Kilala Kita ni Jehova sing Maayo!

KILALA gid kita ni Jehova, labi na kon kita matutom nga mga alagad niya. Mas kilala niya kita sing maayo sang sa aton suod nga mga abyan, mga paryente, bisan mga ginikanan. Ti, labi pa nga kilala kita sang Dios sang sa aton kaugalingon!

Ang himpit nga ihibalo ni Jehova sa iya mga alagad ginlaragway sing maayo sa Salmo 139. Ano ang ginsiling ni David sa sinang salmo? Kag paano ang ihibalo sang Dios sa aton dapat mag-apektar sa aton mga hambal kag mga buhat?

Daku Gid ang Nahibaluan ni Jehova!

Sanglit ang Dios amo ang aton Manunuga, mapaabot naton nga may bug-os sia nga ihibalo tuhoy sa aton. (Binuhatan 17:​24-28) Gani, si David makasiling: O Jehova, nausisa mo ako, kag nakilala ako.” (Salmo 139:1) Ang ihibalo sang Dios kay David daw subong nga natigayon paagi sa maid-id nga pag-usisa. Nalipay nga nausisa sia ni Jehova, ang salmista bug-os nga nagpasakop sa kontrol kag panuytoy sang Dios. Sing kaanggid, ang mga Saksi ni Jehova mapangamuyuon nga ‘nagatugyan kay Jehova sang ila dalanon, nagasalig sa iya,’ nakasiguro nga pirme niya himuon ang matarong. (Salmo 37:5) Yara ang balatyagon sang espirituwal nga kalig-onan sa aton mga tagipusuon bangod ginatinguhaan naton nga matuytuyan sang diosnon nga kaalam, kag kinabubut-on nga nagapasakop kita sa balaan nga panuytoy. (Hulubaton 3:​19-26) Kaangay ni David, makatigayon kita sing paumpaw gikan sa ihibalo nga ang Dios nagatan-aw sa aton, nakahangop sang aton mga problema, kag pirme handa sa pagbulig sa aton.

“Nakilala mo ang akon paglingkod kag ang pagtindog,” baton sang salmista. (Salmo 139:​2a) Nahibaluan sang Dios ang tanan nga ginahimo ni David, subong sang iya paglingkod pagkatapos sang isa ka adlaw nga pagpangabudlay kag sang iya pagtindog pagkatapos sang isa ka gab-i nga pagtulog. Kon kita mga Saksi ni Jehova, makasalig kita nga kilala man kita sing maayo sang Dios.

Si David nagbaton: “Nahangpan mo kutob sa malayo ang akon hunahuna.” (Salmo 139:​2b) Bisan pa ang Dios nagapuyo sa langit nga tuman kalayo sa duta, nahibal-an niya ang ginahunahuna ni David. (1 Hari 8:43) Ina nga ihibalo indi dapat magpakibot sa aton, kay si Jehova “nagatulok sa tagipusuon.” (1 Samuel 16:​7; Hulubaton 21:2) Ang katunayan nga ginabinagbinag sang Dios ang aton panghunahuna dapat magpahulag sa aton sa paghunahuna sang mga butang nga putli, maayo, dalayawon. Kag daw ano ka nagakaigo nga ipabutyag naton sing tayuyon ang aton panghunahuna sa tinagipusuon nga pangamuyo agod matigayon naton ang balaan nga panuytoy kag “ang paghidait sang Dios”!​—⁠Filipos 4:​6-9.

Ang salmista nagdugang: “Ikaw nagausisa sang akon banas kag sang akon paghigda, kag nakakilala sang tanan ko nga dalanon.” (Salmo 139:3) Ang pag-usisa sa paglakbay ni David sa lainlain nga lugar kag ang paghigda niya samtang nagapahunayhunay maathag nga nagakahulugan nga gin-usisa ni Jehova ang tanan nga ginhimo sang salmista. Ginausisa sang Labing Mataas ang tanan nga ginahimo ni David sa paghibalo sang eksakto nga kinaugali sang iya paggawi. Ang Dios may bug-os nga ihibalo sang dalanon ni David, sang banas nga ginalaktan niya sa kabuhi. Kon ang aton langitnon nga Amay magausisa man sa aton, kabay nga masapwan niya kita nga nagaalagad sa iya sing matutom kag nagapabilin sa “banas sang pagkamatarong” nga nagapadulong sa kabuhi nga dayon.​—⁠Hulubaton 12:⁠28.

