugalon.” Sia “tudok ukon matinahuron katama.” (The World Book Dictionary, Tomo I, pahina 1030) Ang pagkamapainubuson indi pagkatalawan ukon kaluyahon. Sa pagkamatuod, ang bugal nagapabanaag sing kaluyahon, samtang ang pagpakita sing pagkamapainubuson masunson nga nagakinahanglan sing kaisog kag kusog.
Sa Kasulatan ang Hebreong tinaga nga ginbadbad “magpaubos kamo” literal nga nagakahulugan sang “magtapak sang inyo kaugalingon.” Busa, ang maalam nga manunulat sang Hulubaton naglaygay: “Anak ko, . . . kon nasiod ka sang mga pulong sang imo baba, . . . luwason mo ang imo kaugalingon, sa ginatan-aw nga nag-abot ka sa kamot sang imo isigkatawo: Lakat, paubsa ang imo kaugalingon [tapaka ang imo kaugalingon] kag pakiluoyi ang imo isigkatawo.” (Hulubaton 6:1-3) Buot silingon, isikway ang bugal, kilalaha ang imo sala, tadlunga ang mga butang.
Dapat Ini Mangin Matuod
Indi tanan nga mga tawo nga daw mapainubuson may matuod nga pagpaubos. Ang iban sang daw mapainubuson nga mga tawo mahimo mangin bugalon sa pagkamatuod kag magahimo sang tanan agod makuha ang luyag nila. Nian may iban nga nagapakunokuno sa dimatuod nga pagpaubos agod pahamut-an ang iban. Halimbawa, nasugata ni apostol Pablo ang iban nga nagpakita sing “pakunokuno nga pagkamapainubuson,” kag ginpakita niya nga ang bisan sin-o nga nagahimo sini aktuwal nga “ginpahabok sa walay katarungan sang iya hunahuna nga unudnon.” Nagahunahuna sia sing sayop nga ang pagkahamuot sang Dios nasandig sa kon bala nagakaon sia, nagainum, ukon nagatandog sang mga butang ukon nagasaulog sang relihiosong mga adlaw ukon indi. Matuod, mahimo nga daw relihioso sia kag mapainubuson, apang ang iya sayop nga pagpaubos wala sing pulos. (Colosas 2:18, 23) Sa katunayan, nagdul-ong ini sa iya sa paghunahuna nga ang padya sang kabuhi ginapadya sa mga nagasikway sang materyal nga mga butang. Nagdul-ong man ini sa malimbungon nga dagway sang materyalismo bangod ang asetiko nga mga pagdumili nagasentro sang igtalupangod sa materyal nga mga butang nga ginaangkon niya nga ginatamay niya.
Sa pihak nga bahin, ang matuod nga pagkamapainubuson nagapugong sa isa gikan sa pagpakita sing pagpaimportante sa kaugalingon sa pamayo, pamustura, kag estilo sang pagkabuhi. (1 Juan 2:15-17) Ang indibiduwal nga napanaptan sing panapton sang pagkamapainubuson wala nagakuha sing dinagakaigo nga igtalupangod sa iya kaugalingon ukon sa iya mga ikasarang. Sa baylo, ang pagkamapainubuson nagabulig sa iya sa pagkabig sa iban sa mapatugsilingon nga paagi kag sa pagtan-aw sang iya kaugalingon subong sang pagtan-aw sang Dios sa iya. Kag paano ina?
Ang Punto-de-Vista ni Jehova
Sang haplasan na ni manalagna Samuel ang bag-ong hari para sa pungsod sang Israel, abi niya si Eliab nga anak ni Jesse ang ginpili ni Jehova. Apang ang Dios nagsiling kay Samuel: “Dili ka magtulok sa iya nawong ukon sa iya kataason, bangod nga ginsikway ko sia. Kay ang Dios nagatan-aw indi subong sang pagtan-aw sang tawo, kay ang tawo nagatulok sa guwa nga dagway; apang si Jehova nagatulok sa tagipusuon.” Pito sa mga anak nga lalaki ni Jesse ang ginsikway. Ang ginpili sang Dios amo si David, nga napamatud-an nga isa ka tawo sang katutom kag pagpaubos.—1 Samuel 13:14; 16:4-13.
Ang panapton sang pagkamapainubuson nagaamlig sa aton gikan sa pagkamangin bugalon, matinaastaason—kag dikalahamut-an sang Dios. “Ginasumpong [niya] ang mga bugalon, apang ginahatagan niya sing dibagay nga kalulo ang mga mapainubuson.” (Santiago 4:6) Ang iya pagtamod ginpakita sa mga pulong sang salmista: “Si Jehova mataas, apang sia nagatamud sa mga kubos; apang ang matinaastaason nakilala niya sa malayo.” (Salmo 138:6; 1 Pedro 5:5, 6) Kon ano ang ginapaabot sang Dios sa iya mga alagad makita sa iya pamangkot, nga ginhatag sa Miqueas 6:8: “Ano bala ang ginakinahanglan sa imo ni Jehova kundi ang paghimo sing katarungan kag ang paghigugma sang kalulo kag ang paglakat sing mapainubuson upod sa imo Dios?”
Ginpakita sang Dios kag ni Cristo
Indi katingalahan nga ginapaabot ni Jehova nga ipakita naton ang pagkamapainubuson! Isa ini sang iya mismo mga kinaiya. Sa tapos sia ginluwas sang Dios gikan sa iya mga kaaway, si David nag-amba: “Nahatagan mo [ni Jehova] man ako sang taming sang imo kaluwasan, . . . kag ang imo pagkalulo nagpadaku sa akon.” (Salmo 18:35; 2 Samuel 22:1, 36) Bisan pa nga si Jehova didto sa pinakamataas nga mga langit, “nagapaubos sia sang iya kaugalingon sa pagtulok sa mga butang nga yara sa langit kag sa duta, ginabayaw niya ang mga kubos gikan sa yab-ok; ginabayaw niya ang imol gikan sa higko, agod nga mapalingkod niya sia upod sa mga dungganon.” (Salmo 113:5-8) Ang Dios nagapakita sing pagkamapainubuson paagi sa pagpakita sing kaluoy sa makasasala nga katawhan. Ang iya pagpakig-angot sa mga makasasala kag paghatag sang iya Anak subong halad para sa mga sala pagpakita sang iya pagkamapainubuson, gugma, kag iban pa nga mga kinaiya.—Roma 5:8; 8:20, 21.
Si Jesucristo, nga “mapainubuson kag malulo sa tagipusuon,” nagpahamtang sing pinakadaku nga tawhanon nga halimbawa sang pagkamapainubuson. (Mateo 11:29) Nagsiling sia sa iya mga disipulo: “Ang bisan sin-o nga magpakataas sang iya kaugalingon paubson, kag ang bisan sin-o nga magpaubos sang iya kaugalingon pataason.” (Mateo 23:12) Indi lamang ina retorika. Sang gab-i antes sia napatay, ginhinawan ni Jesus ang tiil sang iya mga apostoles, nga naghimo sang pagserbisyo nga kinaandan nga ginahimo sang mga ulipon. (Juan 13:2-5, 12-17) Si Jesus nag-alagad sa Dios sing mapainubuson antes sia nagkari sa duta kag nagpadayag sing pagkamapainubuson kutob sang ginbanhaw sia pakadto sa nabayaw nga posisyon sa langit. Gani ginlaygayan ni Pablo ang mga masigkatumuluo nga ‘kabigon ang iban nga superyor sa ila’ kag tigayunon ang mapainubuson nga panimuot ni Jesucristo.—Filipos 2:3, 5-11.
Sanglit ang Dios kag si Cristo nagpakita sing pagkamapainubuson, yadtong nagahandum sang kahamuot sang Dios dapat magpadayag sing pagkamapainubuson. Kon matinaastaason kita kon kaisa, mangin maalamon nga paubson naton ang aton kaugalingon kag mangamuyo sing kapatawaran sa Dios. (Ipaanggid ang 2 Cronica 32:24-26.) Kag sa baylo nga may yara mataas nga pagtamod sa aton kaugalingon, dapat naton sundon ang laygay ni Pablo: “Dili magmatinaastaason, kundi magbuylog sa mga kubos.” (Roma 12:16) Apang, paano ang pagkamapainubuson makabenepisyo sa aton kag sa iban?
Mga Benepisyo sang Pagkamapinaubuson
Ang isa ka benepisyo sang pagkamapainubuson amo nga nagapugong ini sa aton nga ipabugal ang aton kaugalingon. Busa ang iban indi maugot sa aton kag malikawan naton ang personal nga kahuluy-an kon indi sila magpati sa aton mga hinimuan. Dapat naton ipabugal si Jehova, indi ang aton kaugalingon.—1 Corinto 1:31.
