Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

◼ Sarang bala mahambal ang isa ka Cristiano nga may dutan-on nga paglaum subong bahin sang “dakung kadam-an” karon, bangod sang kamatuoran nga wala pa sia maluwas sa “dakung kapipit-an”?—Bugna 7:9, 14.

Huo, nagakaigo ina bangod sang iya mga paglaum.

Ang Bugna kapitulo 7 nagasambit sing duha ka grupo. Una amo ang 144,000 ka “ginapamat-inan gikan sa tagsa ka tribo sang mga anak sang Israel.” (Bugna 7:4) Ang pagpaanggid sang Bugna 14:1-5 nagapakita nga ang 144,000 “tinubos gikan sa duta,” agod mangin “una nga mga bunga sa Dios.” Busa, ini sila, amo ang magahari sa langit upod kay Cristo. (Galacia 6:16; 2 Timoteo 4:18) Ang ikaduha nga grupo amo ang “dakung kadam-an, nga walay tawo nga makaisip,” nga “nagguwa sa dakung kapipit-an.”

Sa danyag sini, ginalaragway sang Bugna 7:9-17 ang mga makalampuwas sa duta sa nagapakari nga kapipit-an. Gani ang isa ka estrikto gid nga tawo mahimo nga magalimite sang termino nga “dakung kadam-an” sa mga tawo nga nakalampuwas sa sina nga kapipit-an. Apang dapat bala nga mangin subong sina ka estrikto? Indi subong sina ang pagpati namon. Maathag nga ang mga makalampuwas dapat nga tipunon anay antes ang “dakung kapipit-an” agod nga makalipikar sila para sa kaluwasan. Sa amo, ginaaplikar namon ang termino nga “dakung kadam-an” sa matutom nga mga Cristiano nga sa sining tion nagaalagad kay Jehova nga Dios upod ang paglaum nga maluwas kag dayon ‘tuytuyan sa tuburan sang tubig nga nagahatag sing kabuhi’ sa duta. (Bugna 7:17) Kon ang isa sang “dakung kadam-an” mapatay karon, sa wala pa ang “dakung kapipit-an,” may rason gid nga paabuton ang iya pagkabanhaw sa duta.

Kaanggid man nga mga punto ang mahimo tuhoy sa termino nga “iban nga mga karnero.” Sa Juan 10:7-16, si Jesus una nga naghambal tuhoy sa iya “mga karnero,” nga aton nahangpan amo ang “diutay nga panong” nga para sa langitnon nga kabuhi. Nian nagsiling si Jesus: “May iban ako nga mga karnero, nga indi sa sining [langitnon] toril; sila man dapat ko dalhon, kag magapamati sila sa akon tingog, kag sila mangin isa ka panong, isa ang manugbantay.” Pirme kami nagpresentar sing Makasulatanhon nga pamatuod nga nagapakilala sa “iban nga mga karnero” subong may paglaum nga mabuhi sa duta.—Lucas 12:32.

Ang isa mahimo mangatarungan: Si Jesus nagatudlo sa isa ka palaabuton nga pagtipon sa “iban nga mga karnero,” busa ang termino naaplikar lamang sa ila nga, sa tapos makahambal si Jesus, magabaton sang paglaum nga kabuhi nga walay katapusan sa duta nga ginasambit sa Biblia. Apang, daw indi dapat nga limitehan ang termino sa amo sina, nga subong bala pat-od nga ginahambal ni Jesus ang kronolohiya ukon ang pagpasunod sang mga butang. Nagapati kami nga ginpadaku niya nga sia ang manugbantay sang nahiusa nga mga karnero. Ang iban sang tulad-karnero nga mga tawo nagakadto sa panong padulong sa langit. May iban man nga mga karnero nga magabaton sa iya subong manugbantay; ini sila magahiusa sa una nga ginsambit. Bangod sining pagtamod, ang termino nga “iban nga mga karnero” nagalakip sa mga tawo sang pagtuo nga napatay sa wala pa ginbuksan ni Jesus ang dalan padulong sa langit, subong nanday Noe, Abraham, Job, David, kag Juan Bautista. (Mateo 11:11; Binuhatan 2:29; Hebreo 10:19, 20) Kon mabanhaw na ini sila sa bag-ong sistema sang mga butang, mabaton nila ang Maayong Manugbantay kag may paglaum nga makatigayon sing walay katapusan nga kabuhi sa duta upod sa nabilin nga “iban nga mga karnero” ni Jesus.