Mga Leksion Gikan sa Kasulatan: Mga Panalabiton 1:1–5:22
Si Jehova Nagahatag Sing Paglaum sa Tunga Sang Kalisud
SI Jehova amo “ang Dios nga nagahatag sing paglaum,” bisan sa tunga sang kalisud. (Roma 15:13) Amo ini ang punto nga gin-athag sa tolon-an sang Mga Panalabiton, gintapos sang manalagna kag saksi ni Jehova nga si Jeremias sang 607 B.C.E. Apang ipatalupangod namon ang pila sa mga leksion nga ginaunod sini.
Ang Kahimtangan sang Jerusalem
Ang sala wala nagadala sing kalipay. Toloka! Ang makasasala nga Jerusalem, ang bugana anay nga kapital sang Juda, nagalingkod sing isahanon. Ang Juda mismo kaangay sang isa ka nagahibi kag nabalo nga prinsesa bangod ginhapay sia. Ang “mga hinigugma” subong sang Egipto wala makaluwas sa iya gikan sa pagpangdaug sang Babilonia sang 607 B.C.E. Ang mga tawo wala na nagadugok pakadto sa Sion sa mga kapiestahan. Ang iya mga anak mga bihag, kag ang mga kaaway nagakadlaw bangod sang pagkapukan niya. Gindagtaan sang dimatinlo nga mga dumuluong ang templo, kag ang mga katawhan niya nagahatag sang malahalon nga mga butang tungod sa pagkaon. Ini tanan bangod sang sala!—1:1-11.
Si Jehova matarong sa pagsilot sa mga makasasala. Ginabaton ini subong sang ginahambal mismo sang Jerusalem. Namangkot sia kon bala may kalisud nga kaangay sa kasakit nga ginpapiot sa iya sang Dios. Nagpadala sia sing kalayo nga naghapay sa templo. Ang mga paglalis sang siudad nangin subong sang gota, kag ang dugo nagaagay kaangay sang pinuga samtang ginatapak sang Dios ang iya “linasan sang ubas.” Ang Sion nagauntay sang iya kamot sa kalisud kag pakiluoy apang wala sing nakita nga magalipay sa iya, kag si Jehova matarong sa pagsilot sa rebelyuso nga Israel. Kabay nga subong man sina ang himuon niya sa iya nagakasadya nga mga kaaway.—1:12-22.
“Ang Kasingkal ni Jehova”
Ang may mga salabton ang manabat kon indi nila pagtagudilian ang sala. Ginhulog sang Dios ang Jerusalem “gikan sa langit pa duta,” nagatugot sang kalaglagan niya kag sang iya “palatungan,” ang templo. (Salmo 132:7) Busa “ginpasipalahan [niya] ang ginharian” sang Juda. Subong isa lamang ka layanglayang, ang templo ginlaglag sang mga kaaway nga ang singgit sang kadalag-an kaangay sang singgit sa kapiestahan. Ang nagatagumatayon nga kabataan nagapakiluoy sa ila mga iloy sing kalan-on. Apang sin-o gid ang balasulon? Ang dimatuod nga mga manalagna nga naghimo sing nagapatalang nga pagpahayag sa baylo sang pagtagudili sa sala sang Jerusalem. (Jeremias 14:13) Ang pangamuyo nagakaigo, kay tuman kadamo ang napatay sa sining ‘adlaw sang kasingkal ni Jehova’!—2:1-22.
Ang Kaluoy ni Jehova Nagapadayon
Dapat kita maghulat sing mapailubon kay Jehova. Amo sini ang punto ni Jeremias samtang nagahambal sia subong tiglawas sang nasit-an nga katawhan. Gintakpan sang Dios ang iya pangamuyo, kag nangin ululigaon nga kalantahon sang iya mga kaaway. Ang iya paglaum, ukon “ginapaabot kay Jehova,” daw nawala. Apang “magalaum” sia bangod “maayo si Jehova sa mga nagahulat sa iya.”—3:1-27.
Ang matuod nga paghinulsol nagadala sing balaan nga kaluoy. Kombinsido sa sini, si Jeremias nagalaygay: “Magbalik kita kay Jehova.” Upod ang daku nga kasingkal, gin-upangan sang Dios ang pangamuyo bangod sang mga kasal-anan sang katawhan. Apang si Jeremias nangamuyo: “Nagpanawag ako sa imo ngalan, O Jehova. . . . Indi paglipdi ang imo idulungog sa akon pagginhawa.” Sa pagkamatuod, ang dimahinulsulon nga mga kaaway pagalaglagon.—3:28-66.