Bangod wala sang mahimo niya isiling ang natago sa Dios, si David nagsiling: “Kay wala sing pulong sa akon dila, kundi, yari karon! O Jehova, ikaw nakahibalo sini sing bug-os.” (Salmo 139:4) Kon nagapalibog kita nga indi naton nahibaluan kon ano ang isiling sa pangamuyo, ang espiritu ni Jehova “nagapakiluoy nga may mga pag-ugayong nga dimamitlang.” (Roma 8:26) Sa aton paghambalanay, ang Dios nakahantop sang mga butang nga daw yara na sa punta sang dila apang indi mabungat, kay nahibaluan niya ang aton matuod nga balatyagon. Kag kon kita may gugma nga nagahalin gikan sa “pagtuo nga wala sing pagkasalimpapaw,” indi gid kita magatinguha sa paglimbong sa iban paagi sa “matahom nga hambal.”​—⁠1 Timoteo 1:​5; Roma 16:​17, 18.

Si David nagdugang: “Nalikupan mo ako sa likod kag sa atubangan; kag ginabutang mo ang imo kamot sa akon.” (Salmo 139:5) Sa katunayan, si Jehova naglikup kay David subong sang isa ka siudad nga nalikupan sa inaway. Sing maathag nahibaluan sang salmista nga may latid sa kon ano ang sarang niya mahimo sa iya bug-os nga kabuhi. Nahibal-an man niya nga imposible makalikaw sa mabinantayon nga mata kag kamot, ukon kontrol, sang Dios. Sa pagkamatuod, si David wala nagtinguha sa paghimo sina nga paglikaw, kag amo man kita. Apang pirme kita maggawi nga may pagkaalisto nga ang kamot ni Jehova yari sa aton subong mga Saksi niya.

Ang ihibalo sang Dios kay David nagpahayanghag sa iya. Busa, sia nagsiling: “Ang amo nga ihibalo tama ka makatilingala sa akon. Mataas ini nga indi ako makalambut sini.” (Salmo 139:6) Tuman gid katul-id ang ihibalo sang Dios sa aton subong mga indibiduwal sa bagay nga indi naton ini matul-id, walay sapayan sang eksperiensia ukon paghanas. Bangod nagalabaw ini sa tawhanon nga paghangop, makasiguro kita nga nahibaluan ni Jehova kon ano ang labing maayo para sa aton. Busa, kon may ginapangamuyo kita kag indi ang iya sabat, magpasakop kita sa balaan nga kabubut-on. Subong sang ginsulat ni apostol Juan: “Kon magpangayo kita sing bisan anong butang suno sa iya kabubut-on, nagapamati sia sa aton.”​—⁠1 Juan 5:⁠14.

Wala sing Mapalagyuhan sa Espiritu sang Dios

Wala lamang ginasabat ni Jehova ang mga pangamuyo sang iya matutom nga mga alagad kundi ang iya espiritu nagapanghikot man sa ila kag nagabulig sa ila sa paghimo sang iya kabubut-on. Sa katunayan, si David namangkot: “Sa diin bala ako makadto palayo sa imo espiritu, kag diin bala ako malagyo gikan sa imo atubangan?” (Salmo 139:7) Nahibal-an sang salmista nga indi sia makapalagyo sa espiritu, ukon aktibo nga kusog, ni Jehova, nga sarang makalab-ot bisan sa pinakaukbong nga bahin sang uniberso. Kag wala sing isa ang makapalagyo sa nawong sang Dios, kon sayuron, makapalagyo sa panulok niya. Matuod, “si Jonas nagtindog sa pagpalagyo pa Tarsis gikan sa atubangan ni Jehova,” apang wala malikawan sang manalagna ang daku nga isda nga gintangdo sang Dios sa paglamon sa iya ukon sa pagpanabat tungod sa iya balaan nga asaynment. (Jonas 1:​3, 17; 2:​10⁠–​3:4) Gani magsalig kita sa espiritu ni Jehova agod matuman naton ang hatag-Dios nga mga asaynment.​—⁠Zacarias 4:⁠6.

