Kay Sin-o Pangamuyo ang Ginasabat?
“MAS madamo nga butang ang nahimo sang pangamuyo sang sa ginadamgo sang kalibutan.” Amo sina ang ginsiling sang ika-19 ka siglo nga Ingles nga manugbinalaybay nga si Alfred Tennyson. Apang madamo ang nangamuyo sa walay pulos para sa kapagros, kalipay, paghidait, kag kabuganaan. Sa katunayan, ang iban nagabatyag nga ang Dios wala gid nagapamati sa mga pangamuyo. Apang, ginatawag sia sang Biblia nga “Manugpamati sang pangamuyo.”—Salmo 65:2.
Ayhan nagatiklod ini sa imo sa pagpamangkot: ‘Sin-o ining “Manugpamati sang pangamuyo”? May pinasahi nga mga kinahanglanon bala kita nga dapat himuon agod ang aton mga pangamuyo pamatian? Paano kita dapat mangamuyo? Kag kay sin-o pangamuyo ang ginasabat?’
Ang Ila Pangamuyo Ginpamatian
Ang pangamuyo subong na kadugay sa tawo. Binagbinaga si Abel, ang anak sang aton unang mga ginikanan, sanday Adan kag Eva. Sang naghalad sia sa Dios sing kalahamut-an nga halad, walay duhaduha nga gin-updan ini sing mga pulong sang pangalaba kag pagdayaw.—Genesis 4:1-5.
Sang ika-siam nga siglo sa wala pa ang aton Kumon nga Dag-on, si Jonas nga manalagna sang Dios “nagpangamuyo kay Jehova nga iya Dios gikan sa tiyan sang isda” nga naglamon sa iya. Epektibo bala yadto nga pangamuyo? Huo, kay “nagpamulong si Jehova sa ila, kag ginsuka niya si Jonas sa mamala nga duta.” Nian si Jonas nagpadayon sa pagtuman sa iya hatag-Dios nga asaynment nga magkadto sa Ninive.—Jonas 1:17; 2:1, 10; 3:1-5.
Sang si David sang dumaan nga Israel ginpalibutan sang iya mga kaaway, sia nagtu-aw: “Pamatii ang akon pangamuyo, O Jehova; lingga ang akon mga pag-ampo. Sabta ako sa imo pagkatutom, sa imo pagkamatarong.” (Salmo 143:1) Ang pangamuyo ni David para sa kaluwasan ginsabat, kay ang iya mga kaaway wala gid nagmadinalag-on sa pagpatay sa iya. Busa, nakasiling sia: “Si Jehova malapit sa tanan nga nagapanawag sa iya, sa tanan nga nagapanawag sa iya sa kamatuoran.”—Salmo 145:18.
Pagsugata sa Pangunang mga Kinahanglanon
Sing maathag, nian, ang pangamuyo sang mga alagad sang Dios sadtong unang panahon ginsabat. Sa pagkamatuod, wala sila nangamuyo subong pormalidad lamang sa isa ka Dios nga walay ngalan. Nangamuyo sila nga may pagtuo kay Jehova, “ang Labing Mataas sa ibabaw sang bug-os nga duta.” (Salmo 83:18) Kon amo, agod mangin epektibo ang aton mga pangamuyo, anong pangunang mga kinahanglanon ang dapat naton himuon?
Mangamuyo lamang kay Jehova. Walay pulos—sa katunayan, dimakasulatanhon—ang mangamuyo sa dimatuod nga mga dios, nga ang walay kabuhi nga mga diosdios may mga baba nga wala nagahambal, mga dulunggan nga bungol, mga kamot nga walay balatyagon, mga tiil nga wala nagagiho, kag mga tutonlan nga wala sing tingog. (Salmo 115:5-7; 1 Juan 5:21) Indi kaangay sang walay pulos nga mga dios, si Jehova nagapanghikot tungod sadtong nagahigugma kag nagaalagad sa iya. Halimbawa, sang nagligad nga mga siglo ang mga manalagna sang dimatuod nga dios nga si Baal nakiluoy sa iya sa pagpapanaug sing kalayo halin sa langit. Bisan pa nangamuyo sila halin sa aga tubtob sa gab-i, si Baal wala nagsabat. Nian nangabay si Elias kay Jehova, nga nagsabat sa iya paagi sa pagpadala sing kalayo nga naglamon sing bug-os sa halad nga nabutang sa halaran.—1 Hari, kapitulo 18.
Magpalapit sa Dios paagi lamang kay Jesucristo. Ginpadala ni Jehova nga Dios ang iya bugtong nga Anak, si Jesucristo, sa duta subong gawad sa paggawad sa katawhan gikan sa sala kag kamatayon. (Juan 3:16, 36; Roma 5:12; 6:23) Gani, para sa mga nagahimulos sini nga aman, ginbuksan sang Dios ang bag-ong pagpalapit sa iya sa pangamuyo. Ang unang mga alagad sang Dios subong ni salmista David nangamuyo sing direkta kay Jehova. (Salmo 4:1; 17:1; 55:1; 102:1) Apang ang bag-ong pagpalapit amo ang paagi kay Jesus, nga nagsiling: “Walay nagaabot sa Amay kundi paagi sa akon. Kon magpangayo kamo sa akon sing bisan ano sa akon ngalan, ina himuon ko.” (Juan 14:6, 14) Ang Kasulatan wala nagasiling nga ang pangamuyo dapat ipatuhoy sa Dios paagi sa iban pa.
Gani, nian, sa paghibalo nga dapat kita mangamuyo sa Dios sa ngalan ni Jesus, ang aton mga pangamuyo indi pagasabton luwas kon mangamuyo kita kay Jehova lamang paagi sa iya Anak. Apang may yara man iban pa nga rason kon ngaa wala ginasabat ni Jehova ang kalabanan nga mga pangamuyo.
Kon Ngaa ang Dios Wala Nagasabat
Ang Dios indi magasabat sang aton mga pangamuyo bangod lamang sang pinasahi nga posisyon nga ginahimo naton samtang nagapangamuyo. Ang Kasulatan wala nagakinahanglan nga mangamuyo lamang kita sa isa ka partikular nga posisyon sang lawas. Sa pagkamatuod, ang pagluhod mahimo nagapakita sing pagpaubos sa atubangan sang Dios. Apang kalahamut-an ang mangamuyo samtang nagatindog, nagalingkod sa lamesa, nagapahuway sa katre, ukon nagahimo sang matag-adlaw nga mga hilikuton. (Daniel 6:10, 11; Marcos 11:25) Ti, ginasabat ni Jehova bisan ang mahinay nga pangamuyo! Sa wala pa nasugid sa hari sang Persia nga luyag niya patindugon liwat ang nahapay nga mga pader sang Jerusalem, si Nehemias mahipos nga “nagpangamuyo sa Dios sang langit,” kag ginsabat ni Jehova yadto nga pangamuyo. (Nehemias 2:1-6) Gani kon ang posisyon indi importante nga butang, ngaa madamo katama nga pangamuyo ang wala ginasabat sang Dios?
Si Jehova wala mahamuot sa pangamuyo sang malauton. Huo, “ang nagapabungol sa kasuguan—bisan ang iya pangamuyo kangil-aran.” (Hulubaton 28:9) Paagi kay manalagna Isaias, ang Dios nagsiling sa Iya balingag nga katawhan: “Kon untayon ninyo ang inyo mga kamot, lipnan ko ang akon mga mata gikan sa inyo. Bisan kon maghimo kamo sing madamo nga pangamuyo, indi ako magpamati; ang inyo mga kamot puno sang dugo.” (Isaias 1:15) Natural, ang pangamuyo sang malauton wala ginasabat bisan pa ginapatuhoy ini sa Dios paagi kay Cristo.
Ang Dios wala nagasabat sang salimpapaw nga mga pangamuyo. “Kon ikaw magpangamuyo,” siling ni Jesucristo, “dili ka magsubong sa mga salimpapaw; kay maluyag sila magtindog kag magpangamuyo sa mga sinagoga kag sa mga nasikohan sang mga dalan agod makita sila sang mga mata. Sa pagkamatuod ako nagasiling sa inyo, Nabaton na nila ang ila balus.” Si Jesus nagdugang: “Apang, kon magpangamuyo ka, sulod ka sa imo hulot kag, sa natakpan ang imo ganhaan, magpangamuyo sa imo Amay nga yara sa tago; kag ang imo Amay nga nagatan-aw sa tago magabalus sa imo.” (Mateo 6:5, 6) Paagi sa pagsiling sini, wala ginapunggan ni Jesus ang tanan nga publikong pangamuyo, kay sia mismo nagpangamuyo sing mabaskog sa atubangan sang iban. (Mateo 14:19) Apang ginapakita ni Cristo nga sayop ang mangamuyo sa publiko agod lamang makita kag mabatian sang iban kag mabaton ang ila pagdayaw.
Si Jehova wala nagasabat sang dihanuot, sulitsulit nga mga pangamuyo. Si Jesus nagsiling: “Kag sa nagapangamuyo, dili maggamit sing mga pagsulitsulit nga walay pulos subong sang katawhan sang mga pungsod, nga nagahunahuna nga pamatian sila tungod sang ila madamong hambal. Dili ka magpakig-angay sa ila, kay ang Dios nga inyo Amay nakahibalo sang inyo kinahanglanon sa wala pa kamo magpangayo sa iya.” (Mateo 6:7, 8) Madamo sa Sidlangan nga kadutaan ang nagahunahuna nga sa kada pagpatiyog nila sa rueda sang pangamuyo (isa ka dram nga sa sulod sini ginabutang ang nasulat nga mga pangamuyo), ang mga pakiluoy ginasulit. Minilyon ka iban pa ang nagagamit sing mga Rosarito ukon nagapangadi gikan sa mga prayer book. Apang ang mga luyag nga pamatian sang Dios magalikaw sang sulitsulit nga mga pangamuyo kag magapamati sa dugang nga instruksion ni Jesus.
“Pangamuyo . . . Subong Sini”
Masunod nga ginhatag ni Jesus ang ginatawag sang madamo nga modelo nga pangamuyo. (Mateo 6:9-13) Nagsiling sia: “Busa, pangamuyo kamo sing subong sini: ‘Amay namon nga yara sa langit, pakabalaanon ang imo ngalan.’ ” Ang pagpatuhoy sa Dios nga “Amay namon” nagapakita nga ang iban may suod man nga kaangtanan sa iya subong bahin sang iya panimalay sang mga sumilimba. Ang pagpakabalaan sa ngalan sang Dios, si Jehova, importante gid katama, apang paano niya ini mapakabalaan? Paagi sa pagdula sa malauton, matinluan niya ina nga ngalan sang tanan nga pasipala nga ginhatag sa sini.—Ezequiel 38:23.
“Magkari ang imo ginharian. Paghimuon ang imo kabubut-on, sa duta, subong sang sa langit,” dugang ni Jesus. Ang pagginahom sang Dios subong sang ginpabutyag sa langitnon nga Mesianikong Ginharian sang iya Anak sa dili madugay magaabot batok sa tanan nga nagapamatok sa balaan nga pagkasoberano, nagadula sa ila gikan sa duta. (Daniel 2:44) Apang ano ang kahulugan sang ginapangabay naton nga paghimuon ang kabubut-on sang Dios sa duta subong sang sa langit? Isa ini ka pangabay nga himuon ni Jehova ang iya mga katuyuan sa duta, lakip ang pagdula sa mga nagapamatok sa iya.—Bugna 16:14-16; 19:11-21.
Nagauna sa Dios, sa pagpakabalaan sa Iya, kag sa mga katuyuan Niya sa modelo nga pangamuyo, si Jesus nagpadayon: “Hatagi kami karon nga adlaw sang amon kalan-on.” Ang pagpangabay kay Jehova sa paghatag sang mga kinahanglanon “karon nga adlaw” nagapadaku sang pagtuo sa ikasarang niya sa pag-atipan sa matag-adlaw nga mga kinahanglanon sang mga sumilimba niya. Indi ini isa ka makagod nga pangabay para sa sobra nga mga aman.
Si Jesus nagsiling: “Kag patawara kami sang mga utang namon, subong nga ginpatawad man namon ang mga nakautang sa amon.” (Ang Lucas 11:4 nagapakita nga ining “mga utang” amo ang “mga sala.”) Matigayon naton ang kapatawaran gikan sa Dios lamang kon ginapatawad naton ang mga nakasala sa aton. (Mateo 6:14, 15) Sing nagakaigo, nian, si apostol Pablo nagsiling: “Subong nga si Jehova nagpatawad sa inyo, amo man ang himuon ninyo.”—Colosas 3:13.
Nagahinakop sang modelo nga pangamuyo, si Jesus nagsiling: “Kag dili kami pagdalha sa panulay, kundi luwasa kami sa malaut.” Si Jehova wala gid nagasulay sa mga tawo “sang malaut.” (Santiago 1:13) Ang pagsulay naghalin sa isa nga malaut, si Satanas nga Yawa, apang ang Biblia nagasiling kon kaisa nga ginatugutan sang Dios ang pila ka butang nga katumbas sa paghimo niya sini. (Rut 1:20, 21; Manugwali 7:13) Sa pagsabat sa pangabay, “Dili kami pagdalha sa pagsulay,” si Jehova wala nagasikway sa iya matutom nga mga alagad, bisan pa ginatugutan niya sila nga masulay. Sa pagkamatuod, “ang Dios matutom kag indi magtugot nga sulayon kamo labaw sa inyo masarangan, kundi kaupod sang pagsulay magahatag man sing lulutsan agod nga makasarang kamo sa pagbatas.”—1 Corinto 10:13.
Kon nagapangabay kita sing kaluwasan gikan sa isa nga malaut, nagapangabay kita nga ang Yawa indi pagtugutan sa pagdaug sa aton subong matutom nga mga sumilimba ni Jehova. Kon kita matutom nga mga alagad sang Dios, makasalig kita nga sabton niya inang pangabay, kay si apostol Pedro nagsulat: “Si Jehova makahibalo magluwas sang mga tawo nga may diosnon nga debosyon sa mga pagsulay.” (2 Pedro 2:9) Kag importante gid ining bahin sang modelo nga pangamuyo, kay si Satanas nga Yawa “subong sang nagangurob nga leon nga nagaluyong, nga nagapangita sang iya tulukbon”!—1 Pedro 5:8.
Kon Ngaa Ginasabat ang Ila Pangamuyo
Ang Dios nagasabat sang mga pangamuyo sang iya matutom nga mga sumilimba. Ngaa? Sing bahin, ginasabat ini ni Jehova bangod nagapangamuyo sila sa iya lamang, nagahimo sang ila pagpalapit paagi kay Jesucristo. Ginasikway nila ang kalautan kag ginalikawan ang salimpapaw kag sulitsulit nga mga pangamuyo. Sa baylo nga sulitsuliton ang modelo nga pangamuyo, ang mga Saksi ni Jehova nagagamit sang matahom nga balayan sini sa pagpabutyag sang ila tinagipusuon nga balatyagon sa Dios. Apang may iban pa nga rason kon ngaa ang ila pangamuyo ginasabat.
Sila nga ang mga pangamuyo ginasabat nakasugata sang sadsaran nga mga kinahanglanon. Nagasitar sini, si Pablo nagsulat: “Ang nagapalapit sa Dios kinahanglan magtuo nga amo sia kag nga sia manugbalus sa mga nagapangita sa iya.” (Hebreo 11:6) Talupangda ining duha ka sadsaran nga mga punto: Si Jehova nagasabat sang mga pangamuyo sang (1) mga nagatuo nga ang Dios buhi, ukon nagaluntad, kag sang (2) mga “hanuot nga nagapangita sa iya.”
Ang isa sinang unang-siglo nga indibiduwal amo ang debotadong Gentil nga si Cornelio. Nagtuo sia nga ang Dios buhi, kag sia hanuot nga nagpangita sa iya. Ano ang ginhimo ni Cornelio sang matigayon ang sibu nga ihibalo? Ti, bug-os tagipusuon nga gindedikar niya ang iya kaugalingon kay Jehova nga Dios kag ginbawtismuhan sa pagsimbulo sina nga dedikasyon. Pagkatapos sina, si Cornelio maathag nga may suod nga kaangtanan sa Dios, kag mahimo nga ini may positibo nga epekto sa iya mga pangamuyo.—Binuhatan 10:1-44.
Sa wala pa mabawtismuhi si Cornelio, ang iya mga pangamuyo “nagdangat nga handumanan [lamang] sa atubangan sang Dios.” (Binuhatan 10:4) Apang, paagi sa paghimo sing dedikasyon sa Dios sa sadsaran sang iya pagtuo sa halad gawad ni Jesus, kag ginbawtismuhan, si Cornelio bug-os nga naghatag sang iya kaugalingon kay Jehova. Nagpasad ini sing makatilingala nga pagkasuod sa ulot sang Dios kag sining debotado nga tawo—ang kaangtanan nga naghatag kay Cornelio sing walay latid nga pribilehiyo sang pangamuyo. (Santiago 4:8) Mahimo niya mapalapitan ang iya langitnon nga Amay paagi kay Cristo Jesus upod ang pagpaabot nga mabatian. Amo sina ang matabo sa tanan nga nagadedikar sang ila kaugalingon sa Dios paagi kay Cristo kag mabawtismuhan. Sila man may walay latid nga pribilehiyo sang pangamuyo.
Sa pagkamatuod, luyag mo nga ang imo mga pangamuyo masabat. Busa, kon karon wala ka nagaalagad kay Jehova subong isa sang iya dedikado nga mga sumilimba, daw ano ka maalamon nga pangitaon sia sing hanuot! Himud-osi ang dalanon kaangay sang iya ni Cornelio, kag ang Dios magasabat sang imo mga pangamuyo.
[Piktyur sa pahina 6]
Paano ang mga pangamuyo ni Cornelio nag-apektar sang iya dedikasyon sa Dios kag bawtismo?