“Pabalika Kami sa Imo”
Ginalaglag naton ang aton kaugalingon paagi sa hungod nga sala. Bangod sang sala sang Juda, ang “bilidhon nga lalaki nga mga anak sang Dios” gintamod subong walay pulos nga buka nga kolon. Sa paglikop, ang mga napatay sa espada maayo pa sang sa napatay sing amat-amat sa gutom. Sa pagkamatuod, ang Dios “nag-ula sang iya mapintas nga kaakig.” Ang malaut nga mga manalagna kag mga saserdote nagalibotlibot sing bulag, kag si Hari Sedequias—“ang hinaplas ni Jehova”—ginbihag. Iliso karon sang Dios ang iya igtalupangod sa makasasala nga Edom.—4:1-22.
Si Jehova lamang ang nagahatag sing matuod nga paglaum sa tunga sang kalisud. Nahibaluan ini ni Jeremias, kay nagpakiluoy sia: “Dumduma, O Jehova, ang natabo sa amon.” ‘Mga dumuluong ang nagapuyo sa amon mga balay. Kami ang nagaantos sa mga kalautan sang amon mga ginikanan, kag mga kabataan ang nagadala sing inuggatong sing pilit.’ Apang, si Jeremias nagalaum sing kaluoy, nagasiling: “Pabalika kami sa imo, O Jehova, kag mapabalik kami.”—5:1-22.
Pamalandungi, nian, ining mga leksion nga ginatudlo sa Mga Panalabiton: Ang sala wala nagahatag sing kalipay, ang Dios matarong sa pagsilot sa mga makasasala, kag ang mga may salabton magapanabat kon indi pagtagudilian ang sala. Dapat kita maghulat sing mapailubon kay Jehova, nagasalig nga ang balaan nga kaluoy nagakari bangod sang matuod nga paghinulsol, samtang kalaglagan ang dal-on naton sa aton kaugalingon paagi sa hungod nga pagpakasala. Ining inspirado nga tolon-an nagakombinse man sa aton nga si Jehova lamang ang nagahatag sing matuod nga paglaum sa tunga sang kalisud.
[Kahon sa pahina 27]
MGA TEKSTO SA BIBLIA GIN-USISA
◻ 1:15—‘Gintapak ni Jehova ang ubasan sang ubas sang ulay nga anak sang Juda’ bangod ginsugo niya kag ginpahanugotan kon ano ang natabo. Ang “ulay nga anak sang Juda” amo ang Jerusalem, bisan pa nga kaangay sang putli nga babayi. Sang ginlaglag sang mga Babilonianhon inang kapital nga siudad sang Juda sang 607 B.C.E., madamo nga dugo ang ginpatulo, mapaanggid sa pagpuga sa pinugaan halin sa mga ubas sa linasan. Siguraduhon ni Jehova nga ang Cristiandad, ang antitipiko nga Jerusalem, madugmok sing kaanggid.
◻ 2:6—Ang “layanglayang” sang Dios amo ang templo sang Jerusalem. Sang ginlaglag ina nga santuario sang mga Babilonianhon, gintugutan niya ini nga ‘malaglag,’ subong sang payagpayag sa katamnan. Inang temporaryo nga pasilungan gikan sa nagatagiti nga adlaw ginguba.
◻ 3:16—Ang isa ka kapahamakan nga ginpahanugutan ni Jehova nga mahanabo sa dimatutom nga Jerusalem subong resulta sang pagkahulog sang siudad sa mga Babilonianhon ginalaragway sa mga pulong, “Ginbingaw niya ang akon mga ngipon sang magagmay nga mga bato.” Sing maathag, sang ang mga Israelinhon nagalakat pakadto sa pagkabihag, nagluto sila sing tinapay sa mga buho nga ginkutkot sa duta. Busa, ang tinapay nga naluto may balas, kag ang tawo nga nagakaon sina nga tinapay mahimo nga mabingaw ang iya ngipon.
◻ 4:3—Ang kapintas sang mga iloy sa ila kabataan ginapaanggid diri sa iloynon nga pagtatap sang mga chacal. Bisan pa nga ang mga chacal ginakabig nga mapintas nga sapat, ila ‘ginapasuso kag ginapatiti sa ila ang ila mga magamay.’ Bangod sang dakung kakulang sa pagkaon nga natabo sa Jerusalem, ang gutom nga Judiyong mga babayi nangin mapintas sa bagay nga wala sila sing gatas nga mahatag sa ila mga anak kag ginkaon nila ang ila kabataan agod mabuhi. (Panalabiton 2:20) Busa, ang mga babayi nangin kaangay sang avestrus nga nagapangitlog kag nagabiya sini.
◻ 5:7—Ang mga Judiyo sang panahon ni Jeremias nag-antos sa mga kasal-anan sang ila mga ginikanan, apang wala ini nagakahulugan nga direkta nga ginasilotan ni Jehova ang mga anak bangod sang mga kasal-anan sang ila mga ginikanan. Sa katunayan, ang malain nga mga resulta sang sala nabatyagan sang ulihi nga mga kaliwatan. (Jeremias 31:29, 30) Busa mas maayo nga dumdumon naton nga dapat kita makighusay sing personal sa Dios.—Roma 14:12.