14 Եզեկիան պատգամաբերների ձեռքից վերցրեց նամակներն ու կարդաց: Ապա գնաց Եհովայի տուն, փռեց դրանք* Եհովայի առաջ+ 15 և սկսեց աղոթել+ Եհովային. «Ո՜վ Եհովա, Իսրայելի՛ Աստված, որ նստած ես գահի վրա՝ քերովբեների վերևում,*+ դո՛ւ ես երկրի բոլոր թագավորությունների միակ ճշմարիտ Աստվածը:+ Դո՛ւ ես ստեղծել երկինքն ու երկիրը: 16 Խոնարհիր ականջդ, ո՜վ Եհովա, և լսիր:+ Բացիր աչքերդ,+ ո՜վ Եհովա, և տես: Լսիր Սենեքերիմի հաղորդած խոսքերը, որոնցով նա ծաղրում է քեզ՝ կենդանի Աստծուդ: 17 Եհո՛վա, ճիշտ է, Ասորեստանի թագավորները ոչնչացրել են ազգերին ու ավերել են նրանց երկրները,+ 18 նրանց աստվածներին հրի են մատնել, որովհետև դրանք աստվածներ չէին,+ այլ մարդու ձեռքի գործեր՝+ փայտ ու քար, դրա համար էլ կարողացել են ոչնչացնել դրանց: 19 Բայց հիմա, ո՜վ մեր Աստված Եհովա, խնդրում եմ, փրկի՛ր մեզ նրա ձեռքից, որ երկրի բոլոր թագավորություններն իմանան, որ դո՛ւ, ո՜վ Եհովա, միայն դո՛ւ ես Աստված»:+