«Այսպես ասա Իսրայելի որդիներին. «Եհովան՝ ձեր նախահայրերի Աստվածը՝ Աբրահամի Աստվածը+, Իսահակի Աստվածը+և Հակոբի Աստվածն է+ինձ ձեզ մոտ ուղարկել»։ Սա է իմ անունը հավիտյան+, և սրանով ինձ կհիշեն սերնդեսերունդ+։
13 Աբրահամի, Իսահակի և Հակոբի Աստվածը+՝ մեր նախահայրերի Աստվածը, փառավորեց+իր Ծառային+՝ Հիսուսին, որին դուք ինքներդ մատնեցիք+և Պիղատոսի առաջ ուրացաք, երբ նա որոշել էր նրան ազատ արձակել+։
22 Բայցևայնպես, Աստծուց օգնություն ստանալով+՝ մինչև օրս շարունակում եմ վկայություն տալ թե՛ փոքրերին, թե՛ մեծերին, սակայն ոչինչ չեմասում, բացի այն ամենից, ինչը Մարգարեներն+ու Մովսեսն էին ասում+, որ պետք է տեղի ունենար.
3 Երախտապարտ եմ Աստծուն, որին սուրբ ծառայություն եմ մատուցում+, ինչպես որ իմ նախահայրերն+էին անում (և դա անում եմ մաքուր խղճով)+, և երբեք չեմ դադարում գիշեր ու ցերեկ հիշել քեզ իմ աղաչանքներում+։