Ելք
5 Այնուհետև Մովսեսն ու Ահարոնը մտան փարավոնի մոտ և ասացին. «Ահա թե ինչ է ասում Եհովան՝ Իսրայելի Աստվածը. «Թո՛ղ իմ ժողովրդին, որ գնա և իմ պատվին տոն նշի անապատում»»: 2 Բայց փարավոնն ասաց. «Եհովան ո՞վ է,+ որ հնազանդվեմ նրան և Իսրայելին թույլ տամ՝ գնա:+ Ես Եհովային չե՛մ ճանաչում և Իսրայելին էլ չե՛մ թողնի, որ գնա»:+ 3 Սակայն նրանք ասացին. «Եբրայեցիների Աստվածը խոսել է մեզ հետ: Խնդրում ենք, թույլ տուր, որ անապատ գնանք երեք օրով* ու մեր Աստված Եհովային զոհ մատուցենք,+ այլապես նա կպատուհասի մեզ հիվանդությամբ կամ սրով»: 4 Եգիպտոսի թագավորն էլ ասաց. «Մովսե՛ս ու Ահարո՛ն, ինչո՞ւ եք ժողովրդին գործից կտրում: Գնացեք աշխատե՛ք»:+ 5 Փարավոնն ավելացրեց. «Այս երկրում ձեր ժողովուրդը մեծաթիվ է, իսկ դուք ուզում եք այդ բոլոր մարդկանց գործից կտրել»:
6 Հենց նույն օրը փարավոնը վերահսկիչներին ու իսրայելացի գործավարներին հրամայեց. 7 «Ժողովրդին այլևս հարդ* մի՛ տվեք աղյուս պատրաստելու համար:+ Թող իրե՛նք գնան ու հավաքեն: 8 Բայց շարունակե՛ք նրանցից պահանջել աղյուսի նույն քանակը, ինչ առաջ: Չնվազեցնե՛ք այն: Նրանք գլուխ են պահում:* Դրա համար էլ աղաղակում են, թե՝ «Ուզում ենք գնալ, ուզում ենք զոհ մատուցել մեր Աստծուն»: 9 Ավելի շա՛տ աշխատեցրեք նրանց, զբաղվա՛ծ պահեք, որ ուշադրություն չդարձնեն փուչ խոսքերի»:
10 Ուստի վերահսկիչներն+ ու գործավարները գնացին և ասացին ժողովրդին. «Փարավոնն ասում է. «Ձեզ այլևս հարդ չեմ տա: 11 Գնացե՛ք ու ինքնե՛րդ հայթայթեք, որտեղից որ կարող եք, բայց ձեր գործը բոլորովին չի պակասեցվի»»: 12 Եվ Եգիպտոսի ողջ տարածքում ժողովուրդը դեսուդեն ընկավ, որ ծղոտ հավաքի հարդ պատրաստելու համար: 13 Իսկ վերահսկիչները անընդհատ ճնշում էին նրանց՝ ասելով. «Ամեն օր պետք է աղյուսի նույն քանակությունն ապահովեք, ինչ այն ժամանակ, երբ ձեզ հարդ էր տրվում»: 14 Բացի այդ՝ փարավոնի վերահսկիչները ծեծեցին իսրայելացիների գործավարներին, որոնց իրենք նշանակել էին նրանց վրա,+ և ասացին. «Ինչո՞ւ առաջվա պես սահմանված քանակով աղյուս չեք պատրաստել: Երեկ էլ չեք արել, այսօր էլ»:
15 Իսրայելացիների գործավարներն էլ գնացին փարավոնի մոտ ու բողոքեցին. «Ինչո՞ւ ես ծառաներիդ հետ այդպես վարվում: 16 Քո ծառաներին հարդ չեն տալիս, բայց ասում են՝ «Աղյուսնե՛ր պատրաստեք»: Հետո էլ մեզ՝ քո ծառաներին, ծեծում են, այնինչ քո ժողովուրդն է մեղավոր»: 17 Բայց նա ասաց. «Գլո՛ւխ եք պահում, դուք բոլորդ գլո՛ւխ եք պահում:*+ Դրա համար էլ ասում եք. «Ուզում ենք գնալ, ուզում ենք զոհ մատուցել Եհովային»:+ 18 Այնպես որ գնացեք աշխատե՛ք: Ձեզ հարդ չի տրվելու, բայց դուք պիտի սահմանված քանակով աղյուսներ պատրաստեք»:
19 Իսրայելացիների գործավարները հասկացան, որ աղետալի դրության մեջ են հայտնվել այդ հրամանի պատճառով, ըստ որի՝ իրենք բոլորովին չպետք է պակասեցնեն աղյուսների օրական քանակը: 20 Դուրս գալով փարավոնի մոտից՝ գործավարները հանդիպեցին Մովսեսին ու Ահարոնին, որոնք կանգնել էին այնտեղ, որ դիմավորեն նրանց: 21 Նրանք ասացին. «Թող Եհովան տեսնի ձեր արածը և դատի, քանի որ այնպես արեցիք, որ փարավոնն ու իր ծառաները ատեն մեզ,* և նրանց ձեռքը սուր տվեցիք, որ մեզ սպանեն»:+ 22 Այդ ժամանակ Մովսեսը դիմեց Եհովային ու ասաց. «Եհո՛վա, ինչո՞ւ չարիք պատճառեցիր այս ժողովրդին: Ինչո՞ւ ուղարկեցիր ինձ: 23 Այն ժամանակվանից, ինչ գնացել եմ փարավոնի մոտ՝ քո անունից խոսելու,+ նա ավելի վատ է վերաբերվում ժողովրդին,+ իսկ դու այդպես էլ չես ազատել նրանց»:+