14 Այդ խոսքերի վրա նրանք ձայները բարձրացրին ու նորից լաց եղան։ Հետո Օրփան համբուրեց իր սկեսրոջն ու հեռացավ, իսկ Հռութը մնաց նրա հետ+։

16 Բայց Հռութն ասաց. «Մի՛ խնդրիր, որ թողնեմ քեզ ու հետ դառնամ։ Ուր էլ որ գնաս, ես էլ կգամ, որտեղ էլ որ գիշերն անցկացնես, ես էլ այնտեղ կանցկացնեմ+։ Քո ժողովուրդը իմ ժողովուրդը կլինի+, և քո Աստվածը իմ Աստվածը կլինի+։

11 Իսկ հիմա, աղջի՛կս, մի՛ վախեցիր։ Ինչ որ ասես, ամեն ինչ կանեմ քեզ համար+, որովհետև իմ ժողովրդի քաղաքում* բոլորը գիտեն, որ դու մի առաքինի կին+ ես։