Bangod nahibaluan ni David nga imposible makapalagyo sa Dios, sia nagsiling: “Kon magsaka ako sa langit, yadto ka didto; kag kon maghigda ako sa Sheol, yari karon! yadto ka didto.” (Salmo 139:8) Sang panahon sang salmista, ang ‘pagsaka sa langit’ nagakahulugan sang pagtaklad sa mataas nga bukid, ang putukputukan sini masami nga ginatabonan sang panganod. Apang, kon yara kita sa pinakamataas nga putukputukan sang bukid, indi mahimo nga indi kita malab-ot sang espiritu sang Dios. Dugang pa, indi mahimo nga mapalagyuhan naton ang pagtalupangod niya kon magahigda kita sa Sheol, malaragwayon nga nagapatuhoy sa pinakamanubo nga bahin sang duta.​—⁠Ipaanggid ang Deuteronomio 30:​11-14; Amos 9:​2, 3.

“Kon gamiton ko ang mga pakpak sang kaagahon, kag magpuyo sa kaukbungan gid sang dagat,” siling ni David, “bisan pa didto tuytuyan ako sang imo kamot kag ang imo tuo nga kamot nagakapot sa akon.” (Salmo 139:​9, 10) Ano ang kahulugan sang “mga pakpak sang kaagahon”? Ining mga pulong mabinalaybayon nga nagalaragway sa kon paano ang kasanag sang kaagahon, daw subong nga may mga pakpak, maabtik nga nagalapnag halin sa sidlangan pakadto sa katundan. Apang ano abi kon magamit ni David ang mga pakpak sang kaagahon kag malab-ot ang pinakaukbong nga dagat ukon pulo sa katundan? Napaidalom gihapon sia sa kamot, ukon kontrol kag panuytoy sang Dios. Paagi sa Iya espiritu, yara si Jehova sa pagtuytoy sa salmista sing mainawaon.​—⁠Salmo 51:⁠11.

Ang Kadudulman Indi Problema Para sa Dios

Ang kalayuon ukon kadudulman wala nagahimo sa tawo nga indi malab-ot sang Dios. Gani si David nagadugang: “Kon magsiling ako: ‘Sa pagkamatuod ang kadudulman lamang magatabon sa akon!’ kag ang kapawa sa palibot nakon mangin kagab-ihon. Bisan ang kadudulman wala nagalipud sa imo, ang kagab-ihon nagabanaag subong sang adlawon; ang kadudulman kag ang kapawa alangay sa imo.” (Salmo 139:​11, 12) Ang isa mahimo nga matabunan sang bug-os nga kadudulman, subong nga daw ginlikupan sini. Apang kay Jehova mangin kitaon sia subong nga daw nagatindog sa masanag nga adlawon. Indi matago ni bisan sin-o sa Dios ang sala nga nahimo sa kadudulman.​—⁠Isaias 29:​15, 16.

Ang pagkanatago wala nagapugong nga makita sang aton Manunuga. Sa sining bahin si David nagsiling: “Kay ikaw naghuman sang akon mga batobato; ginputos mo ako sa tiyan sang akon iloy. Magapasalamat ako sa imo, kay ginhimo ako sing makahalangawa. Makatilingala ang imo mga binuhatan, subong nga ang akon kalag nakakilala sing maayo sini. Ang akon tul-an wala matago sa imo sang ginhimo ako sa tago, ginhikot sing mauti sa manubo gid nga mga duog sang duta. Ang imo mga mata nakakita sang akon sibudbod, kag ang imo tolon-an nasulat na sila tanan, ang mga adlaw nga ginpat-od ini [ang mga bahin sang lawas] mahuman kag bisan sang wala pa ang isa [isa ka bahin sang lawas] sa tunga nila.”​—⁠Salmo 139:​13-16.

