31 Խոսքը դեռ թագավորի բերանում էր, երբ երկնքից մի ձայն լսվեց. «Ո՛վ Նաբուգոդոնոսոր թագավոր, լսիր, թե քեզ ինչ է ասվում. «Թագավորությունը վերցվել է քեզնից:+ 32 Քեզ կվռնդեն ու կհեռացնեն մարդկանցից: Դու գազանների հետ կբնակվես, ու քեզ կկերակրեն բուսականությամբ, ինչպես ցլերին: Յոթ ժամանակ կանցնի, և դու կիմանաս, որ մարդկային թագավորությունների վրա իշխանությունը պատկանում է Բարձրյալին, և նա այն տալիս է նրան, ում ուզում է»»:+

33 Հենց նույն պահին այդ խոսքերը կատարվեցին. Նաբուգոդոնոսորը հեռացվեց մարդկանցից և սկսեց ցլերի պես բուսականություն ուտել: Նրա մարմինը երկնքի ցողով էր թրջվում: Նրա մազերը երկարեցին ու դարձան արծվի փետուրների պես, իսկ եղունգները՝ թռչունների ճանկերի պես:+

34 «Երբ ժամանակը լրացավ,+ ես՝ Նաբուգոդոնոսորս, նայեցի երկինք, և հասկացողությունս հետ դարձավ: Ես փառաբանեցի Բարձրյալին՝ նրան, ով հավիտյան է ապրում, գովաբանեցի ու փառք տվեցի, քանի որ նրա իշխանությունը հավիտենական իշխանություն է, և նրա թագավորությունը հարատև է:+ 35 Երկրի բոլոր բնակիչները ոչինչ են նրա համեմատ: Նա երկնքի զորքի ու երկրի բնակիչների հետ վարվում է այնպես, ինչպես կամենում է, և չկա մեկը, որ կարողանա կանգնեցնել նրան+ կամ ասել. «Ի՞նչ ես անում»:+