Երեմիա
48 Զորքերի տեր Եհովան՝ Իսրայելի Աստվածը, Մովաբի+ մասին ասում է.
«Վա՜յ Նաբավին,+ որովհետև կործանվել է:
2 Ոչ ոք այլևս չի գովում Մովաբին:
Եսեբոնում+ նրա կործանումն են ծրագրում.
«Եկեք գնանք, բնաջնջենք նրան, որ դադարի ազգ լինելուց»:
Մադմե՛ն, դու էլ ես լռելու,
Քանի որ քո հետևից սուր է գալիս:
3 Որոնայիմից+ աղաղակ է լսվում:
Այն հիմնահատակ ավերվել է ու կործանվել:
4 Մովաբը տապալվել է,
Նրա երեխաները բարձրաձայն լացում են:
5 Լուիթ տանող զառիվերը մարդիկ լացով են բարձրանում:
Որոնայիմից իջնող ճանապարհին ողբերգության պատճառով դառնագին աղաղակ է լսվում:+
6 Փախե՛ք, փրկե՛ք ձեր կյանքը:
Դուք անապատի գիհու պես եք դառնալու:
7 Ո՛վ Մովաբ, քանի որ ապավինում ես քո ձեռքբերումներին ու քո գանձերին,
Դու էլ ես նվաճվելու:
Քամոսը+ գերեվարվելու է
Իր քահանաների ու իշխանների հետ:
Հովիտը կկործանվի,
Եվ հարթավայրը* կավերվի, ինչպես որ Եհովան ասել է:
9 Մովաբի համար ճանապարհին ցուցանշան դրեք,
Որովհետև երբ նրա քաղաքները ավերակների վերածվեն, նա կփախչի:
Այդ քաղաքները զարհուրելի տեսարան կդառնան,
Եվ դրանցում բնակվող չի լինի:+
10 Անիծյալ է Եհովայի հանձնարարությունը անփութորեն կատարողը,
Անիծյալ է իր սուրը արյուն թափելուց հետ պահողը:
11 Մովաբացիները երիտասարդ տարիներից ի վեր խաղաղ են ապրել,
Ինչպես գինին՝ նստվածքի վրա:
Նրանց մի անոթից մյուսը չեն լցրել,
Եվ նրանք երբեք գերության չեն տարվել:
Դրա համար էլ նրանց համը նույնն է մնացել,
Եվ նրանց բույրը չի փոխվել:
12 Ուստի օրեր են գալիս,– ասում է Եհովան,– երբ ես նրանց մոտ մարդիկ կուղարկեմ, որոնք գլխիվայր կշրջեն նրանց, կդատարկեն նրանց անոթները և ջարդուփշուր կանեն նրանց մեծ սափորները: 13 Մովաբացիները կամաչեն Քամոսի պատճառով, ինչպես որ իսրայելացիները ամաչեցին Բեթելի պատճառով, որին ապավինում էին:+
14 Ինչպե՞ս եք համարձակվում ասել. «Մենք հզոր ռազմիկներ ենք՝ պատերազմելու պատրաստ»:+
Թող նրանք ասեն նրանց. «Ինչպե՜ս կոտրվեց զորավոր գավազանը՝ փառքի գավազանը»:
18 Իջիր փառքի աթոռից
Եվ ծարավից ցամաքած՝ նստիր, ո՛վ Դեբոնում+ բնակվող դուստր,
Որովհետև Մովաբը կործանողը քո դեմ է դուրս եկել
Եվ քո ամրությունները գետնին է հավասարեցնելու:+
19 Կանգնիր ճանապարհին ու նայիր, ո՛վ Արոերի+ բնակիչ:
Հարցրու փախչող և փրկվող կանանց ու տղամարդկանց. «Ի՞նչ է պատահել»:
20 Մովաբը ամոթահար է եղել, նրան սարսափն է պատել:
Ողբացեք ու աղաղակեք,
Պատմեք Առնոնում,+ որ Մովաբն ավերվել է:
21 Դատաստան է իրագործվել հարթավայրի նկատմամբ,+ Քոլոնի, Հասսայի+ և Մեֆայաթի+ նկատմամբ, 22 Դեբոնի,+ Նաբավի,+ Բեթ-Դեբլաթեմի, 23 Կարիաթեմի,+ Բեթ-Գամոլի, Բեթ-Մեոնի,+ 24 Կարիոթի+ և Բոսրայի՝ Մովաբի բոլոր քաղաքների նկատմամբ՝ հեռու թե մոտիկ:
26 Հարբեցրե՛ք նրան,+ որովհետև նա մեծամտանալով Եհովայի դեմ է դուրս եկել:+
Մովաբը թավալվում է իր փսխածի մեջ
Եվ ծաղրի առարկա է դարձել:
27 Մի՞թե նախկինում Իսրայելին չէիր ծաղրում:+
Մի՞թե նրան տեսել էին գողություն անելիս,
Որ նրա մասին վատն էիր խոսում ու գլուխդ տարուբերում:
28 Ո՛վ Մովաբի բնակիչներ, հեռացեք քաղաքներից և ժայռերում բնակվեք,
Դարձեք աղավնիների պես, որոնք բույն են դնում կիրճի պատերին:
29 «Մենք լսել ենք Մովաբի հպարտության մասին. նա շատ գոռոզ է:
Լսել ենք նրա մեծամտության, հպարտության, ինքնագոհության և գոռոզ սրտի մասին»:+
30 Ես գիտեմ, որ նա բարկացկոտ է,– ասում է Եհովան,–
Բայց նրա դատարկ խոսքերը ոչ մի բան չեն իրագործի.
