Երեմիա
14 Երաշտի մասին Եհովան սա ասաց Երեմիային:+
2 Հուդան սուգ է անում,+ նրա դարպասները տապալվել են,
Դրանք վհատված ընկած են գետնին,
Եվ Երուսաղեմից աղաղակ է վեր բարձրանում:
3 Տերերը իրենց ծառաներին ջրի են ուղարկում:
Նրանք գնում են ջրհորների մոտ, բայց ջուր չեն գտնում:
Նրանք դատարկ անոթներով հետ են դառնում,
Ամաչում են, հիասթափվում
Եվ իրենց գլուխը ծածկում:
Հողագործները շփոթահար ծածկել են իրենց գլուխները:
5 Անգամ եղնիկը լքում է իր նորածին ձագին,
Որովհետև խոտ չկա:
6 Վայրի էշերը կանգնել են մերկ բլուրների վրա,
Հևում են շնագայլերի պես:
Նրանց աչքերը խամրել են, որովհետև բուսականություն չկա:+
Մենք բազմիցս դավաճանել ենք քեզ,+
Մենք քո դեմ ենք մեղք գործել:
8 Ո՜վ Իսրայելի հույս, նրա Փրկիչը+ նեղության ժամանակ,
Ինչո՞ւ ես այս երկրում օտարի պես դարձել,
Ինչպես մի ճամփորդ, որը կանգ է առել լոկ գիշերելու:
9 Ինչո՞ւ ես շփոթված մարդու պես դարձել,
Մի զորավորի, որն անկարող է փրկել:
Մի՛ թող մեզ:
10 Սա է ասում Եհովան այս ժողովրդի մասին. «Նրանք սիրում են թափառել.+ իրենց ոտքերին հանգիստ չեն տալիս:+ Ուստի Եհովան նրանց չի հավանում:+ Նա հիշելու է նրանց անօրենությունները և նրանց մեղքերի համար հաշիվ է պահանջելու»:+
11 Եհովան ասաց ինձ. «Մի՛ աղոթիր այս ժողովրդի բարօրության համար:+ 12 Երբ այս մարդիկ ծոմ են պահում, նրանց աղերսանքը ես չեմ լսում,+ և երբ ողջակեզ ու հացի ընծա են մատուցում, դա ինձ հաճույք չի պատճառում:+ Սրով, սովով ու համաճարակով* բնաջնջելու եմ նրանց»:+
13 Այդ ժամանակ ես ասացի. «Ցավո՜ք, ո՛վ Գերիշխան Տեր Եհովա, մարգարեները նրանց ասում են. «Ո՛չ սուր և ո՛չ էլ սով եք տեսնելու, այլ ես* իրական խաղաղություն եմ ձեզ տալու այս վայրում»»:+
14 Ապա Եհովան ինձ ասաց. «Մարգարեները իմ անունով սուտ բաներ են մարգարեանում:+ Ես նրանց չեմ ուղարկել, պատվեր չեմ տվել և չեմ խոսել նրանց հետ:+ Նրանք սուտ տեսիլքներ են պատմում, փուչ գուշակություններ անում ու իրենց խորամանկ մտադրության* մասին են մարգարեանում:+ 15 Դրա համար էլ Եհովան ասում է. «Այն մարգարեները, որոնք իմ անունով մարգարեանում են, թեպետ ես նրանց չեմ ուղարկել, և ասում են, թե ո՛չ սուր և ո՛չ էլ սով է լինելու այս երկրում, հենց սրով ու սովով են մեռնելու:+ 16 Եվ այն մարդիկ, որոնց համար նրանք մարգարեանում են, սովից ու սրից կմեռնեն, ու նրանց դիերը կգցվեն Երուսաղեմի փողոցներում, և նրանց, նրանց կանանց, որդիներին ու դուստրերին թաղող չի լինի,+ որովհետև ես նրանց վրա աղետ կբերեմ, որին արժանի են»:+
17 Նրանց ասա.
«Թող աչքերիցս գիշեր ու ցերեկ անդադար արցունքներ թափվեն,+
Որովհետև իմ ժողովրդի կույս աղջիկը ամբողջովին փշրված է ու ջախջախված.+
Նրան չափազանց խոր վերք է հասցվել:
Մարգարեն և քահանան թափառում են իրենց անծանոթ մի երկրում»»:+
19 Մի՞թե ամբողջովին մերժել ես Հուդային կամ մի՞թե զզվել ես Սիոնից:+
Ինչո՞ւ մեզ այնպես հարվածեցիր, որ այլևս չենք կարող բուժվել:+
Խաղաղության էինք սպասում, բայց ոչ մի լավ բան չեղավ,
Բուժում էինք ակնկալում, բայց ահուդողի մեջ ենք:+
20 Ո՜վ Եհովա, մենք ընդունում ենք, որ չար գործեր ենք արել,
Ընդունում ենք մեր նախահայրերի մեղքերը:
Մենք քո դեմ մեղք ենք գործել:+
Հիշիր ու մի՛ դրժիր մեզ հետ կապածդ ուխտը:+
22 Ազգերի փուչ կուռքերը կարո՞ղ են անձրև բերել,
Կամ երկինքը կարո՞ղ է ինքն իրեն հեղեղ տեղալ:
Չէ՞ որ այս ամենը միայն դու կարող ես անել, ո՛վ մեր Աստված Եհովա:+
Մենք քեզ վրա ենք հույս դնում,
Քանի որ միայն դու ես այս բոլորն անում: