Տիմոթեոսի ժամանակակիցներից ոմանք չգնահատեցին Աստծու համագործակիցը լինելու առանձնաշնորհումը։ Նրանց թվում էին Դեմասը, Ֆիգելոսը, Հերմոգենեսը, Հիմենեոսը, Ալեքսանդրոսն ու Ֆիլետոսը (1 Տիմոթ. 1։19, 20; 2 Տիմոթ. 1։15; 2։16–18; 4։10)։ Ակներևաբար, նրանք բոլորն էլ հոգևոր մարդիկ էին, բայց ժամանակի ընթացքում կորցրին իրենց գնահատանքը արժեքավոր բաների հանդեպ։ Ինչպե՞ս է Սատանան փորձում դրդել մեզ, որ կորցնենք Եհովայի տված գանձերի հանդեպ մեր գնահատանքը։ Օրինակ՝ նա զվարճությունների և մեդիայի միջոցով այնպիսի արժեքներ, մտածելակերպ ու վարքագիծ է գովազդում, որոնք որդեգրելով՝ աստիճանաբար կհեռանանք ճշմարտությունից։ Սատանան ուզում է հալածանքի և հասակակիցների ճնշման միջոցով վախեցնել մեզ, որ չքարոզենք։ Նա նաև փորձում է խաբել մեզ, որ ականջ դնենք հավատուրացների ուսմունքներին և թողնենք ճշմարտությունը։ Եթե զգույշ չլինենք, աստիճանաբար կհեռանանք ճշմարտությունից (1 Տիմոթ. 6։21)։ w20.09, էջ 27, պրբ. 6–8

Եթե ընկերդ կամ ընտանիքիդ անդամը դավաճանել է քեզ, ապա մեծ օգուտներ կքաղես՝ քննելով Դավիթ թագավորի և նրա որդու՝ Աբիսողոմի մասին պատմությունը (2 Սամ. 15։5–14, 31; 18։6–14)։ Այս պատմությունն ի մտի ունենալով՝ պատմիր Եհովային, թե ինչ ապրումներ ունես ուրիշի վատ վերաբերմունքի պատճառով (Սաղ. 6։6–8)։ Պատկերացրու՝ ինչ զգաց Դավիթը՝ իմանալով, թե ինչ է տեղի ունեցել։ Նա սիրում էր Աբիսողոմին և վստահում Աքիտոփելին, բայց երկուսն էլ դավաճանեցին իրեն։ Նրանք մեծ ցավ պատճառեցին Դավթին և նույնիսկ փորձեցին սպանել։ Դավիթը կարող էր կորցնել հավատը իր մյուս ընկերների հանդեպ՝ մտածելով, որ նրանք էլ կմիանան Աբիսողոմին։ Կամ կարող էր իր անձի վրա կենտրոնանալով՝ այլևս չմտածել ժողովրդի բարօրության մասին։ Նա կարող էր նաև ուղղակի թևաթափ լինել։ Բայց Դավիթը օգնության համար դիմեց Եհովային։ Նա օգնություն խնդրեց նաև իր ընկերներից։ Իսկ երբ որոշեց իր անելիքը, անմիջապես գործի անցավ։ Նա շարունակեց վստահել Եհովային և իր ընկերներին։ w21.03, էջ 15, պրբ. 7–8; էջ 17, պրբ. 10–11

Եթե ուզում ենք՝ Եհովան պատասխանի մեր աղոթքներին, պետք է մտերիմ լինենք Հիսուսի հետ։ Աղոթելիս բավական չէ օգտագործել «Հիսուսի անունով» արտահայտությունը։ Պետք է հասկանանք, թե ինչպես է Եհովան Հիսուսի միջոցով պատասխանում մեր աղոթքներին։ Մի առիթով Հիսուսն իր առաքյալներին ասաց. «Ինչ որ խնդրեք իմ անունով, ես կանեմ» (Հովհ. 14։13)։ Թեև Եհովան է լսում մեր աղոթքները և պատասխանում դրանց, նա Հիսուսին իշխանություն է տվել իրականացնելու իր որոշումները։ Ուստի նախքան մեր աղոթքներին պատասխանելը Աստված ուշադրություն է դարձնում, թե արդյոք կիրառում ենք Հիսուսի տված խորհուրդները։ Օրինակ՝ Հիսուսն ասել է. «Եթե դուք ներեք մարդկանց իրենց հանցանքները, ձեր երկնային Հայրն էլ ձեզ կների, բայց եթե չներեք մարդկանց իրենց հանցանքները, ձեր Հայրն էլ ձեր հանցանքները չի ների» (Մատթ. 6։14, 15)։ Ուրեմն որքա՜ն կարևոր է, որ ուրիշների հետ վարվենք այնպես, ինչպես Եհովան ու Հիսուսն են վարվում մեզ հետ։ w20.04, էջ 21, պրբ. 6