Ծննդոց

32 Հակոբը ճանապարհ ընկավ, և Աստծու հրեշտակները հանդիպեցին նրան: 2 Նրանց տեսնելով՝ Հակոբն ասաց. «Սա Աստծու ճամբարն է»: Ուստի այդ վայրը Մանայիմ* կոչեց:

3 Հետո Հակոբը իրենից առաջ պատգամաբերներ ուղարկեց իր եղբայր Եսավի մոտ՝ Սեիրի+ երկիր՝ Եդոմի+ տարածք:* 4 Նա այսպիսի պատվեր տվեց նրանց. «Իմ տիրոջը՝ Եսավին, հաղորդեք. «Քո ծառա Հակոբն ասում է. «Այսքան ժամանակ ես Լաբանի մոտ եմ ապրել+ 5 և ձեռք եմ բերել ցլեր, էշեր, ոչխարներ, ինչպես նաև ծառաներ ու աղախիններ:+ Ու հիմա ես լուր եմ ուղարկում քեզ՝ իմ տիրոջը՝ հույս ունենալով քո բարեհաճությանն արժանանալ»»»:

6 Որոշ ժամանակ անց պատգամաբերները վերադարձան Հակոբի մոտ ու ասացին. «Մենք հանդիպեցինք քո եղբորը՝ Եսավին: Հիմա նա գալիս է քեզ դիմավորելու, և նրա հետ 400 տղամարդ կա»:+ 7 Հակոբը շատ վախեցավ ու անհանգստացավ:+ Նա իր հետ եղած մարդկանց, ինչպես նաև հոտերը, խոշոր եղջերավոր անասունները և ուղտերը բաժանեց երկու ճամբարի՝ 8 ասելով. «Եթե Եսավը հարձակվի մի ճամբարի վրա, մյուս ճամբարը կկարողանա փրկվել»:

9 Այնուհետև Հակոբը սկսեց աղոթել. «Ո՜վ իմ հայր Աբրահամի Աստված և իմ հայր Իսահակի Աստված, ո՜վ Եհովա, որ ինձ ասում ես՝ «Վերադարձիր քո երկիր, քո ազգականների մոտ, և ես բարիք կանեմ քեզ»,+ 10 ես արժանի չեմ քո սիրուն* ու հավատարմությանը, որ այսքան ժամանակ ցուցաբերել ես ծառայիդ հանդեպ:+ Հորդանանն անցնելիս միայն մի ցուպ ունեի, իսկ հիմա ունեցածս այնքան է շատացել, որ երկու ճամբար է դարձել:+ 11 Այժմ աղաչո՜ւմ եմ քեզ,+ փրկիր ինձ իմ եղբոր՝ Եսավի ձեռքից. ես վախենում եմ, որ նա կգա ու կհարձակվի ինձ վրա,+ կանանց ու երեխաների վրա: 12 Մինչդեռ դու ինձ ասել ես. «Ես անպատճառ քեզ բարիք եմ անելու և քո սերունդը ծովի ավազահատիկների չափ եմ դարձնելու, որոնք այնքան շատ են, որ հնարավոր չէ հաշվել»»:+

13 Գիշերը Հակոբը այդտեղ մնաց: Իսկ հետո իր ունեցածից անասուններ առանձնացրեց, որ եղբորը՝ Եսավին, նվեր ուղարկի:+ 14 Նա ընտրեց 200 էգ և 20 արու այծ, 200 էգ և 20 արու ոչխար, 15 30 ուղտ՝ իրենց կաթնակեր ձագերով, 40 կով, 10 ցուլ, 20 էգ և 10 արու էշ:+

16 Ապա հոտերը մեկը մյուսի հետևից տվեց իր ծառաներին և ասաց. «Ինձնից առաջ գնացեք ու անցեք գետը: Հոտերի միջև էլ տարածություն պահեք»: 17 Նա առաջինին պատվիրեց. «Եթե իմ եղբայր Եսավը հանդիպի քեզ ու հարցնի՝ «Ո՞վ է քո տերը, ո՞ւր ես գնում, և ո՞ւմ են պատկանում քո առջևից գնացող կենդանիները», 18 ասա նրան. «Քո ծառա Հակոբինն են: Սա նվեր է, որը նա ուղարկել է քեզ՝ իմ տեր Եսավին,+ իսկ նա մեր հետևից է գալիս»»: 19 Հակոբը պատվեր տվեց նաև երկրորդին, երրորդին ու մյուս բոլորին, որ գնում էին հոտերի հետևից, և ասաց. «Իմ այս խոսքերը կհաղորդեք Եսավին, երբ հանդիպեք նրան: 20 Նաև կասեք. «Քո ծառա Հակոբը գալիս է մեր հետևից»»: Հակոբը այսպիսի պատվերներ տվեց, քանի որ մտածում էր. «Եթե նախապես նվերներ ուղարկելով՝ խաղաղեցնեմ նրան+ ու նոր միայն երես առ երես հանդիպեմ, գուցե նա բարյացակամորեն ընդունի ինձ»: 21 Այսպես՝ ծառաները նվերներով հանդերձ նրանից առաջ գնացին ու անցան գետը, իսկ նա գիշերը ճամբարում մնաց:

22 Բայց այդ գիշեր՝ ավելի ուշ, նա վեր կացավ, վերցրեց իր երկու կանանց,+ երկու աղախիններին+ ու 11 որդիներին և անցավ Հաբոկի+ ծանծաղուտով: 23 Այդպես նրանց անցկացրեց գետի* մյուս կողմը, նաև անցկացրեց իր ողջ ունեցվածքը:

24 Երբ Հակոբը մենակ էր, մի մարդ* հայտնվեց ու սկսեց գոտեմարտել նրա հետ, այդպես՝ մինչև լուսաբաց:+ 25 Տեսնելով, որ չի հաղթում Հակոբին՝ այդ մարդը դիպավ նրա ազդրի հոդին,* և այն տեղախախտվեց:+ 26 Ապա նա ասաց. «Թող՝ գնամ. լույսն արդեն բացվում է»: Հակոբը պատասխանեց. «Չեմ թողնի, մինչև չօրհնես ինձ»:+ 27 Մարդը հարցրեց. «Ի՞նչ է քո անունը»: Նա էլ պատասխանեց. «Հակոբ»: 28 Մարդն ասաց. «Այսուհետ քո անունը ոչ թե Հակոբ կլինի, այլ Իսրայել,*+ քանի որ դու մարտնչեցիր Աստծու+ և մարդկանց հետ ու ի վերջո հաջողության հասար»: 29 Հակոբն էլ իր հերթին հարցրեց նրան. «Իսկ քո անո՞ւնն ինչ է. ասա ինձ, խնդրում եմ»: Բայց նա պատասխանեց. «Ինչո՞ւ ես ուզում իմանալ իմ անունը»:+ Եվ ապա օրհնեց նրան այնտեղ: 30 Հակոբն այդ վայրը Փանուել*+ կոչեց, քանի որ ասաց. «Երես առ երես տեսա Աստծուն, բայց ողջ մնացի»:+

31 Արևը նոր էր ծագել, երբ Հակոբը հեռացավ Փանուելից: Ազդրի վնասվածքի պատճառով նա կաղում էր:+ 32 Իսրայելի որդիները մինչ օրս չեն ուտում ազդրի ջիլը,* որն ազդրի հոդին է կպած, քանի որ այն մարդը Հակոբի ազդրի հոդին դիպավ այդ ջլի հատվածում: