Ang Balo sa Sarepta Ginpadyaan sa Iya Pagtuo

ANG imol nga balo nagahakos sa iya bugtong nga bata nga lalaki. Indi sia makapati sa iya nakita kay kaina lang ginasapnay pa niya ang bangkay sang iya bata. Ginatulok karon sang babayi ang iya nabanhaw nga bata kag nalipay sia sa pagyuhum sini. “Tan-awa,” siling sang iya bisita, “ang imo anak nagakabuhi.”

Ina nga pagkabanhaw natabo mga 3,000 ka tuig na ang nagligad. Mabasa mo ina sa 1 Hari kapitulo 17. Ang bisita nila amo ang manalagna sang Dios nga si Elias. Sin-o ang iloy? Sia ang wala ginhingalanan nga balo sa Sarepta. Ang pagkabanhaw sa iya anak amo ang isa sa mga hitabo nga nagpabakod sang iya pagtuo. Kon binagbinagon naton ang parte sa iya, may matun-an kita nga pila ka importante nga leksion.

Pahanabuon gid ni Jehova ang malawig nga tigpalamangag sa tion sang paggahom ni Ahab, ang malaut nga hari sang Israel. Sa tapos mapahibalo ni Elias ang tigpalamangag, gintago sia sang Dios gikan kay Ahab kag milagruso nga ginpakaon sing tinapay kag karne nga ginadala sang mga uwak. Dayon ginsilingan ni Jehova si Elias: “Tindug ka, kadto sa Sarepta, nga nasakup sang Sidon, kag puyo ka didto. Yari karon, nagsogo ako sa isa ka babayi nga balo didto sa pagsagud sa imo.”—1 Hari 17:1-9.

Sang nag-abot si Elias sa Sarepta, nakita niya ang isa ka imol nga balo nga nagapangahoy. Sia bala ang babayi nga magaaman sing pagkaon sa manalagna? Paano niya ini mahimo kay imol sia katama? Mahimo nagaduhaduha si Elias, pero nakig-istorya sia sa babayi. Sia nagsiling: “Kuhai ako sing diotay nga tubig sa suludlan, agud nga mag-inum ako.” Sang naglakat sia sa pagkuha sing tubig, nagsiling pa gid si Elias: “Dalhi ako sing isa ka hungit nga tinapay.” (1 Hari 17:10, 11) Wala sing kaso nga hatagan sang balo ang estranghero sing tubig, pero problema gid ang paghatag sa iya sing tinapay.

“Sa nagakabuhi ang GINOO nga imo Dios,” sabat sang balo, “walay kalan-onon ako, kondi isa ka tapnay nga harina sa banga, kag diotay nga lana sa tibud; kag yari karon, nagapamolot ako sing duha ka gatong, agud nga magsulud ako kag maghiwat sini nga sa akon kag sa akon anak nga lalaki, kag magkaon kami sini, kag mapatay.” (1 Hari 17:12) Binagbinagon naton sing maayo kon ano ang ginapakita sini nga pag-istoryahanay.

Nahibaluan sang balo nga si Elias isa ka Israelinhon nga mahinadlukon sa Dios. Makita ini sang nagsiling sia nga, “sa nagakabuhi ang GINOO nga imo Dios.” Ginapakita sini nga bisan may ihibalo sia sa Dios sang Israel, wala sia nagsiling nga “akon Dios” sang ginpatuhuyan niya si Jehova. Nagaistar sia sa Sarepta, isa ka banwa ‘nga sakop’ sang siudad sang Sidon sa Fenicia. Mahimo gid nga nagaistar diri ang mga sumilimba ni Baal. Pero, may nakita si Jehova nga maayo sa sini nga balo.

Bisan pa nagaistar ang imol nga balo upod sa mga nagasimba sa idolo, nagpakita sia sing pagtuo. Ginpadala ni Jehova si Elias sa balo para sa iya kaayuhan kag sa kaayuhan sang manalagna. May matun-an kita sa sini nga isa ka importante nga leksion.

Bisan pa ang mga taga-Sarepta nagasimba kay Baal, may maayo man nga mga tawo sa ila. Paagi sa pagpadala kay Elias sa sini nga balo, ginpakita ni Jehova nga natalupangdan Niya ang mabuot nga mga tawo bisan wala pa sila nagasimba sa Iya. Huo, “sa tagsa ka pungsod ang tawo nga nagakahadlok sa [Dios] kag nagahimo sang pagkamatarong kalahamut-an sa iya.”—Binu. 10:35.

May mga tawo bala sa inyo teritoryo nga pareho sang balo sa Sarepta? Bisan pa napalibutan sila sang mga sumalakdag sang butig nga relihion, mahimo nga nagahandum sila sing mas maayo nga butang. Mahimo nga diutay lang ukon wala gid sila sing ihibalo parte kay Jehova kag kinahanglan sila buligan para batunon nila ang putli nga pagsimba. Ginapangita mo bala kag ginabuligan ina nga mga tawo?

Binagbinaga sing maayo ang ginpangabay ni Elias sa balo. Ginsilingan sang balo si Elias nga sa tapos niya mahimos ang nabilin nila nga pagkaon sang iya bata, makaon sila kag dayon mapatay. Pero ano ang ginsiling ni Elias? “Dili ka mahadluk; lakat ka kag himoa sono sa imo nasiling; apang himoi ako anay sa iya sing isa ka diotay nga kalan-onon kag dalha ini sa akon, kag ugaling himo ka nga sa imo kag sa imo anak nga lalaki. Kay amo ini ang ginasiling sang GINOONG Dios sang Israel, ‘Ang tadyaw sang harina dili maubusan, kag ang tibud sang lana dili mawad-an, tubtub sa adlaw nga ang GINOO magapaulan sa duta.’”—1 Hari 17:11-14.

‘Ngaa abi ihatag namon ang amon katapusan nga pagkaon?,’ mahimo isiling sang iban. Pero indi amo sina ang reaksion sang balo. Bisan pa limitado lang ang iya nahibaluan parte kay Jehova, nagpati sia kay Elias kag ginhimo ang ginpangabay sa iya. Daku gid ini nga pagtilaw sang pagtuo—kag maalamon gid ang iya desisyon!

Wala ginpabay-an sang Dios ang imol nga balo. Subong sang ginsaad ni Elias, ginpadamo ni Jehova ang gamay nga suplay sang pagkaon para masuportahan si Elias, ang balo, kag ang iya anak asta nga natapos ang tigpalamangag. Huo, ang “tadyaw sang harina wala maubusi, kag ang tibud sang lana wala mawad-i, sono sa polong sang GINOO nga ginpamolong niya paagi kay Elias.” (1 Hari 17:16; 18:1) Kon wala nagtuman ang babayi, ang tinapay nga ginhimo niya halin sa iya diutay nga harina kag lana mahimo nga amo na ang katapusan nila nga pagkaon. Sa baylo, nagtuo sia, nagsalig kay Jehova, kag ginpakaon anay si Elias.

Matun-an naton diri nga ginapakamaayo sang Dios ang mga tawo nga may pagtuo. Kon ginatilawan ang imo integridad kag nagapakita ka sing pagtuo, buligan ka ni Jehova. Mangin Manug-aman sia, Manug-amlig, kag Abyan para buligan ka nga malampuwasan ang pagtilaw.—Ex. 3:13-15.

Sang 1898, ginpakita sang Zion’s Watch Tower ini nga leksion parte sa kasaysayan sang balo: ‘Bangod ang babayi may pagtuo nga kinahanglan para magtuman, nangin takus sia nga buligan sang Ginuo paagi sa Manalagna; kon wala sia nagtuo, mahimo nga may iban nga balo nga magahimo sini. Gani nagadepende ini sa aton, kay sa aton mga tikang sa dalagan sang kabuhi ginadala kita sang Ginuo sa duog diin ginatilawan niya ang aton pagtuo. Kon magtuo kita matigayon naton ang pagpakamaayo; kon indi, mawasi naton ini.’

