Ինչպե՞ս պետք է այժմվանից պատրաստվենք Աստծու նոր աշխարհում ապրելուն։ Պատկերացրու՝ ծրագրել ես տեղափոխվել ուրիշ երկիր։ Ինչպե՞ս կպատրաստվես դրան։ Նախ կսկսես սովորել այդ երկրի լեզուն։ Օգտակար կլինի նաև ծանոթանալ նրանց սովորույթներին։ Գուցե համտեսես այդ երկրի որոշ ուտեստներ։ Ինչ-որ առումով կսկսես ապրել այնպես, ասես արդեն բնակվում ես այդ երկրում։ Չէ՞ որ հենց այդպես ես ապրելու այնտեղ, երբ տեղ հասնես։ Նույնպեսև մենք կարող ենք այսօր պատրաստվել ապրելու նոր աշխարհում՝ հնարավորինս ապրելով այնպես, ասես արդեն այնտեղ ենք։ Բայց անկախ լինելը և անձնական տեսակետը պնդելը, ինչն անմտություն է, ողջունվում է ոմանց կողմից։ Այսօր տեսնում ենք նման մոտեցման աղետալի հետևանքները. Աստծու առաջնորդությունը մերժելը հանգեցրել է տառապանքի, ցավի և դժբախտության (Երեմ. 10։23)։ Ի տարբերություն այս չար աշխարհի՝ նոր աշխարհում ողջ մարդկությունը լիովին թիկունք է կանգնելու Աստծու գերիշխանությանը։ Որքա՜ն ենք սպասում այդ ժամանակներին։ w15 8/15 3։4, 5

Ընկերակցությունների հարցում հատկապես պետք է զգույշ լինեն այն ամուրի քրիստոնյաները, ովքեր ուզում են ամուսնանալ։ Աստվածաշունչը Աստծու ծառաներին, որոնք կողակից են փնտրում, հորդորում է ամուսնանալ «միայն Տիրոջ հետևորդի հետ», այսինքն՝ ամուսնանալ միայն նվիրված ու մկրտված Եհովայի երկրպագուի հետ, որն ապրում է սուրբգրային ուսմունքներին ներդաշնակ (1 Կորնթ. 7։39)։ Ամուսնանալով հավատակցի հետ՝ քրիստոնյան ձեռք է բերում մի այնպիսի ընկերակից, որը նվիրված է Եհովային և կօգնի իրեն պահպանելու իր անարատությունը։ Եհովան գիտի, թե ինչն է լավագույնը իր ծառաների համար, և հետևողական է եղել ամուսնության վերաբերյալ իր տեսակետը հայտնելու հարցում։ Օրինակ՝ ուշադրություն դարձնենք այն պարզ պատվերին, որ նա Մովսեսի միջոցով տվեց Իսրայելին։ Շրջակա ազգերի բնակիչների վերաբերյալ, որոնք չէին ծառայում Եհովային, իսրայելացիները հետևյալ հրահանգը ստացան. «Նրանց հետ խնամություն չանես.... Նա քո որդուն կշեղի ինձ հետևելուց, ու նրանք ուրիշ աստվածների կծառայեն» (2 Օրենք 7։3, 4)։ w15 8/15 4։12, 13

Ինչպե՞ս կարող ենք մարզել մեր խիղճը։ Հիմնական միջոցներն են Աստվածաշունչը կանոնավոր և խորությամբ ուսումնասիրելը, խորհրդածելը և Եհովային աղոթելը, որ օգնի կիրառենք այն, ինչ սովորել ենք։ Պարզ է, որ ուսումնասիրելիս մեր նպատակը չպետք է լինի միայն փաստեր հավաքելը և կանոններ սովորելը. ուսումնասիրությունը պետք է օգնի մեզ աստիճանաբար ավելի հստակ տեսնելու, թե ինչպիսի անձնավորություն է Եհովան, ինչ հատկություններ ունի, ինչ է սիրում և ինչ չի սիրում։ Այդպես մեր խիղճը կսկսի գործել Եհովա Աստծու ուղիներին ներդաշնակ։ Այն կազդի մեր սրտի վրա՝ մեր մեջ ցանկություն առաջացնելով ավելի ու ավելի նմանվելու Աստծուն։ Եթե չենք կարողանում հասկանալ, թե ինչու է մեր հավատակիցը խղճի վրա թողնված ինչ-որ հարցում տվյալ որոշումը կայացրել, չպետք է շտապենք դատել նրան կամ չպետք է ճնշում բանեցնենք, որ մտափոխվի։ Գուցե նրա խիղճը դեռ «թույլ» է, և նա պետք է ավելի շատ մարզի այն, կամ այն չափազանց զգայուն է որոշակի հարցերի հետ կապված (1 Կորնթ. 8։11, 12)։ w15 9/15 2։4, 8, 10