Աստվածաշնչում «նվիրվածություն» կամ «հավատարիմ սեր» թարգմանված եբրայերեն բառը փոխանցում է ջերմ ու խոր կապվածության իմաստ, որով սովորաբար նկարագրվում է այն սերը, որ Աստված տածում է իր ծառաների հանդեպ։ Նույն բառն է օգտագործվում նաև նկարագրելու համար այն սերը, որ Աստծու ծառաները ունեն իրար հանդեպ (2 Սամ. 9։6, 7)։ Նվիրվածությունը կարող է ժամանակի ընթացքում խորանալ։ Եհովայի հանդեպ Դանիելի նվիրվածությունը իր կյանքի ընթացքում բազմիցս փորձվել էր։ Բայց ամենածանր փորձություններին նա բախվեց, երբ 90-ն անց էր։ Արքունիքում ծառայող պալատականները չէին սիրում Դանիելին և հարգանք չունեին նրա Աստծու հանդեպ, ուստի նենգ ծրագիր մշակեցին, որ սպանել տան նրան։ Նրանք այնպես արեցին, որ թագավորը հրամանագիր արձակի, որով կբացահայտվեր, թե ում է նվիրված Դանիելը՝ Աստծո՞ւն, թե՞ թագավորին։ Թագավորի հանդեպ իր նվիրվածությունը ցույց տալու համար Դանիելը պետք է 30 օր չաղոթեր իր Աստծուն։ Բայց նա փոխզիջման չգնաց (Դան. 6։12-15, 20-22)։ w23.08, էջ 4-5, պրբ. 10-12

Եհովան ուզում է, որ շարունակ սեր դրսևորենք մեր եղբայրների ու քույրերի հանդեպ։ Երբ մեր հավատակիցը թերանում է որևէ քրիստոնեական հատկություն դրսևորելու հարցում, նրան վատ մղումներ վերագրելու փոխարեն մենք պետք է մտածենք, որ նա ցանկանում է հետևել աստվածաշնչյան սկզբունքներին և այդ պահին պարզապես անմտածված է գործել (Առակ. 12։18)։ Աստված սիրում է իր հավատարիմ ծառաներին՝ անկախ նրանց թերացումներից։ Երբ սխալ ենք վարվում, նա կապերը չի խզում մեզ հետ և ոխ չի պահում (Սաղ. 103։9)։ Անչափ կարևոր է, որ մենք ընդօրինակենք մեր ներողամիտ Հորը (Եփես. 4։32-5։1)։ Ինչքան մոտենում ենք այս աշխարհի վերջին, այնքան ավելի մտերիմ պետք է լինենք մեր եղբայրների ու քույրերի հետ։ Մենք ակնկալում ենք, որ հալածանքը գնալով կուժգնանա։ Նույնիսկ հնարավոր է, որ մեր հավատի համար հայտնվենք բանտում։ Այդ ժամանակ մենք առավել, քան երբևէ, կունենանք մեր եղբայրների ու քույրերի կարիքը (Առակ. 17։17)։ w24.03, էջ 15-16, պրբ. 6-7

Աստվածաշնչում գրված է պատանիների մասին, ովքեր մտերիմ են եղել Եհովայի հետ, ունեցել են նրա հավանությունը և բավականություն պատճառող կյանքով են ապրել։ Դավիթը նրանցից մեկն էր։ Պատանի տարիքում նա որոշեց Աստծու ընկերը լինել և հետագայում դարձավ նվիրված թագավոր (1 Թագ. 3։6; 9։4, 5; 14։8)։ Նրա կյանքն ու հավատարիմ ընթացքը ուսումնասիրելը կարող է քաջալերական լինել քեզ համար և մղել, որ դու էլ հավատարմորեն ծառայես Եհովային։ Անձնական ուսումնասիրության ժամանակ կարող ես ուշադրություն դարձնել նաև Մարկոսի և Տիմոթեոսի օրինակներին։ Նրանք փոքր տարիքից են սկսել ծառայել Եհովային և իրենց հավատարիմ ընթացքը շարունակել են նաև հասուն տարիքում։ Արդյունքում նրանք ուրախացրել են Եհովային։ Այն, թե ինչպիսին կլինի քո կյանքը ապագայում, մեծ մասամբ կախված է այն բանից, թե ինչ որոշումներ կկայացնես այսօր։ Եթե քո հասկացողությանը ապավինելու փոխարեն Եհովային վստահես, նա կօգնի քեզ իմաստուն որոշումներ կայացնել և երջանիկ ու օրհնություններով լի կյանքով ապրել։ Եհովան գնահատում է այն ամենը, ինչ անում ես իր համար։ Մի՞թե մեր սիրառատ երկնային Հորը ծառայելուց ավելի լավ բան կա, ինչին կարող ես նվիրել քո կյանքը։ w23.09, էջ 13, պրբ. 18-19