Նա ոչինչ էլ չի անի:
31 Ուստի ես կողբամ Մովաբի համար,
Կաղաղակեմ ողջ Մովաբի համար
Եվ սուգ կանեմ Կիր-Հարեսի բնակիչների համար:+
Քո ծաղկող ընձյուղները ծովից անցել են:
Հասել են մինչև ծովը, մինչև Հազեր:
Քո ամառային մրգերի և քո խաղողի բերքի վրա
Կործանողն է հարձակվել:+
33 Ուրախությունն ու ցնծությունը լքել են պտղատու այգիներն ու Մովաբը:+
Ես հնձաններից գինին վերացրել եմ.
Ոչ ոք ուրախ բացականչություններով խաղող չի տրորի:
Ձայներ կլսվեն, բայց ոչ ուրախության:+
34 Եսեբոնից+ աղաղակները հասնում են մինչև Ելեալե,+
Դրանք լսվում են մինչև իսկ Հասսայում,+
Սեգորից հասնում են մինչև Որոնայիմ+ և Էգլաթ-Շելիշա:
Նույնիսկ Նեմերիմի ջրերը կցամաքեն:+
35 Ես այնպես կանեմ,– ասում է Եհովան,–
Որ Մովաբի սրբավայրերում զոհ մատուցող
Եվ իր աստծու համար խունկ ծխեցնող այլևս չլինի:
36 Այդ պատճառով սիրտս Մովաբի համար սրնգի* պես կհառաչի+
Եվ Կիր-Հարեսի բնակիչների համար սրնգի պես սուգ կանի,
Քանի որ նրա կուտակած հարստությունն ի չիք կլինի:
38 Մովաբի բոլոր տանիքների վրա
Եվ բոլոր հրապարակներում
Միայն լացուկոծ է լսվում,
Որովհետև ես փշրել եմ Մովաբը,
Ինչպես անպետք մի անոթ,– ասում է Եհովան:–
39 Ի՜նչ սարսափած է նա: Ողբացե՜ք, մարդի՛կ:
Ինչպե՜ս նահանջեց Մովաբը՝ ամոթահար եղած:
Նա ծաղրի առարկա դարձավ,
Սարսափելի տեսարան՝ իր բոլոր հարևանների համար:
40 Սա է ասում Եհովան.
41 Նրա քաղաքները կգրավեն
Եվ ամրոցները կզավթեն:
Այդ օրը Մովաբի ռազմիկների սիրտը
Ծննդաբերող կնոջ սրտի պես կլինի:
42 Մովաբը կոչնչանա ու կդադարի ժողովուրդ լինելուց,+
Որովհետև նա մեծամտանալով Եհովայի դեմ է դուրս եկել:+
43 Սարսափ, փոս ու թակարդ են քեզ սպասում,
Ո՛վ Մովաբի բնակիչ,– ասում է Եհովան:–
44 Սարսափից փախչողը փոսը կընկնի,
Փոսից դուրս եկողը թակարդը կընկնի,
Որովհետև գալու է այն տարին,– ասում է Եհովան,–
Երբ ես պատժելու եմ Մովաբին:
45 Փախչողները, ուժասպառ եղած, կանգնել են Եսեբոնի ստվերում:
Եսեբոնից կրակ դուրս կգա,
Եվ Սեհոնից՝ բոց:+
Այն կայրի Մովաբի ճակատը
Եվ վայրագ ռազմիկների գանգերը:+
46 Վա՜յ քեզ, ո՛վ Մովաբ:
47 Բայց վերջին օրերում մովաբացի գերիներին վերադարձնելու եմ,– ասում է Եհովան:–
Այստեղ ավարտվում են Մովաբի վերաբերյալ դատաստանական խոսքերը»»:+