Si Jehova nga Dios, nga nakahibalo sang aton pinakamadalom nga balatyagon, naghimo sang batobato ni David. Subong nga yara gid sa sulod sang lawas, ang mga batobato amo ang isa sang labing natago kag dimalab-ot nga organo, apang mahimo ini makita sang Dios. Mahimo gani niya matan-aw ang tiyan, ukon taguangkan, sang iloy. Ti, mahimo makita ni Jehova ang nagatubo nga sibudbod! Bisan ang paghunahuna sa kon daw ano ka makatilingala nga paagi sia nahuman sa taguangkan nagpahulag kay David nga dayawon ang iya Magbubuhat. Maathag nga ginapatuhuyan sang salmista ang taguangkan sang iloy subong ang “manubo gid nga mga duog sang duta.” Didto, natago sa panan-aw sang tawo apang kitaon sa Dios, ang tul-an, latidlatid, maskulo, nerbios, kag blood vessel mag-ulupod.

Sa wala pa ang mga bahin sang lawas ni David nangin maathag sa taguangkan sang iya iloy, ang iya hitsura nakilala sang Dios. Ngaa? Bangod ang pagkahuman sang sibudbod nagasunod sing ispisipiko nga sulundan, subong nga daw nagatuman sa mga instruksion nga narekord sa isa ka libro. Nagapakita gid ini sang kaalam kag ikasarang ni Jehova sa pagtan-aw bisan sang natago nga mga butang! Dapat man naton maapresyar nga gintuga sang Dios ang tawhanon nga rasa kag amo ang responsable para sa makatilingala nga proseso sa pagmuad nga nagresulta sa aton pagluntad subong mga indibiduwal.

Kon Daw Ano ka Bilidhon ang mga Panghunahuna sang Dios

Nagahunahuna nahanungod sa pagtubo sang bata sa taguangkan ang nagtiklod kay David nga binagbinagon ang kaalam sang Dios. Gani, ang salmista nagsiling: “Daw ano ka bilidhon man sa akon ang imo mga panghunahuna! O Dios, daw ano kadaku ang kadamuon nila!” (Salmo 139:17) Ginpakabahandi ni David ang panghunahuna ni Jehova nga Dios, kag tuman ini kadamo nga nahayanghag sia sa “kadaku nga kadamuon nila.” Kon ang panghunahuna sang Dios bilidhon sa aton, mangin makugi kita nga mga estudyante sang Kasulatan. (1 Timoteo 4:​15, 16) Ang iya nasulat nga mga panghunahuna “mapuslanon sa pagpanudlo, sa pagsabdong, sa pagsaway, kag sa paghanas sa pagkamatarong, agod nga ang tawo sang Dios mahimpit, nga masangkapan nga sa tagsa ka maayong buhat.”​—⁠2 Timoteo 3:​16, 17.

Nahanungod sa panghunahuna ni Jehova, si David nagsiling: “Kon isipon ko sila, madamo pa sila sa balas. Kon magmata ako, yara pa ako upod sa imo.” (Salmo 139:18) Sanglit ang panghunahuna sang Dios mas madamo sang sa binilog sang balas, kon sugdan ni David ang pag-isip sa sini sa pamanagbanag, indi sia makatapos sa tion nga inugtulog. Pagbugtaw pagkaaga, kaupod gihapon sia ni Jehova. Kon amo, isipon gihapon niya ang panghunahuna sang Dios. Sa katunayan, bangod ginakinahanglan naton ang panuytoy ni Jehova, ang mapangamuyuon nga pagpamalandong sa iya panghunahuna kag katuyuan mahimo nga magaokupar sang aton painoino sing katapusan sa gab-i kag sing primero sa aga.​—⁠Salmo 25:​8-10.

Pagtimalus sa Malauton

Sanglit ang Dios nagahatag sing maalam nga panuytoy, kamusta ang balatyagon ni David nahanungod sa mga nagasikway sa balaan nga panuytoy? Sia nangamuyo: “Sa pagkamatuod patyon mo ang malauton, O Dios! Busa palayo sa akon kamo nga mga tawo nga makiduguon, kay nagapamulong sila sing malaut batok sa imo; kag sila nagagamit sa wala sing pulos sang imo ngalan​—⁠ang imo mga kaaway.” (Salmo 139:​19, 20) Wala pagtinguhai ni David nga patyon ang mga malauton kundi nangamuyo nga kuntani makaagom sila sing pagtimalus sa kamot ni Jehova. Dapat nga amo man sina ang aton panimuot. Halimbawa, mapangabay naton ang kasidla sa pagpamulong sang pulong sang Dios kon ang mga kaaway nagahingabot sa aton. (Binuhatan 4:​18-31) Apang wala naton ginatinguhaan nga dulaon ang mga kaaway, kay kita nakahibalo nga si Jehova nagsiling: “Akon ang pagtimalus; ako ang magabalus.”​—⁠Hebreo 10:​30; Deuteronomio 32:⁠25.