Ang pagkamapainubuson nagabulig sa aton nga matigayon ang balaan nga panuytoy. Si Jehova nagpadala sing anghel kay Daniel upod sa palanan-awon bangod ginpaubos sang manalagna ang iya kaugalingon sa atubangan sang Dios sang nagapangita sing panuytoy kag paghangop. (Daniel 10:12) Sang pangunahan ni Esdras ang katawhan ni Jehova paguwa sa Babilonia dala ang madamong bulawan kag pilak sa pagpatahom sang templo sang Jerusalem, nagpahibalo sia sing puasa agod mapaubos nila ang ila kaugalingon sa atubangan sang Dios. Ang resulta? Gin-amligan sila ni Jehova gikan sa pagsalakay sang kaaway sang nagalakbay sing makatalagam. (Esdras 8:1-14, 21-32) Kaangay nanday Daniel kag Esdras, ipakita naton ang pagkamapainubuson kag pangabayon ang panuytoy ni Jehova sa baylo nga tinguhaan nga tumanon ang ginhatag-sang-Dios nga mga panuytoy sa aton kaugalingon nga kaalam kag kusog.
Kon napanaptan kita sang panapton sang pagkamapainubuson, tahuron naton ang iban. Halimbawa, ang mga kabataan nga nagapanag-iya sang pagkamapainubuson nagatahod kag nagatuman sang ila mga ginikanan. Ang mapainubuson nga mga Cristiano nagatahod man sang ila mga masigkatumuluo nga may iban nga nasyonalidad, rasa, kag ginhalinan, kay ang pagkamapainubuson nagahimo sa aton nga walay ginadampigan.—Binuhatan 10:34, 35; 17:26.
Ang pagkamapainubuson nagapauswag sang gugma kag paghidait. Ang mapainubuson nga tawo wala nagapakig-away sa mga masigkatumuluo sa panikasog nga ipakita ang iya ginaangkon nga kinamatarong. Ginhimo lamang ni Pablo ang mga butang nga makapalig-on kag wala nagatublag sa konsiensia sang utod. (Roma 14:19-21; 1 Corinto 8:9-13; 10:23-33) Ang pagkamapainubuson nagabulig man sa aton sa pagpauswag sang gugma kag paghidait paagi sa pagpatawad sa iban tungod sang ila mga sala batok sa aton. (Mateo 6:12-15; 18:21, 22) Nagapahulag ini sa aton sa pagkadto sa tawo nga nahimuan sang sala, sa pagbaton sang sala, pagpangayo sang iya kapatawaran, kag sa paghimo sang masarangan naton sa pagtadlong sang sala nga nahimo naton. (Mateo 5:23, 24; Lucas 19:8) Kon ang indibiduwal nga nahimuan sang sala nagapalapit sa aton, ang pagkamapainubuson nagapahulag sa aton nga lubaron ini sing mahidaiton sa espiritu sang gugma.—Mateo 18:15; Lucas 17:3.
Ang kaluwasan nasandig sa pagpakita sing pagkamapainubuson. Halimbawa, nahanungod sa Dios, ini ginasiling: “Ang mapainubuson nga mga tawo luwason mo; apang ang imo mga mata yara sa mga matinaastaason agod nga mapapakubos mo sila.” (2 Samuel 22:28) Kon si Hari Jesucristo ‘nagasakay bangod sang kamatuoran, pagkamapainubuson, kag pagkamatarong,’ luwason niya ang mga nagapaubos sang ila kaugalingon sa atubangan niya kag sang iya Amay. (Salmo 45:4) Ang mga nagapakita sing pagkamapainubuson makasapo sing lugpay sa mga pulong: “Pangitaa ninyo si Jehova, kamo tanan nga mapainubuson sa duta, nga nagbantay sang Iya hudisyal nga desisyon. Pangitaa ang pagkamatarong, pangitaa ang pagkamapainubuson. Ayhan malipdan kamo sa adlaw sang kaakig ni Jehova.”—Sofonias 2:3.
