Երեմիա
5 Շրջեք Երուսաղեմի փողոցներում,
Ուշադիր նայեք ձեր շուրջը,
Փնտրեք և տեսեք, թե արդյոք հրապարակներում
Կգտնե՞ք գոնե մեկ արդար մարդու,+
Գոնե մեկի, ով ձգտում է հավատարիմ լինել,
Եվ ես կներեմ այս քաղաքի բնակիչներին:
3 Ո՛վ Եհովա, մի՞թե դու չես փնտրում նրանց, ովքեր հավատարիմ են:+
Դու պատժեցիր քո ժողովրդին, բայց դա նրա վրա չազդեց:
Բնաջնջեցիր նրան, բայց մեկ է, նա չխրատվեց:+
4 Բայց ես ինքս ինձ ասացի. «Նրանք պետք է որ անգետ մարդիկ լինեն,
Հիմարաբար են վարվում, քանի որ չգիտեն Եհովայի կամքը*
Եվ իրենց Աստծու օրենքները:
5 Ես կգնամ նշանավոր մարդկանց մոտ ու կխոսեմ նրանց հետ.
Նրանք հաստատ կիմանան Եհովայի կամքը
Եվ իրենց Աստծու օրենքները:+
Սակայն նրանք բոլորը կոտրել էին հնազանդության լուծը
Ու քանդել էին դրա կապերը»:
6 Ահա թե ինչու է անտառի առյուծը հարձակվում նրանց վրա,
Տափաստանների գայլը թալանում նրանց,
Եվ ընձառյուծը արթուն սպասում նրանց քաղաքների մոտ:
Այնտեղից ամեն դուրս եկողին նա պատառոտում է,
Որովհետև նրանց մեղքերը շատ են,
Նրանց դավաճանություններն անհաշիվ են:+
7 Ինչպե՞ս կարող եմ ներել քեզ այս ամենի համար:
Քո որդիները լքել են ինձ
Եվ կեղծ աստծով են երդվում:+
Ես նրանց տվել եմ այն ամենը, ինչի կարիքն ունեցել են,
Բայց նրանք շարունակում էին դավաճանել ինձ
Եվ խմբերով գնում էին մարմնավաճառի տուն:
9 «Մի՞թե այս ամենի համար հաշիվ չպիտի պահանջեմ նրանցից,– ասում է Եհովան,–
Մի՞թե վրեժխնդիր չպիտի լինեմ այսպիսի ազգից:+
Կտրեք ոստերը,
Որովհետև դրանք Եհովային չեն պատկանում:
12 Նրանք ուրացել են ինձ՝ Եհովայիս, և ասում են.
Ոչ մի աղետ էլ չի գա մեզ վրա:
Ո՛չ սուր կտեսնենք, ո՛չ էլ սով»:+
13 Մարգարեները փուչ խոսքեր են ասում,
Եվ նրանց բերանից դուրս եկած խոսքը Աստծուց չէ:
Թող նրանք ոչնչի վերածվեն»:
14 Դրա համար էլ Զորքերի տեր Եհովա Աստված ասում է.
«Քանի որ նրանք այդպիսի բաներ են ասում,
Ես իմ խոսքերը քո բերանում կրակ եմ դարձնում,+
Իսկ այս ժողովուրդը փայտ կլինի,
Որին կրակը կլափի:+
15 Ո՛վ Իսրայել, հեռավոր երկրից մի ազգ եմ բերում քեզ վրա,+– ասում է Եհովան,–
Ազգ, որը հին ժամանակներից ի վեր գոյություն ունի՝
Մի վաղեմի ազգ,
Որի լեզուն դու չգիտես,
Եվ չես հասկանում, թե ինչ է խոսում:+
16 Նրանց կապարճը բաց գերեզմանի է նման,
Նրանք բոլորը ռազմիկներ են:
17 Նրանք խժռելու են քո հունձն ու հացը,+
Խժռելու են քո որդիներին ու դուստրերին,
Քո հոտերն ու նախիրները,
Քո խաղողենիներն ու թզենիները
Եվ սրով ավերելու են քո ամրացված քաղաքները, որոնց վրա հույս ես դնում:
18 Բայց նույնիսկ այդ ժամանակ,– ասում է Եհովան,– ես ձեզ չեմ բնաջնջի:+ 19 Եվ եթե հարցնեն՝ «Մեր Աստված Եհովան ինչո՞ւ այդպես վարվեց մեզ հետ», կասես նրանց. «Քանի որ լքեցիք ինձ և սկսեցիք օտար աստծու ծառայել ձեր երկրում, ուստի օտարների կծառայեք մի երկրում, որը ձերը չէ»:+
20 Այս մասին հայտնեք Հակոբի սերունդներին
Եվ հրապարակեք Հուդայում՝ ասելով.
21 «Լսեք, ո՛վ անմիտ ու անխոհեմ մարդիկ.*+
22 Մի՞թե ինձնից չեք վախենում,– ասում է Եհովան,–
Չպե՞տք է արդյոք դողայիք իմ առաջ.
Չէ՞ որ ես եմ ծովի համար ավազը դրել որպես սահման,
Որ դրանից այն կողմ չանցնի. դա հարատև կանոն է:
Թեև ալիքները մոլեգնում են, բայց չեն կարողանում անցնել այդ սահմանը,
Թեև շառաչում են, բայց չեն կարողանում հատել այն:+
23 Սակայն այս ժողովուրդը համառ ու ըմբոստ սիրտ ունի:
Այդ մարդիկ թողել են ինձ ու իրենց ճանապարհով գնացել:+
24 Նրանք չեն ասում.
«Եկեք վախենանք մեր Աստծուց՝ Եհովայից,
Ով ճիշտ ժամանակին անձրև է տալիս՝
Աշնանային ու գարնանային անձրևներ,
Եվ ով հոգ է տանում, որ կարողանանք սահմանված շաբաթներին հունձ անել»»:+
26 Իմ ժողովրդի մեջ չար մարդիկ կան:
Նրանք սպասում են իրենց զոհին, ինչպես դարան մտած թռչնորսները,
Եվ մահացու ծուղակներ են լարում:
Նրանք մարդկանց են որսում:
Դրա համար էլ նրանք հզորացել ու հարստացել են:
28 Նրանք գիրացել են, ու այդ պատճառով նրանց մաշկը հարթ է:
Նրանք չարությամբ են լցված,
Որբերի իրավունքները չեն պաշտպանում դատարանում,+
Քանի որ միայն իրենց բարօրության մասին են մտածում
Եվ աղքատներին զրկում են արդարադատությունից:+
29 Մի՞թե այս ամենի համար հաշիվ չպիտի պահանջեմ նրանցից,– ասում է Եհովան,–
Մի՞թե վրեժխնդիր չպիտի լինեմ այսպիսի ազգից:
30 Այս երկրում զարհուրելի և սարսափազդու բաներ են կատարվում.
31 Մարգարեները սուտ բաներ են մարգարեանում,+
Քահանաներն իշխում են ժողովրդի վրա՝ չարաշահելով իրենց դիրքը,
Իսկ իմ ժողովրդին դա դուր է գալիս:+
Բայց ի՞նչ եք անելու, երբ վերջը գա»: