22 Հեղին շատ ծեր էր: Նա լսել էր այն մասին, թե իր որդիներն ինչպես էին վարվում ողջ Իսրայելի հետ,+ նաև այն մասին, որ նրանք հարաբերություն էին ունենում հանդիպման վրանի մուտքի մոտ ծառայող կանանց հետ:+ 23 Նա ասում էր նրանց. «Ինչո՞ւ եք այդպիսի բաներ անում: Բոլոր մարդկանցից ձեր մասին վատ բաներ եմ լսում: 24 Այդպիսի բաներ մի՛ արեք, որդինե՛րս: Եհովայի ժողովրդի մեջ ձեր մասին վատ լուրեր են պտտվում: 25 Եթե մարդը մեկ ուրիշ մարդու դեմ մեղք գործի, ինչ-որ մեկը կարող է նրա համար խնդրել Եհովային, բայց եթե մարդը Եհովայի դեմ մեղք գործի,+ ապա ո՞վ կարող է աղոթել նրա համար»: Սակայն նրանք չէին ուզում լսել իրենց հորը. Եհովան վճռել էր մահվան մատնել նրանց:+

15 Նրանց նախահայրերի Աստված Եհովան շարունակ պատգամաբերներ էր ուղարկում և նորից ու նորից նախազգուշացումներ էր տալիս նրանց, որովհետև խղճում էր իր ժողովրդին և չէր ցանկանում, որ իր բնակավայրը ավերվի: 16 Բայց նրանք հեգնում էին ճշմարիտ Աստծու պատգամաբերներին,+ արհամարհում էին նրա խոսքերը+ և ծաղրում նրա մարգարեներին:+ Ի վերջո Եհովայի բարկությունը բորբոքվեց իր ժողովրդի դեմ,+ որին բուժել այլևս հնարավոր չէր: