Հոբ

 2 «Մի՞թե իմաստուն մարդը փուչ փաստարկներով կպատասխանի,

Մի՞թե իր ներսը սխալ մտքերով կլցնի:*

 3 Անիմաստ խոսքերով խրատ կարդալուց օգուտ չկա,

Դատարկ խոսքերը ոչ մի օգուտ չեն տա:

 4 Աստվածավախությունը դու արժեզրկում ես,

Աստծու մասին ամեն խորհրդածություն նսեմացնում ես:

 5 Քո հանցանքն է պատճառը, որ այդպես ես խոսում,

Բերանիցդ խորամանկություն է թափվում:

 6 Հենց քո բերանն է քեզ դատապարտում, ոչ թե ես,

Քո շուրթերն են վկայություն տալիս ընդդեմ քեզ:+

 7 Ի՞նչ է, դու բոլոր մարդկանցից առաջի՞նն ես ծնվել,

Բլուրների կազմավորումից առա՞ջ ես լույս աշխարհ եկել:

 8 Չլինի՞ Աստծու գաղտնի զրույցներն ես լսում,

Կարծում ես միայն դո՞ւ ես իմաստուն:

 9 Դու ի՞նչ գիտես, որ մենք չգիտենք,+

Ի՞նչ ես հասկանում, որ մենք չենք հասկանում:

10 Մեր մեջ և՛ ալևոր կա, և՛ տարեց՝+

Մարդիկ, որ քո հորից էլ են մեծ:

11 Քեզ բավական չե՞ն Աստծու տված մխիթարությունները,

Մեղմությամբ քեզ ասված խոսքերը:

12 Ինչո՞ւ ես զգացմունքներիդ տրվում,*

Ինչո՞ւ են աչքերդ զայրույթից փայլում:

13 Անձամբ Աստծու դեմ ես դուրս եկել

Եվ հանդգնում ես այդպիսի բաներ խոսել:

14 Մահկանացու մարդն ի՞նչ է, որ մաքուր լինի,

Կամ կնոջից ծնվածը, որ արդար լինի:+

15 Ահա նա իր հրեշտակներին* էլ չի վստահում,

Եվ երկինքն անգամ մաքուր չէ նրա աչքում,+

16 Էլ ուր մնաց՝ այն մարդը, ով ստոր է ու ապականված,+

Ով անարդար գործերի է ծարավ:

Կասեմ, թե ինչ եմ տեսել,

18 Այն, ինչը իմաստունները իրենց հայրերից են լսել+

Եվ մեզանից չեն թաքցրել:

19 Իրենց տրված երկրում միայն իրենք էին ապրում,

Եվ նրանց միջով ոչ մի օտար չէր անցնում:

20 Անօրեն մարդը իր կյանքի բոլոր օրերում չարչարանք է կրում,

Բռնակալն իր կյանքի բոլոր տարիներին չարիք է տեսնում:

21 Նրա ականջները միշտ սարսափազդու ձայներ են լսում,+

Անգամ խաղաղ ժամանակ նրա վրա կողոպտիչներ են հարձակվում:

22 Նա չի հավատում, որ կազատվի խավարից,+

Նա ընկնելու է սրից:

24 Տագնապն ու տանջանքը սարսափեցնում են նրան,

Ահաբեկում են, ինչպես մի թագավոր, որ պատրաստ է հարձակման,

25 Քանի որ ընդդիմանում է Աստծուն,

Փորձում է մարտահրավեր նետել Ամենակարողին,

26 Իր հաստ, ամուր վահանով համառորեն Աստծու դեմ է դուրս գալիս:

27 Նրա դեմքը ճարպակալած է,

Նրա ազդրերը ճարպից փքված են:

28 Քաղաքները, որտեղ նա բնակվում է, կավերվեն,

Նրա տներում ոչ ոք չի ապրի,

Դրանք քարակույտերի կվերածվեն:

29 Նա չի հարստանա, հարստություն չի կուտակի,

Եվ նրա ունեցվածքը երկրով մեկ չի տարածվի:

30 Նա չի փախչի խավարից,

Կրակը կխանձի նրա շիվերը,*

Նա կոչնչանա Աստծու* շնչից:+

31 Նա չպետք է խաբվի և փուչ բաներին հուսա,

Որովհետև փոխարենը միայն դատարկություն կստանա:

32 Այդ ամենը շատ շուտով կպատահի նրան,

Նրա ճյուղերը երբեք չեն փարթամանա:+

33 Վազի պես պտղաթափ կլինի՝ խաղողը դեռ չհասած,

Ձիթենու պես ծաղկաթափ կլինի:

34 Անպտուղ կլինեն Աստծուն արհամարհողների* գործերը,+

Կրակը կլափի կաշառակերների վրանները:

35 Նրանք չար մտքեր են հղանում ու չարիք ծնում,

Նրանց ներսում* խաբեություն է ձևավորվում»: