“May isa ka tawo nga naghanda sang engrande nga panihapon, kag madamo ang iya gin-agda. . . . Ginsugo niya ang iya ulipon nga tawgon na ang mga gin-agda, ‘Kari kamo, kay handa na ang panihapon.’ Apang tanan sila nagpamalibad. Ang nahauna nagsiling sa iya, ‘Nakataba ako sang uma kag kinahanglan nga kadtuan ko ini kag tan-awon; gani pasensiaha lang anay ako.’ Ang isa pa nagsiling, ‘Nakabakal ako sang lima ka paris nga baka kag malakat ako agod tan-awon ini; gani pasensiaha lang anay ako.’ Ang isa pa gid nagsiling, ‘Bag-o lang ako makasal kag bangod sini, indi ako makakadto.’”—Lucas 14:16-20.

Indi ini makatarunganon nga mga balibad! Kinaandan na nga ginausisa anay sang isa ang uma ukon sapat antes ini baklon, gani indi na hilingagawon nga tan-awon ini pagkatapos bakal. Ang ikatlo nga tawo wala nagahanda sa pagpakasal. Kasado na sia, gani indi ini dapat magpugong sa iya sa pagbaton sang importante nga imbitasyon. Sa pagkabati sini nga mga balibad, naakig ang agalon kag ginsilingan ang iya ulipon:

Ang ginsugid ni Jesus bag-o lang nagailustrar sing maayo kon paano si Jehova nga Dios nagsugo kay Jesucristo nga mag-agda sang mga indibiduwal para mangin bahin sang Ginharian sang langit. Ang mga Judiyo, ilabi na ang mga lider sang relihion, amo ang una nga gin-agda. Kalabanan sa ila nagsikway sang imbitasyon sa bug-os nga ministeryo ni Jesus. Pero indi lang sila ang imbitahon. Maathag nga ginapahangop ni Jesus nga may ikaduha nga imbitasyon sa palaabuton para sa mga kubos sa pungsod sang mga Judiyo kag sa mga proselita. Pagkatapos sini, may ikatlo pa kag katapusan nga imbitasyon para sa mga tawo nga ginatamod sang mga Judiyo nga indi takus sa panulok sang Dios.—Binuhatan 10:28-48.