⁵ Ginsambit ni apostol Pablo ang panguna nga mga kinahanglanon sa Kasulatan para sa mga manugtatap sa iya nahauna nga sulat kay Timoteo kag sa iya sulat kay Tito. Sa 1 Timoteo 3:1-7, aton mabasa: “Kon ang isa ka lalaki nagatinguha nga mangin manugtatap, nagahandum sia sang maayo nga buhat. Ang manugtatap dapat indi salawayon, isa lang ang asawa, makahibalo magpugong sang kaugalingon, maligdong sing hunahuna, mahim-ong, maabiabihon, kalipikado sa pagpanudlo, indi palahubog, indi masingki, kundi makatarunganon, indi palaaway, indi mahigugmaon sa kuarta, nagadumala sing maayo sa iya panimalay, may mga anak nga serioso gid nga nagapasakop (kay kon ang isa ka lalaki indi makahibalo magdumala sang iya panimalay, paano niya maatipan ang kongregasyon sang Dios?), indi bag-uhan nga tumuluo, kay basi magpahambog sia kag makabaton sing paghukom kaangay sang paghukom nga nabaton sang Yawa. Dapat nga may maayo man sia nga reputasyon sa mga tawo nga indi bahin sang kongregasyon, agod indi sia pagtamayon sang mga tawo kag masiod sang Yawa.”

⁷ Bisan daw mabudlay malab-ot ang mga kinahanglanon sang Kasulatan para sa mga manugtatap, indi ini dapat magpugong sa Cristianong mga lalaki sa pagtinguha. Kon magpakita sila sing maayo nga Cristianong mga kinaiya nga kinahanglanon para mangin manugtatap, ginapalig-on nila ang iban sa kongregasyon nga himuon man ini. Si Pablo nagsulat nga ini nga “mga dulot nga mga lalaki” gin-aman “agod pasibuon ang mga balaan sa husto nga dalan, para sa hilikuton sa pag-alagad, sa pagpabakod sa lawas sang Cristo, tubtob makadangat kita tanan sa nahiusa nga pagtuo kag sibu nga ihibalo tuhoy sa Anak sang Dios, kag mangin hamtong gid nga tawo, kaangay sang bug-os nga kahamtong sang Cristo.”—Efe. 4:8, 12, 13.