Ang Kabuhi kag Ministeryo ni Jesus

Pangamuyo, kag Pagsalig sa Dios

SAMTANG nagasermon si Jesus, ginpakamalaut niya ang pagkasalimpapaw sang mga tawo nga nagapakitakita sang ila pagkadiosnon. “Kon maghatag ka sing mga regalo,” siling niya, “indi magpatunog sing budyong sa imo atubangan, subong sang ginahimo sang mga salimpapaw.”

“Subong man,” padayon ni Jesus, “kon ikaw magpangamuyo, dili ka magsubong sa mga salimpapaw; kay maluyag sila magtindog kag magpangamuyo sa mga sinagoga kag sa mga nasikohan sang mga dalan, agod nga makita sila sang mga tawo.” Sa baylo, tugon niya: “Kon magpangamuyo ka, sulod sa imo hulot kag sa natakop ang imo ganhaan magpangamuyo sa imo Amay nga yara sa tago.” Nangamuyo man si Jesus sa publiko, gani wala niya ginapakamalaut ini. Ang iya ginapakamalaut amo ang mga pangamuyo nga gintuyo sa pagpahamuot sa mga manugpalamati kag agod dayawon sila.

Si Jesus dugang pa nga naglaygay: “Kon nagapangamuyo, dili maggamit sing mga pagsulitsulit, subong sang ginahimo sang mga Gentil.” Indi buot silingon ni Jesus nga ang pagsulit sayop. Isa ka bes, ginsulit niya ang “amo gihapon nga tinaga” sang nagapangamuyo. Apang ang iya wala ginakahamut-an amo ang paghambal sang ginsaulo nga mga prase sing ‘sulitsulit,’ subong sa ila nga nagaisaisa sang rosarito samtang ginasulitsulit nila ang ginasaulo nga mga pangamuyo.

Agod buligan ang iya mga manugpalamati sa pagpangamuyo, naghatag si Jesus sing modelo nga pangamuyo nga may pito ka pangabay. Ang una nga tatlo nagakaigo nga nagakilala sang pagkasoberano sang Dios kag sang iya mga katuyoan. Mga pangabay ini nga pakabalaanon ang ngalan sang Dios, pakarion ang iya Ginharian, kag himuon ang iya kabubut-on. Ang nabilin nga apat personal nga mga pangabay, nga amo, ang kalan-on sa adlaw-adlaw, kapatawaran sang mga sala, indi pagsulayon nga labaw sa mabatas sang isa, kag luwason gikan sa malauton.

Sa pagpadayon, ginsambit ni Jesus ang siod sang pagbutang sing dinagakaigo nga pagpadaku sa materyal nga mga pagkabutang. Sia naglaygay: “Mag-untat kamo sa pagtipon sa inyo kaugalingon sing mga bahandi sa duta, diin ang sipit kag ang tuktok nagapapas, kag diin ang mga makawat nagaguhab kag nagapangawat.” Indi lamang nga mapapas ina nga mga bahandi kundi wala sila sing pulos sa atubangan sang Dios.

Busa, si Jesus nagsiling: “Kundi, magtipon kamo sa inyo kaugalingon sing mga bahandi sa langit.” Ginahimo ini paagi sa pag-una sa imo kabuhi sang pag-alagad sa Dios. Wala sing bisan sin-o nga makakuha sina nga merito nga natipon sa atubangan sang Dios ukon sang daku nga padya sini. Nian si Jesus nagdugang: “Kay kon diin ang inyo bahandi, didto man ang inyo tagipusuon.”

Nagapatuhoy sing dugang pa sa siod sang materyalismo, si Jesus naghatag sing ilustrasyon: “Ang suga sang lawas amo ang mata. Busa, kon ang imo mata simple, ang imo bug-os nga lawas mapuno sing kapawa; apang kon ang imo mata malain, ang imo bug-os nga lawas mapuno sing kadulom.” Ang mata nga nagapanghikot sing nagakaigo daw subong sang isa ka nagasiga nga suga para sa lawas sa isa ka madulom nga duog. Apang agod makakita sing husto, dapat nga mangin simple ang mata, kon sayoron, dapat nga nakasentro ini sa isa ka butang. Ang wala nasentro nga mata nagadul-ong sa sayop nga panan-aw sa mga butang, nagauna sang materyal nga mga paghimud-os sang sa pag-alagad sa Dios, nga nagaresulta sa pagdulom sang “bug-os nga lawas.”

Ang daku nga bahin sini nga gingamit ni Jesus amo ang isa ka ilustrasyon: “Wala sing tawo nga makaalagad sa duha ka agalon; kay magadumot sia sa isa kag magahigugma sa isa, ukon magadampig sia sa isa kag magatamay sa isa. Indi kamo makaalagad sa Dios kag sa Manggad.”

Sa tapos mahatag ini nga laygay, ginpasalig ni Jesus ang iya mga manugpalamati nga indi sila dapat mabalaka nahanungod sa ila materyal nga mga kinahanglanon kon unahon nila ang pag-alagad sa Dios. “Tan-awa ang mga pispis sa langit,” siling niya, “bangod wala sila nagasab-ug ukon nagaani ukon nagatipon sa mga tambobo; apang ginapakaon gihapon sila sang inyo Amay nga langitnon.” Nian namangkot sia: “Indi bala mahal pa kamo sa ila?”

Ginatudlo masunod ni Jesus ang mga liryo sa latagon kag nagasiling nga “bisan pa si Solomon sa bug-os niya nga himaya wala mapanapti subong sang isa sini sa ila. Kon, karon,” padayon niya, ‘ginapapanaptan sang Dios ang mga hilamon sa latagon sing subong, . . . indi bala magpapanapot sia sing labi pa sa inyo, kamo nga diutay sing pagtuo?’

Gani si Jesus nagahinakop: “Dili kamo magkabalaka kag magsiling, ‘Ano bala ang aton kaunon?’ ukon, ‘Ano bala ang aton imnon?’ ukon, ‘Ano bala ang aton ipanapot?’ . . . Kay ang inyo Amay nga langitnon nakahibalo nga kamo nagakinahanglan sini tanan. Busa, padayon nga pangitaa anay ang ginharian kag ang iya pagkamatarong, kag tanan ini nga butang idugang sa inyo.” Mateo 6:1-34; 26:36-45.

◆ Ano nga mga instruksion tuhoy sa pangamuyo ang ginhatag ni Jesus?

◆ Ngaa superyor ang mga bahandi sa langit, kag paano ini matigayon?

◆ Ano nga mga ilustrasyon ang ginhatag agod mabuligan ang isa sa paglikaw sa materyalismo?

◆ Ngaa nagsiling si Jesus nga indi dapat magkabalaka?