Եհովան Ամբակումին վստահեցրեց, որ շատ շուտով նա կստանա իր անկեղծ հարցերի պատասխանները և թեթևություն կզգա։ Աստված, ըստ էության, ասաց մարգարեին. «Դու միայն համբերիր ու վստահիր ինձ։ Ես կպատասխանեմ քո աղոթքներին, նույնիսկ եթե թվա, թե իմ պատասխանն ուշանում է»։ Աստված հիշեցրեց իր մարգարեին, որ արդեն որոշել է, թե կոնկրետ երբ է կատարելու իր խոստումները։ Ուստի հորդորեց նրան սպասել։ Դա անելով՝ Ամբակումը չէր հիասթափվի։ Եթե համբերությամբ սպասենք Եհովային և ուշադիր լսենք, թե ինչ է նա մեզ ասում, վստահությամբ կլցվենք և հանդարտ կլինենք՝ չնայած նեղություններին ու դժվարություններին։ Հիսուսը իր աշակերտներին քաջալերեց վստահել Եհովային ու չկենտրոնանալ «ժամանակների և ժամանակահատվածների» վրա, որոնք Աստված դեռ չի հայտնել (Գործ. 1։7)։ Ուստի եկեք չհանձնվենք, այլ խոնարհությամբ, հավատով ու համբերությամբ սպասենք Եհովային։ Դրա հետ մեկտեղ եկեք մնացած ժամանակը ճիշտ օգտագործենք՝ մեր բոլոր ուժերը ներդնելով ծառայության մեջ (Մարկ. 13։35–37; Գաղ. 6։9)։ w18.11, էջ 16, պրբ. 13–14

Մյուս հրեաների պես՝ Պետրոսը փոքր տարիքից կարծում էր, թե այլազգիներն անմաքուր են։ Բայց որոշ դեպքեր նրան ստիպեցին վերանայել իր կարծիքը։ Օրինակ՝ առաքյալը մի տեսիլք տեսավ (Գործ. 10։9–16)։ Պետրոսի նման, մենք պետք է ինքներս մեզ լավ քննենք և պատրաստ լինենք ընդունելու ուրիշների օգնությունը, որպեսզի տեսնենք, թե արդյոք մեր սրտում նախապաշարմունքների հետքեր չեն մնացել։ Է՞լ ինչ կարող ենք անել։ Եթե մեր սրտերը լայն բացենք մարդկանց առաջ, թույլ կտանք, որ սերը զբաղեցնի նախապաշարմունքների տեղը (2 Կորնթ. 6։11–13)։ Սովորաբար ո՞ւմ հետ ես սերտորեն շփվում։ Արդյո՞ք միայն նրանց հետ, ովքեր քո ռասային, ազգին, ցեղին կամ լեզվական խմբին են պատկանում։ Եթե այո, սիրտդ լայն բացիր։ Օրինակ՝ կարող ես ծառայել այլ ծագում ունեցող մարդկանց հետ կամ նրանց հրավիրել քո տուն (Գործ. 16։14, 15)։ Եթե այդպես անես, սերը քո սրտում այնքան կշատանա, որ դուրս կմղի նախապաշարմունքները։ w18.08, էջ 9–10, պրբ. 3, 6–7

Որոշ Վկաներ իրենց վարքով ցույց են տալիս, որ հաստատապես չեն մերժել աշխարհիկ բարքերը։ Այն, թե ինչպես են նրանք հավաքույթների ժամանակ պարում և ինչպես են իրենց պահում, անընդունելի է քրիստոնյայի համար։ Այս Վկաները սոցիալական ցանցերում այնպիսի լուսանկարներ են տեղադրում և այնպիսի մեկնաբանություններ են թողնում, որոնք հարիր չեն հոգևոր մարդկանց։ Ուստի նրանք կարող են վատ ազդել իրենց հասակակիցների վրա, որոնք ջանում են Եհովայի ժողովրդի մեջ լավ վարք ունենալ (1 Պետ. 2։11, 12)։ Այս աշխարհը ամբողջ ուժով մարդկանց մղում է բավարարելու «մարմնի ցանկությունը, աչքերի ցանկությունը», ինչպես նաև դրդում է «ապրուստի միջոցները ցուցադրաբար ներկայացնելու» (1 Հովհ. 2։16)։ Սակայն մենք Եհովային ենք պատկանում, ուստի մեզ խորհուրդ է տրվում «մերժել ամբարշտությունն ու աշխարհային ցանկությունները և այս աշխարհում ապրել ողջամտությամբ, արդարությամբ ու Աստծու հանդեպ նվիրվածությամբ» (Տիտոս 2։12)։ Մեր խոսելաձևը, ուտելու և խմելու սովորությունները, հագուստն ու հարդարանքը, աշխատաոճը, այսինքն՝ այն ամենը, ինչ անում ենք, պետք է մարդկանց ասի, որ մենք լիովին նվիրված ենք Եհովային։ w18.07, էջ 25, պրբ. 13–14