Երեմիա
3 Մարդիկ ասում են. «Եթե տղամարդը ամուսնալուծվի իր կնոջից, ու վերջինս հեռանա և ուրիշի կինը դառնա, մի՞թե նա կարող է վերադառնալ այդ կնոջ մոտ»:
Մի՞թե այս երկիրը ամբողջովին չի պղծվել:+
«Դու շատերի հետ ես մարմնավաճառությամբ զբաղվել,+
Ուստի ինչպե՞ս կարող ես ինձ մոտ վերադառնալ,– ասում է Եհովան:–
2 Նայիր մերկ բլուրներին.
Որտեղ ասես՝ քեզ չեն բռնաբարել:
Դու նստում էիր ճանապարհների մոտ ու սպասում սիրեկաններիդ,
Ինչպես մի քոչվոր՝* անապատում:
Քո մարմնավաճառությամբ ու չար գործերով
Դու դեռ շարունակում ես պղծել երկիրը:+
4 Բայց հիմա կանչում ես ինձ՝ ասելով.
«Հա՛յր իմ, դու իմ երիտասարդ տարիների ընկերն ես:+
5 Մի՞թե ընդմիշտ բարկացած ես մնալու
Ու հավիտյան հիշելու ես իմ մեղքերը»:
Դու այդպես ես ասում,
Բայց մեկ է, ինչ չարիք ասես որ չես անում»:+
6 Հովսիա+ թագավորի իշխանության օրոք Եհովան ասաց ինձ. «Տեսե՞լ ես, թե անհավատարիմ Իսրայելն ինչ էր անում: Ամեն բարձր լեռան վրա ու ամեն սաղարթախիտ ծառի տակ մարմնավաճառությամբ էր զբաղվում:+ 7 Անգամ այդ ամենից հետո ես շարունակ ասում էի, որ վերադառնա ինձ մոտ,+ բայց նա չվերադարձավ: Իսկ Հուդան նայում էր, թե իր անհավատարիմ քույրն ինչ է անում:+ 8 Երբ դա տեսա, անհավատարիմ Իսրայելին իր դավաճանության համար+ դուրս արեցի՝ ամուսնալուծության վկայական+ տալով: Մինչդեռ նրա դավաճան քույրը՝ Հուդան, ոչ միայն չվախեցավ, այլև ինքն էլ գնաց ու սկսեց մարմնավաճառությամբ զբաղվել:+ 9 Նա* թեթևամտորեն նայեց իր մարմնավաճառությանը, պղծեց երկիրն ու դավաճանեց ինձ քարերի ու ծառերի հետ:+ 10 Եվ չնայած այդ ամենին՝ նրա դավաճան քույրը՝ Հուդան, չվերադարձավ ինձ մոտ իր ողջ սրտով. նա պարզապես ձևացրեց, թե վերադարձել է,– ասում է Եհովան»:
11 Ապա Եհովան ասաց ինձ. «Անհավատարիմ Իսրայելը դավաճան Հուդայից ավելի արդար է երևում:+ 12 Գնա և այս խոսքերն ասա հյուսիսին.+
«Հե՛տ դարձիր, ո՛վ անհավատարիմ Իսրայել,– ասում է Եհովան:+ – Քեզ վրա զայրույթով չեմ նայի,+ որովհետև ես նվիրված եմ,– ասում է Եհովան:– Ես հավիտյան բարկացած չեմ մնալու: 13 Միայն թե ընդունիր մեղքդ, քանի որ ըմբոստացել ես Եհովայի՝ քո Աստծու դեմ: Դու ամեն մի սաղարթախիտ ծառի տակ տրվում էիր օտարականներին,* իսկ ինձ չէիր հնազանդվում,– ասում է Եհովան»:
14 Հե՛տ դարձեք, դավաճա՛ն որդիներ,– ասում է Եհովան:– Չէ՞ որ ես եմ ձեր տերը:* Ես կհավաքեմ ձեզ. ամեն քաղաքից մի հոգի և ամեն տոհմից երկու հոգի կընտրեմ ու Սիոն կբերեմ:+ 15 Ձեզ իմ սրտին հաճելի հովիվներ կտամ:*+ Նրանք գիտելիք կտան ձեզ ու կսովորեցնեն խորաթափանց լինել:* 16 Դուք կշատանաք և բազմաքանակ կդառնաք այդ երկրում,– ասում է Եհովան:+– Ոչ ոք այլևս չի հիշատակի Եհովայի ուխտի տապանակը: Դրա մասին այլևս չեն մտածի ու չեն հիշի, այն չեն կարոտի ու նորը չեն պատրաստի: 17 Այդ ժամանակ Երուսաղեմը Եհովայի գահը կկոչեն,+ և բոլոր ազգերը կհավաքվեն այնտեղ, որպեսզի փառաբանեն Եհովայի անունը:+ Նրանք այլևս չեն լսի իրենց համառ ու չար սրտին:
18 Այդ օրերին Հուդայի և Իսրայելի ժողովուրդները կմիավորվեն.+ նրանք հյուսիսի երկրից կգնան այն երկիր, որը որպես ժառանգություն տվել եմ ձեր նախահայրերին:+ 19 Ես մտածեցի. «Մեծ ուրախությամբ քեզ որդու պես եմ վերաբերվել և տվել եմ ցանկալի երկիրը՝ մի ժառանգություն, որն ավելի սքանչելի է, քան ազգերի ունեցածները»:+ Նաև մտածեցի, որ ինձ «իմ Հայր» կկոչես և երես չես թեքի ինձանից: 20 Մինչդեռ դու, ո՛վ Իսրայել, դավաճանեցիր ինձ, ինչպես մի կին, որը լքել է իր ամուսնուն,*+– ասում է Եհովան»:
21 Մերկ բլուրների վրա ձայն է լսվում՝
Իսրայելացիների լացն ու աղաչանքը,
Որովհետև նրանք շեղվեցին ճիշտ ճանապարհից,
Մոռացան իրենց Աստծուն՝ Եհովային:+
22 «Հե՛տ դարձեք, դավաճա՛ն որդիներ:
Ես կբուժեմ ձեր դավաճան սիրտը»:+
«Ահա մենք քեզ մոտ ենք եկել,
Որովհետև դու մեր Աստվածն ես, ո՛վ Եհովա:+
23 Բլուրների ու սարերի վրայի աղմկոտ պաշտամունքը
Իրականում ինքնախաբեություն էր:+
Մեր Աստված Եհո՛վա, դու ես Իսրայելի փրկությունը:+
24 Մեր երիտասարդությունից ի վեր՝ ամոթալի աստվածը լափել է մեր նախահայրերի վաստակածը:+
Նա լափել է նրանց հոտերն ու նախիրները,
Նրանց որդիներին ու դուստրերին: