Եսայիա
29 «Վա՜յ Արիելին,* Արիելին՝ այն քաղաքին, որտեղ Դավիթը ճամբար էր դրել:+
Շարունակեք տարեցտարի ձեր տոները նշել:+
Ինձ համար նա կդառնա զոհասեղանի կրակարան:+
3 Ո՛վ Արիել, ես ամեն կողմից բանակ կդնեմ քո դեմ,
Ցցապատով կշրջափակեմ քեզ,
Պաշարողական ամրություններ կկանգնեցնեմ:+
Գետնից դուրս եկող ձայնդ+ նման կլինի ոգեհարցի ձայնի,
Հողի միջից հնչող խոսքերդ նման կլինեն ծվծվոցի:
Դա կլինի մի ակնթարթում, հանկարծակի:+
6 Ես՝ Զորքերի տեր Եհովաս, կփրկեմ քեզ
Որոտով, երկրաշարժով և հուժկու ձայնով,
Մրրիկով, փոթորկով և սպառող կրակի բոցով»:+
7 Այդ ժամանակ Արիելի դեմ պատերազմող բոլոր ազգերի բազմությունը,+
Նրա դեմ բոլոր պատերազմողները,
Նրա դեմ դուրս եկած պաշարողական մեքենաները
Եվ նրանք, ովքեր նեղության մեջ են գցում նրան,
Երազի, գիշերվա տեսիլքի պես կչքանան:
8 Ինչպես որ քաղցածն է երազում տեսնում, թե ուտում է,
Բայց արթնանում է դատարկ փորով,
Եվ ինչպես որ ծարավն է երազում տեսնում, թե խմում է,
Բայց արթնանում է հյուծված ու ծարավ,
Նույնն էլ սպասում է բոլոր ազգերի բազմությանը,
Որ պատերազմում են Սիոն լեռան դեմ:+
Դուք հարբել եք, բայց ոչ գինուց,
Երերում եք, բայց ոչ ոգելից խմիչքից:
11 Բոլոր տեսիլքները ձեզ համար ասես կնքված գրքում գրված խոսքեր լինեն:+ Այն տալիս են կարդալ իմացողին ու ասում՝ «Բարձրաձայն կարդա, խնդրեմ», բայց նա պատասխանում է՝ «Չեմ կարող, այն կնքված է»: 12 Հետո տալիս են կարդալ չիմացողին ու ասում՝ «Բարձրաձայն կարդա, խնդրեմ», բայց նա պատասխանում է՝ «Ես ընդհանրապես կարդալ չգիտեմ»:
13 Եհովան ասում է. «Այս մարդիկ պնդում են, թե ինձ պաշտում են,
Բայց միայն իրենց շուրթերով են պատվում ինձ,+
Իսկ նրանց սիրտը հեռացած է ինձանից:
Իմ հանդեպ նրանց վախը հիմնված է մարդկային պատվիրանների վրա,
Պատվիրաններ, որ մարդիկ են սովորեցրել:+
Նրանց իմաստունների իմաստությունը ոչնչի կվերածվի,
Եվ նրանց խելացի մարդկանց հասկացողությունը կկորչի»:+
15 Վա՜յ նրանց, ովքեր ամեն ինչ անում են, որ իրենց մտադրությունները Եհովայից թաքցնեն:+
Նրանք իրենց գործերը մութ տեղում են անում
Եվ ասում են. «Ո՞վ է մեզ տեսնում,
Ո՞վ է իմանում, թե ինչ ենք անում»:+
16 Ինչպե՜ս եք աղավաղում ամեն ինչ:*
Մի՞թե կարելի է բրուտին նույն աչքով նայել, ինչ կավին:+
Մի՞թե շինվածը իրեն շինողի մասին կասի.
«Նա ինձ չի շինել»:+
Մի՞թե ստեղծվածը իրեն ստեղծողի մասին կասի.
«Նա ոչինչ չի հասկանում»:+
20 Չէ՞ որ բռնավոր մարդու վերջը կգա,
Պարծենկոտը կվերանա,
Եվ ում ուշքն ու միտքը միայն վնաս հասցնելն է, կոչնչանան:+
21 Այո՛, կոչնչանան նրանք, ովքեր սուտ խոսքերով մարդուն մեղավոր են հանում,
Ովքեր քաղաքի դարպասի մոտ արդարությունը պաշտպանողի* համար ծուղակ են դնում,+
Ովքեր անհիմն փաստարկներով արդարին զրկում են արդարադատությունից:+
22 Ուստի Եհովան՝ Աբրահամին փրկագնողը,+ Հակոբի տան մասին ասում է.