Binagbinaga ang natabo kay Job. Isa sia ka matinuuhon nga tawo nga nakaeksperiensia sang grabe nga pagtilaw. Nadula ang iya pagkabutang, napatay ang tanan niya nga bata, kag nakaagi sia sang grabe nga balatian. Sa iya sobra nga pag-antos, nangamuyo sia sa Dios: “O kabay pa kuntani nga tagoon mo ako sa Sheol [kinaandan nga lulubngan sang mga tawo].” (Bersikulo 13) Nagapati si Job nga indi na sia mag-antos sa Sheol. Didto sia taguon sang Dios pareho sang isa ka bahandi, diin wala na sia sing kabudlayan ukon kasakit.a

Magapabilin na lang bala si Job sa Sheol? Indi amo sina ang iya ginapatihan. Ginpadayon niya ang iya pangamuyo: “O kabay pa . . . nga tangdoan mo ako kuntani sing pinat-ud nga tion, kag madumduman ako!” Nagalaum gid si Job nga temporaryo lang sia sa Sheol kag indi sia pagkalimtan ni Jehova. Ginpaanggid niya ang tion nga ara sia sa Sheol sa obligado nga pag-alagad, nga dapat sia maghulat asta nga hilwayon sia. Daw ano ini kadugay? “Tubtub nga mabuhian ako,” siling niya. (Bersikulo 14) Mahilway sia sa Sheol kon banhawon na sia!