Kon makaatubang kita sing mga pagtilaw, dapat kita mangayo sing panuytoy sang Dios paagi sa Kasulatan kag sa aton base sa Biblia nga mga publikasyon. Dayon manghikot kita nahisuno sa giya ni Jehova bisan pa kon daw ano ini kabudlay batunon. Pakamaayuhon gid kita kon manghikot kita nahisuno sa sining maalamon nga hulubaton: “Salig sa GINOO sa bug-os mo nga tagiposoon, kag dili magsandig sa imo kaugalingon nga paghangup. Sa tanan mo nga dalanon kilalaha sia, kag magatuytuy sia sa imo mga banas.”—Hulu. 3:5, 6.

Matilawan liwat ang pagtuo sang balo nga babayi. “Sa tapus sini,” suno sa Biblia, “nagmasakit ang anak sang babayi, ang tagbalay sang panimalay; kag ang balatian niya matama nga wala na sia sing ginhawa.” Bangod wala sia makahibalo sang rason sa sini nga trahedya, ang nagapangalisod nga iloy nagsiling kay Elias: “Ano bala ang akon sa imo, O tawo sang Dios? Nagkari ka sa akon sa pagpanumdum sang akon mga sala, kag sa pagpatay sang akon anak!” (1 Hari 17:17, 18) Ano ang iya buot silingon?

May nadumduman bala nga sala ang babayi nga nagtublag sa iya konsiensia? Naghunahuna bala sia nga silot sang Dios ang kamatayon sang iya bata kag si Elias amo ang mensahero sang kamatayon halin sa Dios? Wala kita ginasugiran sang Biblia, pero isa ka punto ang maathag: Wala ginaakusahan sang balo ang Dios sang bisan ano nga pagkadimatarong.

Nakibot gid si Elias sa kamatayon sang bata kag sa pagpati sang balo nga ang manalagna ang rason sa sining masakit nga hitabo. Sa tapos madala ang bangkay sang bata sa ibabaw nga hulot, si Elias nagsiling: “O GINOO nga akon Dios, nagdala ka bala man sing malaut sa balo nga ginadayonan ko, sa pagpatay sang iya anak?” Indi gid mabaton sang manalagna nga mapakahuy-an ang ngalan sang Dios kon tugutan Niya nga mag-antos ining maayo kag maabiabihon nga babayi. Gani nakitluoy si Elias: “O GINOO nga akon Dios, pabalika sa iya ang kalag sining bata.”—1 Hari 17:20, 21.

Si Jehova nagapamati. Ang balo nagpakaon sa manalagna kag nagpakita sing pagtuo. Mahimo nga gintugutan sang Dios nga magmasakit ang bata asta mapatay, kay masarangan niya pahanabuon ang pagkabanhaw—ang una nga narekord sa Kasulatan—kag magahatag ini sing paglaum sa magaabot nga mga henerasyon. Sang nagpakitluoy si Elias sa Iya, ginbuhi ni Jehova ang bata. Handurawa ang kalipay sang balo sang nagsiling si Elias: “Tan-awa, ang imo anak nagakabuhi”! Dayon ginsilingan sang balo si Elias: “Karon nakilala ko nga ikaw tawo sang Dios, kag nga ang polong sang GINOO sa imo baba kamatooran.”—1 Hari 17:22-24.

Wala na sing may ginsiling ang 1 Hari kapitulo 17 parte sa sini nga babayi. Apang bangod sang positibo nga pagsambit ni Jesus sa iya, posible nga nangin matutom sia nga alagad ni Jehova. (Luc. 4:25, 26) Ang iya kasaysayan nagatudlo sa aton nga ginapakamaayo sang Dios ang mga nagahimo sing maayo sa iya mga alagad. (Mat. 25:34-40) Nagapamatuod ini nga ginaamanan ni Jehova ang mga matutom, bisan pa mabudlay ang mga kahimtangan. (Mat. 6:25-34) Ginapamatud-an man sini nga kasaysayan ang handum kag ikasarang ni Jehova sa pagbanhaw sa mga patay. (Binu. 24:15) Amo gid ini ang pinakamaayo nga mga rason nga dumdumon naton ang balo sa Sarepta.