2 Սամուել

3 Պատերազմը Սավուղի տան և Դավթի տան միջև շարունակվեց երկար ժամանակ. Դավիթը գնալով հզորանում էր,+ իսկ Սավուղի տունը՝ թուլանում:+

2 Քեբրոնում ապրելու ընթացքում Դավիթը որդիներ ունեցավ:+ Նրա առաջնեկը Ամնոնն էր,+ որի մայրը հեզրայելացի Աքինոամն էր:+ 3 Երկրորդը Քիլաբն էր, որին ծնել էր Աբիգեան՝+ կարմեղոսցի Նաբաղի այրին: Երրորդը Աբիսողոմն էր.+ նրան ծնել էր Մաաքան՝ Գեսուրի թագավոր Թոլմիի+ դուստրը: 4 Չորրորդը Ադոնիան էր,+ որի մայրը Ագգիթն էր: Հինգերորդը Սափատիան էր. նրան ծնել էր Աբիտալը: 5 Վեցերորդը Եթրամն էր, որին ծնել էր Էգլան. նա նույնպես Դավթի կինն էր: Դավիթն իր այս որդիներին ունեցավ Քեբրոնում:

6 Մինչ Սավուղի տան ու Դավթի տան միջև պատերազմը շարունակվում էր, Աբեները+ Սավուղի տանը իր դիրքն էր ամրապնդում: 7 Սավուղը Ռեսփա անունով մի հարճ էր ունեցել,+ որը Այիայի դուստրն էր: Մի անգամ Հեբուսթեն+ ասաց Աբեներին. «Ինչո՞ւ ես հարաբերություն ունեցել հորս հարճի հետ»:+ 8 Աբեները խիստ բարկացավ Հեբուսթեի խոսքերից և ասաց. «Մի՞թե ես Հուդայից մի շուն* եմ: Մինչև հիմա ես հավատարիմ սեր եմ ցուցաբերել քո հոր՝ Սավուղի տան, նրա եղբայրների ու ընկերների հանդեպ և քեզ Դավթի ձեռքը չեմ մատնել, իսկ դու այսօր մի կնոջ համար մեղադրում ես ինձ: 9 Թող Աստված խստորեն պատժի* Աբեներին, եթե Դավթի համար չանեմ այն, ինչ Եհովան երդվել է նրան.+ 10 նա երդվել է թագավորությունը Սավուղի տնից վերցնել ու Դավթի գահը հաստատել Իսրայելի և Հուդայի վրա՝ Դանից մինչև Բերսաբեե»:+ 11 Հեբուսթեն մի բառ անգամ չհամարձակվեց ասել Աբեներին, քանի որ վախենում էր նրանից:+

12 Աբեներն անմիջապես պատգամաբերներ ուղարկեց Դավթի մոտ, որ ասեն նրան. «Ո՞ւմն է այս երկիրը: Ինձ հետ դաշինք կապիր, և ես ձեռքիցս եկածը կանեմ, որ ամբողջ Իսրայելին քո կողմը դարձնեմ»:+ 13 Ի պատասխան՝ Դավիթն ասաց. «Լա՛վ, ես դաշինք կկապեմ քեզ հետ, բայց մի բան պետք է անես. երբ գաս ինձ տեսնելու, հետդ բեր Սավուղի աղջկան՝ Մեղքողին,+ այլապես չփորձես իմ առաջ ներկայանալ»: 14 Դրանից հետո Դավիթը պատգամաբերներ ուղարկեց Հեբուսթեի՝+ Սավուղի որդու մոտ՝ ասելով. «Ի՛նձ տուր իմ կնոջը՝ Մեղքողին, որի հետ նշանվեցի փղշտացիների 100 թլիփի դիմաց»:+ 15 Ուստի Հեբուսթեն Մեղքողին բերել տվեց նրա ամուսնու՝ Լայիսի որդի Փալտիելի+ մոտից: 16 Փալտիելը Մեղքողի հետևից գնաց մինչև Բահուրիմ+ և ամբողջ ճանապարհին լաց եղավ: Հետո Աբեներն ասաց նրան. «Հե՛տ դարձիր»: Եվ նա հետ դարձավ:

17 Այդ ընթացքում Աբեները Իսրայելի երեցներին այս խոսքերը հաղորդեց. «Արդեն երկար ժամանակ է՝ դուք ուզում եք Դավթին ձեր թագավորը դարձնել: 18 Ուստի հիմա գործի՛ անցեք: Չէ՞ որ Եհովան ասել է Դավթին. «Իմ ծառա Դավթի+ միջոցով ես կփրկեմ ժողովրդիս՝ Իսրայելին, փղշտացիների և մյուս բոլոր թշնամիների ձեռքից»»: 19 Դրանից հետո Աբեները խոսեց Բենիամինյանների+ հետ: Նա նաև գնաց Դավթի մոտ՝ Քեբրոն, որպեսզի առանձին խոսի Դավթի հետ ու ասի նրան, թե Իսրայելը և Բենիամինի ամբողջ ցեղը ինչ համաձայնության են եկել:

20 Երբ Աբեները 20 մարդկանցով եկավ Դավթի մոտ՝ Քեբրոն, Դավիթը Աբեների և նրա մարդկանց համար խնջույք կազմակերպեց: 21 Աբեներն ասաց Դավթին. «Տե՛ր իմ թագավոր, թույլ տուր՝ գնամ ու ամբողջ Իսրայելին հավաքեմ քեզ մոտ, որ նրանք դաշինք կապեն քեզ հետ, և դու թագավորես ողջ ազգի վրա, ինչպես և ցանկանում ես»: Դավիթն էլ թողեց, որ Աբեները խաղաղությամբ հեռանա:

22 Այդ ժամանակ Հովաբն ու Դավթի մարդիկ վերադարձան արշավանքից՝ իրենց հետ մեծ ավար բերելով: Աբեներն արդեն Քեբրոնում չէր, քանի որ Դավիթը թողել էր, որ նա գնա խաղաղությամբ: 23 Երբ Հովաբն+ իր ողջ զորքով եկավ, նրան տեղեկացրին. «Ների+ որդի Աբեները+ եկել էր թագավորի մոտ, և թագավորը թողեց, որ նա խաղաղությամբ գնա»: 24 Մտնելով Դավթի մոտ՝ Հովաբն ասաց նրան. «Այդ ի՞նչ ես արել: Աբեները եկել էր քեզ մոտ, իսկ դու հեշտ ու հանգիստ թողեցիր, որ գնա՞: 25 Դու լավ գիտես Ների որդի Աբեներին: Նա եկել էր, որ խաբի քեզ, իմանա քո ամեն մի քայլը և տեղեկանա քո բոլոր գործերի մասին»:

26 Դավթին տեսնելուց հետո Հովաբը գնաց ու մարդիկ ուղարկեց Աբեների հետևից, և նրանք Սիրա ջրամբարի մոտից նրան հետ դարձրին: Բայց Դավիթը ոչինչ չգիտեր այդ մասին: 27 Երբ Աբեները վերադարձավ Քեբրոն,+ Հովաբը նրան մի կողմ տարավ՝ դարպասներից ներս, որ նրա հետ առանձին խոսի: Բայց այնտեղ նա խոցեց Աբեների որովայնը, և նա մեռավ:+ Այդպես Հովաբը վրեժ առավ նրանից իր եղբոր՝ Ասայելի սպանության* համար:+ 28 Ավելի ուշ, երբ Դավիթը լսեց այդ մասին, ասաց. «Ես և իմ թագավորությունը Աբեների սպանության համար Եհովայի առաջ ոչ մի առումով արյունապարտ+ չենք: 29 Թող մեղքը Հովաբի ու նրա հոր ամբողջ տան վրա լինի,+ և թող Հովաբի տնից անպակաս լինեն արտահոսում+ ունեցողը, բորոտը,+ իլիկ պտտող տղամարդը,* սրով սպանվածը և հացի կարիք ունեցողը»:+ 30 Այսպիսով՝ Հովաբն ու իր եղբայրը՝ Աբեսսան,+ սպանեցին Աբեներին,+ քանի որ նա Գաբաոնում պատերազմի ժամանակ սպանել էր իրենց եղբորը՝ Ասայելին:+

31 Դավիթը Հովաբին ու նրա բոլոր մարդկանց պատվիրեց. «Պատռե՛ք ձեր հագուստները, քո՛ւրձ հագեք և սո՛ւգ արեք Աբեների համար»: Ինքը՝ Դավիթ թագավորը, գնում էր պատգարակի հետևից: 32 Աբեներին թաղեցին Քեբրոնում: Թագավորը բարձր ձայնով լաց եղավ նրա գերեզմանի մոտ: Ամբողջ ժողովուրդը նույնպես լաց եղավ: 33 Թագավորը Աբեների համար ողբերգ երգեց.

«Մի՞թե Աբեները անմիտ մարդու մահով պետք է մեռներ:

Դու ընկար ինչպես հանցագործների* զոհ»:+

Եվ ժողովուրդը դարձյալ լաց եղավ նրա համար:

35 Ավելի ուշ, քանի դեռ ցերեկ էր, Դավթի բոլոր մարդիկ եկան նրա մոտ, որպեսզի նրան հաց տան ուտելու, որ նա մխիթարվի,* բայց նա երդվեց՝ ասելով. «Աստված թող խստորեն պատժի ինձ, եթե մինչև մայրամուտ հաց կամ ուրիշ բան ուտեմ»:+ 36 Բոլորը տեսան, թե թագավորն ինչպես արձագանքեց, և դա նրանց դուր եկավ, ինչպես որ նրա արած բոլոր բաներն էին նրանց դուր գալիս: 37 Այդ օրը Դավթի բոլոր մարդիկ ու ողջ Իսրայելը հասկացան, որ թագավորը պատասխանատու չէ Ների որդու՝ Աբեների սպանության համար:+ 38 Թագավորն ասաց իր ծառաներին. «Դուք գիտեք, թե այսօր ով ընկավ Իսրայելում. մի իշխան և մի մեծ մարդ:+ 39 Թեև թագավոր եմ օծված,+ սակայն այսօր ես անզոր եմ այս մարդկանց՝ Շարուհեայի որդիների դեմ,+ քանի որ նրանք չափազանց դաժան են:+ Թող Եհովան չարագործին հատուցի նրա չարության համաձայն»:+