Ang Tanan Mangin Hilway
“Ginakabig ko nga ang mga pag-antos sa karon nga tion wala sing bisan ano man nga bili kon ipaanggid sa himaya nga ipahayag sa aton. Kay ang malangkagon nga pagpaabot sang tinuga nagahulat sang pagpahayag sa mga anak sang Dios. Kay ang tinuga ginpasakop sa pagkawalay pulos, indi sa iya kaugalingon nga kabubut-on kundi paagi sa iya nga nagpasakop sini, pasad sa paglaum nga ang tinuga man mismo hilwayon gikan sa pagkaulipon sa pagkamadinulunton kag magaagom sing mahimayaon nga kahilwayan sang mga anak sang Dios. Kay nahibaluan naton nga ang bug-os nga tinuga padayon nga nagaugayong sing tingob kag ginasakitan sing tingob tubtob karon.”—ROMA 8:18-22.
SA SINING bahin sang iya sulat sa mga Cristiano sa Roma, si apostol Pablo nagahatag sing tumalagsahon nga sumaryo kon ngaa ang kabuhi wala sing matuod nga kahilwayan kag masunson nga napun-an sing kasubo kag kasakit. Ginapaathag man niya kon paano naton matigayon ang matuod nga kahilwayan.
“Ang mga Pag-antos sa Karon nga Tion”
Wala ginapakadiutay ni Pablo “ang mga pag-antos sa karon nga tion” sang nagsiling sia nga ini “wala sing bisan ano man nga bili kon ipaanggid sa himaya nga ipahayag sa aton.” Sadto anay sang panahon ni Pablo subong man sang ulihi, ang mga Cristiano nag-antos sing daku sa idalom sang mapintas nga totalitaryan nga paggahom sang Romanong mga awtoridad, nga halos wala nagasapak sa tawhanon nga mga kinamatarong. Sang nagpati ang Roma nga ang mga Cristiano mga kaaway sang Estado, iya sila ginpintasan. Ang istoryador nga si J.M.Roberts nagsiling: “Madamong Cristiano sa kapital [Roma] ang napatay sing makasiligni sa arena ukon ginsunog nga buhi.” (Shorter History of the World) Tuhoy sa sining mga biktima sang paghingabot ni Nero, ang isa pa ka report nagasiling: “Ang iban ginlansang sa krus, ang iban pa gintahi sa panit sang mga sapat kag ginpangayam sang mga ido, ang iban pa gid ginhil-ob sing alkitran kag ginsindihan agod mangin buhi nga mga sulo kon magdulom na.”—New Testament History, ni F. F. Bruce.
Ang mga Cristiano sang una pat-od gid nga naghandum sing kahilwayan gikan sa sadto nga pagpamigos, apang indi nila luyag lapason ang mga panudlo ni Jesucristo agod matigayon ini. Nagpabilin sila nga wala gid sing ginadampigan, halimbawa, sa pagsumpunganay sang Romanong gumalahom kag sang Judiyo nga mga nagapakig-away para sa kahilwayan subong sang mga Zealot. (Juan 17:16; 18:36) Para sa mga Zealot, “ang hambalanon tuhoy sa pagpasilabot sang Dios sa iya gintalana nga tion indi ang ginakinahanglan sang karon nga krisis.” Ang kinahanglan, siling nila, amo ang “masingki nga aksion batok sa kaaway,” ang Roma. (New Testament History) Tuhay ang panghunahuna sang mga Cristiano sang una. Ang “pagpasilabot sang Dios sa iya gintalana nga tion” amo lamang ang realistiko nga mapilian para sa ila. Kumbinsido sila nga ang pagpasilabot lamang sang Dios ang permanente nga magatapos sa “mga pag-antos sa karon nga tion” kag magadala sing matuod, mapinadayunon nga kahilwayan. (Miqueas 7:7; Habacuc 2:3) Apang, antes naton binagbinagon kon paano ina matabo, usisaon naton kon ngaa “ang tinuga ginpasakop sa pagkawalay pulos” una sa tanan.
“Ginpasakop sa Pagkawalay Pulos”
Diri ang tinaga nga “tinuga,” siling ni Benjamin Wilson sa The Emphatic Diaglott, wala nagakahulugan sang “mabaris kag wala sing kabuhi nga tinuga” subong sang ginapahangop sang iban kundi, sa baylo, sang “tanan nga katawhan.” (Ipaanggid ang Colosas 1:23.) Nagapatuhoy ini sa bug-os tawhanon nga panimalay—sa aton tanan nga nagahandum sing kahilwayan. Kita “ginpasakop sa pagkawalay pulos” bangod sang ginhimo sang aton unang mga ginikanan. “Indi [sa aton] kaugalingon nga kabubut-on” ukon bangod sang personal indibiduwal nga luyag nga natabo ini. Napanubli naton ang aton kahimtangan. Gikan sa Makasulatanhon nga punto-de-vista, nagsayop si Rousseau sang nagsiling sia nga “ang tawo ginbun-ag nga hilway.” Kada isa sa aton natawo nga napaidalom sa sala kag pagkadihimpit, naulipon, kon sa aton pa, sa isa ka sistema nga puno sing kapaslawan kag pagkawalay pulos.—Roma 3:23.
Ngaa amo sini ang natabo? Bangod luyag sang aton una nga mga ginikanan, sanday Adan kag Eva, nga mangin “kaangay sang Dios,” nga may bug-os nga kahilwayan, nagapamat-od kon ano ang maayo kag malain para sa ila. (Genesis 3:5) Wala nila ginsapak ang isa ka kinahanglanon nga butang tuhoy sa kahilwayan. Ang Manunuga lamang ang may bug-os nga kahilwayan. Sia ang Soberano sa Bug-os nga Uniberso. (Isaias 33:22; Bugna 4:11) Ang tawhanon nga kahilwayan nagakahulugan sing kahilwayan sa sulod sang mga limitasyon. Amo kon ngaa ginpalig-on ni disipulo Santiago ang mga Cristiano sang panahon niya nga magpatuytoy sa “himpit nga kasuguan nga natungod sa kahilwayan.”—Santiago 1:25.
Makatarunganon nga gintabog ni Jehova sanday Adan kag Eva gikan sa iya bug-os uniberso nga panimalay, kag bangod sini napatay sila. (Genesis 3:19) Apang kamusta naman ang ila mga kaliwat? Sing maluluy-on, bisan pa nga pagkadihimpit, sala, kag kamatayon lamang ang ila karon maliton, gintugutan gihapon sila ni Jehova nga magpanganak. Gani “ang kamatayon naglapnag sa tanan nga tawo.” (Roma 5:12) Sa sina nga kahulugan “ginpasakop [sang Dios ang tinuga] sa pagkawalay pulos.”
“Pagpahayag sa mga Anak Sang Dios”
Ginpasakop ni Jehova ang tinuga sa pagkawalay pulos “pasad sa paglaum” nga sa pila ka adlaw ang kahilwayan ipasag-uli sa tawhanon nga panimalay paagi sa mga hilikuton sang “mga anak sang Dios.” Sin-o ining “mga anak sang Dios”? Sila amo ang mga disipulo ni Jesucristo nga, kaangay sang iban pa “[tawhanon] nga tinuga,” ginbun-ag nga naulipon sa sala kag pagkadihimpit. Sang mabun-ag wala sila sing makatarunganon nga duog sa matinlo, himpit nga panimalay sang Dios sa bug-os nga uniberso. Apang may tumalagsahon nga ginhimo si Jehova para sa ila. Paagi sa halad nga gawad ni Jesucristo, ginhilway Niya sila gikan sa pagkaulipon sa napanubli nga sala kag ginpahayag sila nga “matarong,” ukon matinlo sa espirituwal. (1 Corinto 6:11) Nian gin-adoptar niya sila subong “mga anak sang Dios,” ginpasag-uli sila sa iya bug-os uniberso nga panimalay.—Roma 8:14-17.
