12. Ngaa indi dapat magkahadlok ang mga alagad sang Dios kon ginapasipalahan sila sang mga tawo nga nagapamatok sa ila?

¹² Nagapakighambal sa katawhan “nga nagahingamo sang pagkamatarong,” nagsiling karon si Jehova: “Pamati sa akon, kamo nga nakahibalo sang pagkamatarong, ang katawhan nga sa ila tagipusuon yara ang akon kasuguan. Indi magkahadlok sa kahuluy-an sang mamalatyon nga mga tawo, kag indi magkakugmat bangod lamang sang ila mapasipalahon nga mga pulong. Kay ang sipit magaut-ot sa ila nga subong sang isa ka panapton, kag ang sipit sa panapton magakaon sa ila nga subong sang delana. Apang kon tuhoy sa akon pagkamatarong, ini mangin tubtob sa tion nga walay latid, kag ang akon pagluwas tubtob sa di-maisip nga mga kaliwatan.” (Isaias 51:7, 8) Ang mga nagasalig kay Jehova pasipalahan kag yubiton bangod sang ila maisugon nga panindugan, apang indi ini butang nga kahadlukan. Ang mga mayubiton mga tawo lamang nga mamalatyon nga ‘ut-uton,’ subong nga ang delana nga panapton ginaut-ot sang sipit.a Kaangay sang matutom nga mga Judiyo sang una, wala sing rason ang matuod nga mga Cristiano karon nga kahadlukan ang bisan sin-o nga nagapamatok sa ila. Si Jehova, ang dayon nga Dios, amo ang ila kaluwasan. (Salmo 37:​1, 2) Ang pagyubit sang mga kaaway sang Dios isa ka ebidensia nga ang espiritu ni Jehova yara sa iya katawhan.​​—Mateo 5:​11, 12; 10:​24-31.