Pagkamapinaubuson kag Organisasyon sang Dios
Ang pagkamapainubuson nagadul-ong sa katawhan sang Dios nga apresyahon ang iya organisasyon kag magpabilin sa sini subong mga manughupot sing integridad. (Ipaanggid ang Juan 6:66-69.) Kon wala kita paghatagi sing pribilehiyo sa pag-alagad nga ginlauman naton nga mabaton, ang pagkamapainubuson nagabulig sa aton sa pagkooperar upod sa mga nagauyat sing responsabilidad sa sulod sang kongregasyon. Kag ang aton mapainubuson nga kooperasyon nagapahamtang sing maayo nga halimbawa.
Sa pihak nga bahin, ang pagkamapainubuson nagapugong sa aton sa pagpakita sing pagkamatinaastaason may kaangtanan sa aton mga pribilehiyo sa pag-alagad sa tunga sang katawhan ni Jehova. Nagapugong ini sa aton gikan sa pagpaabot sing pagdayaw tungod sa buhat nga may pribilehiyo kita nga himuon sa organisasyon sang Dios. Dugang pa, kon nagaalagad kita subong mga gulang, ang pagkamapainubuson nagabulig sa aton nga tratahon ang panong sang Dios nga may kalum-ok.—Binuhatan 20:28, 29; 1 Pedro 3:8.
Pagkamapinaubuson kag Disiplina
Ang panapton sang pagkamapainubuson nagabulig sa aton sa pagbaton sing disiplina. Ang mapainubuson nga mga tawo indi kaangay kay Hari Uzias sang Juda, nga ang tagipusuon nangin bugalon sa bagay nga gin-agaw niya ang mga katungdanan sang saserdote. ‘Naglapas sia kay Jehova kag nagsulod sia sa templo sa pagsunog sing incienso sa halaran sang incienso.’ Sang naakig si Uzias sa mga saserdote bangod sang pagtadlong nila sa iya, ginsakit sia sang aro. Daw ano nga bili agod ibayad sa kakulang sing pagkamapainubuson! (2 Cronica 26:16-21; Hulubaton 16:18) Indi gid mangin kaangay ni Uzias kag magtugot sang bugal nga magapugong sa imo sa pagbaton sing disiplina halin sa Dios paagi sa Iya Pulong kag organisasyon.
Nahanungod sini si Pablo nagsiling sa hinaplas nga Hebreong mga Cristiano: “Nalipatan bala ninyo ang laygay nga nagapahanumdom sa inyo subong sa mga anak: ‘Anak ko, dili pagtamaya ang disiplina ni Jehova, ukon mapunaw kon silutan ka niya; kay ang ginahigugma ni Jehova ginadisiplina niya; sa katunayan, ginahampak niya ang tagsa ka anak nga ginabaton niya.’ . . . Matuod, ang tanan nga pagdisiplina sa malip-ot nga tion daw masakit sa baylo nga makalipay; sa ulihi nagapatubas ini sing mahidaiton nga bunga sang pagkamatarong sa mga nahanas sa sini.” (Hebreo 12:5-11) Dumduma, man, nga “ang mga pagsabdong sang disiplina amo ang dalan sang kabuhi.”—Hulubaton 6:23.
Magpabilin nga Napanaptan sing Pagkamapainubuson
Daw ano ka importante nga ang mga Cristiano pirme magasuksok sang panapton sang pagkamapainubuson! Nagapahulag ini sa aton sa pagpadayon subong mga manugbantala sang Ginharian, mapainubuson nga nagapanaksi sa balay kag balay sa pagpangita sa “kapid-an nga gintangdoan sa kabuhi nga walay katapusan.” (Binuhatan 13:48; 20:20) Sa pagkamatuod, ang pagkamapainubuson nagabulig sa aton sa padayon nga pagtuman sa Dios sa tanan nga bahin, bisan pa ginakaugtan sang bugalon nga mga manugpamatok ang aton matarong nga dalanon.—Salmo 34:21.
Bangod ang pagkamapainubuson nagapahulag sa aton nga ‘magsalig kay Jehova sa aton bug-os nga tagipusuon,’ ginatadlong niya ang aton banas. (Hulubaton 3:5, 6) Sa katunayan, lamang kon napanaptan kita sining maayong kinaiya nga kita makalakat sing tunay upod sa Dios kag makaagom sang iya kahamuot kag pagpakamaayo. Subong sang ginsulat ni disipulo Santiago: “Paubsa ang inyo kaugalingon sa atubangan ni Jehova, kag bayawon niya kamo.” (Santiago 4:10) Busa magpanapot kita sing pagkamapainubuson, ang matahom nga panapton nga gin-istilo ni Jehova nga Dios.