Subong gin-adoptar nga mga anak ni Jehova, may yara sila mahimayaon nga pribilehiyo. Sila mangin “mga saserdote sa aton Dios, kag magagahom sila subong mga hari sa bug-os nga duta” kaupod ni Jesucristo subong bahin sang langitnon nga Ginharian, ukon panguluhan, sang Dios. (Bugna 5:9, 10; 14:1-4) Isa ini ka panguluhan nga natukod sing malig-on sa mga prinsipio sang kahilwayan kag katarungan—indi sa pagpamigos kag pagpamintas. (Isaias 9:6, 7; 61:1-4) Si apostol Pablo nagsiling nga ining mga anak sang Dios mga kaupdanan ni Jesus, ang madugay na ginsaad nga ‘binhi ni Abraham.’ (Galacia 3:16, 26, 29) Subong amo sini, may yara sila importante nga papel sa pagtuman sa ginsaad sang Dios sa iya abyan nga si Abraham. Ang bahin sina nga saad amo nga paagi sa binhi (ukon, kaliwat), ni Abraham “ang tanan nga pungsod sang duta pat-od nga magapakamaayo sang ila kaugalingon.”—Genesis 22:18.
Anong pagpakamaayo ang ila ginahatag sa katawhan? Ang mga anak sang Dios magapakigbahin sa paghilway sa bug-os tawhanon nga panimalay gikan sa malain gid nga mga resulta sang sala ni Adan kag sa pagpasag-uli sang katawhan sa kahimpitan. Mapakamaayo sang katawhan “gikan sa tanan nga pungsod kag tribo kag katawhan” ang ila kaugalingon paagi sa pagtuo sa halad nga gawad ni Jesucristo kag paagi sa pagpasakop sa maluluy-on nga paggahom sang iya Ginharian. (Bugna 7:9,14-17; 21:1-4; 22:1,2; Mateo 20:28; Juan 3:16) Sa sining paagi ang “tanan nga tinuga” magaagom liwat sing “mahimayaon nga kahilwayan sang mga anak sang Dios.” Indi ini isa ka sahi sang limitado, temporaryo nga kahilwayan sa politika kundi, sa baylo, kahilwayan gikan sa tanan nga butang nga ginabangdan sang kasakit kag kasisit-an sa tawhanon nga panimalay sugod sang ginsikway nanday Adan kag Eva ang soberanya sang Dios. Indi katingalahan nga si apostol Pablo makasiling nga ang “mga pag-antos sa karon nga tion wala sing bisan ano man nga bili” kon ipaanggid sa mahimayaon nga pag-alagad nga himuon sang mga matutom!
San-o magasugod ang “pagpahayag sa mga anak sang Dios”? Sa indi na lang madugay, kon ipaathag ni Jehova sa tanan kon sin-o ang mga anak sang Dios. Mahanabo ini kon ining “mga anak,” nga banhawon sa espirituwal nga duog, magapakigbahin upod kay Jesucristo sa pagtinlo sini nga duta sing kalautan kag pagpamigos sa inaway sang Dios sa Har–Magedon. (Daniel 2:44; 7:13, 14, 27; Bugna 2:26, 27; 16:16; 17:14; 19:11-21) Makita naton sa aton palibot ang madamo nga ebidensia nga madugay na kita sa “katapusan nga mga adlaw,” kon san-o ang madugay na nga pagpahanugot sang Dios sa pagrebelde kag sa resulta sini nga kalautan tapuson.—2 Timoteo 3:1-5; Mateo 24:3-31.
Huo, suno sa ginasiling ni apostol Pablo, matuod nga “ang bug-os nga tinuga padayon nga nagaugayong sing tingob kag ginasakitan sing tingob tubtob karon”—apang indi na ini magadugay. Minilyon nga nagakabuhi sa karon ang makakita sang “pagpasag-uli sang tanan nga butang nga ginpamulong sang Dios paagi sa baba sang iya balaan nga mga manalagna sang dumaan nga tion,” lakip ang pagpasag-uli sang paghidait, kahilwayan, kag katarungan sa bug-os tawhanon nga panimalay.—Binuhatan 3:21.