Kon patyon sang Dios ang malauton, inang mga tawo nga makiduguon magapalayo kay David. May rekord sila sang kasal-anan sa pagpatulo sing dugo kag nagpamulong man sing malaut batok kay Jehova, nga wala nahisanto sa iya panghunahuna. Dugang, nagakabagay sila patyon bangod sang pagpakahuya sa ngalan sang Dios paagi sa paggamit sini sa wala sing pulos, ayhan paagi sa paggamit sini samtang ginapauswag nila ang ila malaut nga mga plano. (Exodo 20:7) Kabay nga indi gid kita makasala sing kaanggid!

Bangod ang malauton nakasala sing pagpatulo sing dugo kag sing pagpakahuya sa ngalan sang Dios, si David nagsiling: “Wala ako nagadumot sa mga nagadumot sa imo, O Jehova, kag wala ako nagakangil-ad sa mga nagatindog batok sa imo? Ginadumtan ko sila sa himpit nga pagdumot. Sila nangin tunay nga kaaway ko.” (Salmo 139:​21, 22) Si David nagbatyag sing kangil-ad sa sining mga tawo bangod gindumtan nila si Jehova kag nagatindog batok sa Iya. Mga kaaway sila sang salmista bangod ginkangil-aran niya ang ila kalautan, pagkadidiosnon, kag pagrebelde batok sa Labing Mataas.

Magpausisa sa Dios

Indi luyag ni David nga mangin kaangay sang malaut nga mga tawo, apang nahibal-an niya nga indi sia dapat magdumot sa ila. Gani sia nakiluoy: “Usisaa ako, O Dios, kag kilalaha ang akon tagipusuon. Tilawi ako, kag kilalaha ang akon mga panghunahuna, kag tan-awa kon may bisan ano nga malaut nga dalanon sa akon, kag tuytuyi ako sa dalan nga dayon.” (Salmo 139:​23, 24) Kaangay sang salmista, luyag naton nga ang Dios magausisa sang aton mga tagipusuon kag magahantop kon bala kita may dinagakaigo nga mga motibo. (1 Cronica 28:9) Dapat kita mangabay kay Jehova nga usisaon kita, hibaluon ang aton ginatublag nga panghunahuna, kag tan-awon kon may malaut nga dalanon sa aton. Kon ginatublag kita bangod sang paghimud-os sa aton mga sala ukon may malaut nga butang sa sulod naton ukon malain sa aton mga motibo, magpangamuyo kita sing mapainubuson kag magpasakop sing bug-os sa panuytoy sang espiritu sang Dios kag sa laygay sang iya Pulong. (Salmo 40:​11-13) Paagi sa sina, ang aton labing suod nga Abyan, si Jehova, magatuytoy sa aton sa dalan nga dayon, nagabulig sa aton sa paglakat sa matarong nga dalanon nga nagapadulong sa dayon nga kabuhi.

Busa ang Salmo 139 nagahatag sing matuod nga pagpalig-on. Nagapakita ini nga, bangod wala sing butang nga indi makita sang aton langitnon nga Amay, makabulig sia sa aton sa tanan nga tion sang pagkinahanglan. (Hebreo 4:16) Dugang pa, bangod nakilala kita ni Jehova sing maayo sang sa pagkilala naton sa aton kaugalingon, malig-on kita sa iya mahigugmaon nga pag-atipan. (Deuteronomio 33:27) Kon mapainubuson nga mangabay kita sa iya nga usisaon kita kag ipatalupangod sa aton ang personal nga mga kaluyahon, sarang naton matadlong ang mga butang paagi sa bulig niya. Sing pat-od, nian, ang ihibalo sang Dios sa aton subong mga indibiduwal dapat mag-apektar sang aton kabuhi sa maayong paagi. Dapat ini magpahulag sa aton nga mangin matutom nga sumalakdag sang matuod nga pagsimba kag maglakat sing mapainubuson sa atubangan ni Jehova, nga nakakilala sing maayo sa aton.