14 Երբ ցողը գոլորշիացավ, անապատում՝ գետնի երեսին, թեփանման ինչ-որ մանր բան երևաց՝+ գետնին նստող եղյամի պես մանր:

35 Իսրայելացիները 40 տարի շարունակ մանանա կերան,+ մինչև որ եկան բնակեցված երկիր:+ Մինչև Քանանի երկրի սահման+ հասնելը նրանք մանանա կերան:

31 Իսրայելի ժողովուրդը այդ հացը մանանա* կոչեց: Այն համեմի սերմի պես սպիտակավուն էր, իսկ համը մեղրաբլիթի համի էր նման:+ 32 Հետո Մովսեսն ասաց. «Ահա թե ինչ է պատվիրել Եհովան. «Դրանից մեկ օմեր հավաքեք ու պահեք սերնդեսերունդ, որ ձեր սերունդները տեսնեն այն հացը, որ տվեցի ձեզ անապատում, երբ հանեցի Եգիպտոսից»»:+

7 (Մանանան+ համեմի սերմ էր հիշեցնում,+ և գույնը նման էր անուշահոտ խեժի գույնին:

3 Նա խոնարհություն սովորեցրեց ձեզ՝ թողնելով, որ քաղցած լինեք,+ կերակրելով ձեզ մանանայով,+ որը ո՛չ ձեզ էր ծանոթ, ո՛չ էլ ձեր հայրերին: Այդպես արեց, որպեսզի իմանաք, որ մարդ միայն հացով չի ապրում, այլ Եհովայի բերանից դուրս եկող ամեն խոսքով:+

31 Օրինակ՝ մեր նախահայրերը մանանան կերան անապատում,+ ինչպես որ գրված է. «Նա երկնքից հաց տվեց նրանց»»:+

2 և բոլորն էլ, Մովսեսի առաջնորդությանը հետևելով, ամպի հովանու տակ լինելով և ծովի միջով անցնելով, ասես մկրտվեցին:* 3 Նրանք բոլորն էլ Աստծու տված նույն կերակուրը կերան,+