Matuod nga Kahilwayan sa Katapusan
Ano ang dapat ninyo himuon agod maagom ining “mahimayaon nga kahilwayan sang mga anak sang Dios”? Si Jesucristo nagsiling: “Kon magpabilin kamo sa akon pulong, matuod gid kamo nga mga disipulo ko, kag mahibaluan ninyo ang kamatuoran, kag ang kamatuoran magahilway sa inyo.” (Juan 8:31,32) Amo ina ang sekreto sang kahilwayan—ang pagtuon kag nian ang pagtuman sa mga sugo kag mga panudlo ni Cristo. Nagahatag ini, sa diutay nga paagi, sing kahilwayan bisan sa karon. Sa malapit nga palaabuton, magahatag ini sing bug-os nga kahilwayan sa idalom sang pagginahom ni Cristo Jesus. Ang maalamon nga dalanon amo ang paghibalo sa “pulong” ni Jesus paagi sa pagtuon sa Biblia. (Juan 17:3) Kaangay sang unang mga Cristiano, makig-upod sing aktibo sa kongregasyon sang matuod nga mga disipulo ni Cristo. Paagi sa paghimo sini, makabenepisyo kamo gikan sa nagahilway nga mga kamatuoran nga ginapaposible ni Jehova nga matigayon paagi sa iya organisasyon karon.—Hebreo 10:24,25.
Samtang “nagahulat sang pagpahayag sa mga anak sang Dios,” mahimo ninyo palambuon ang pagsalig ni apostol Pablo sa maamligon nga pag-atipan kag pagsuporta ni Cristo, bisan nga ang mga pag-antos kag mga inhustisya daw halos indi mabatas. Sa tapos mahambalan ang pagpahayag sa mga anak sang Dios, si Pablo namangkot: “Sin-o ang magahamulag sa aton gikan sa matuod nga gugma ni Cristo? Ang kapipit-an bala ukon ang kasisit-an ukon ang paghingabot ukon ang pagkagutom ukon ang pagkahubo ukon ang katalagman ukon ang espada?” (Roma 8:35) Sa pagkamatuod, nagagamit sang pinamulong ni Rousseau, ang mga Cristiano sang adlaw ni Pablo “nakadenahan” gihapon sa lainlain nga mapiguson nga mga puwersa. ‘Ginpamatay [sila] sa bug-os nga adlaw’ kaangay sang “mga karnero nga ilihawon.” (Roma 8:36) Gintugutan bala nila yadto nga daugon sila?
“Sa kabaliskaran,” sulat ni Pablo, “sa tanan sining mga butang nagaguwa kita nga madinalag-on sing bug-os paagi sa iya nga naghigugma sa aton.” (Roma 8:37) Madinalag-on walay sapayan sang tanan nga dapat batason sang mga Cristiano sang una? Paano? “Kumbinsido ako,” siling niya bilang sabat, “nga bisan ang kamatayon bisan ang kabuhi bisan ang mga anghel bisan ang mga panguluhan bisan ang mga butang karon bisan ang mga butang nga magaabot bisan ang mga kagamhanan bisan ang kataason bisan ang kadalumon bisan ang tanan iban pa nga mga tinuga indi makabulag sa aton sa gugma sang Dios nga yara kay Cristo Jesus nga aton Ginuo.” (Roma 8:38, 39) Mahimo man kamo ‘magguwa nga madinalag-on’ gikan sa bisan ano man nga “kapipit-an ukon kasisit-an ukon paghingabot” nga mahimo ninyo batason sa karon nga tion. Ang gugma sang Dios nagagarantiya nga sa dili madugay—sa dili na lang madugay karon—‘hilwayon [kita] gikan sa [tanan nga] pagkaulipon . . . kag magaagom sing mahimayaon nga kahilwayan sang mga anak sang Dios.”
[Mga laragway sa pahina 6]
“Ang bug-os nga tinuga padayon nga nagaugayong kag ginasakitan sing tingob tubtob karon”
[Laragway sa pahina 7]
‘Ang tinuga hilwayon gikan sa tanan nga pagkaulipon kag magaagom sing mahimayaon nga kahilwayan sang mga anak sang Dios’