Մատթեոս
22 Հիսուսը կրկին սկսեց խոսել նրանց հետ առակներով. 2 «Երկնքի թագավորությունը կարելի է նմանեցնել մի թագավորի, որն իր որդու համար հարսանեկան խնջույք կազմակերպեց:+ 3 Նա իր ծառաներին ուղարկեց, որ կանչեն հրավիրվածներին, բայց նրանք չուզեցին գալ:+ 4 Նա ևս մեկ անգամ ծառաներ ուղարկեց՝ պատվիրելով. «Հրավիրվածներին ասեք. «Ճաշն արդեն պատրաստ է, ես մորթել եմ տվել իմ ցլերը, իմ լավագույն անասունները: Ամեն ինչ պատրաստ է, եկեք խնջույքին»»: 5 Բայց նրանք արհամարհեցին հրավերը. մեկն իր արտը գնաց,+ մեկն՝ իր առևտրին, 6 մյուսներն էլ բռնեցին նրա ծառաներին և անարգանքի ենթարկելով՝ սպանեցին:
7 Թագավորն էլ, ցասումով լցված, զորք ուղարկեց ու հաշվեհարդար տեսավ այդ մարդասպանների հետ, իսկ նրանց քաղաքը հրի մատնեց:+ 8 Ապա ասաց իր ծառաներին. «Հարսանեկան խնջույքի համար ամեն ինչ պատրաստ է, բայց հրավիրվածներն անարժան գտնվեցին:+ 9 Ուստի քաղաքից դուրս գնացեք և գլխավոր ճանապարհներին ում որ գտնեք, հրավիրեք խնջույքին»:+ 10 Ծառաները գնացին և այդ ճանապարհներին ում որ տեսան, հրավիրեցին՝ թե՛ լավ, թե՛ վատ գործեր անողներին, ու հարսանեկան սրահը լցվեց հյուրերով:
11 Երբ թագավորը ներս մտավ հյուրերին տեսնելու, նկատեց, որ նրանցից մեկը հարսանեկան խնջույքին վայել հագուստով չէր: 12 Թագավորը հարցրեց. «Բարեկա՛մ, ինչո՞ւ ես առանց համապատասխան հագուստի եկել այստեղ»: Նա ոչինչ չկարողացավ ասել: 13 Այդ ժամանակ թագավորը հրամայեց իր ծառաներին. «Կապե՛ք նրա ձեռքերն ու ոտքերը և գցե՛ք դուրս՝ խավարի մեջ, որտեղ նա լաց կլինի ու կկրճտացնի իր ատամները»:
14 Այո՛, շատերն են հրավիրված, բայց քչերն են ընտրված»:
15 Փարիսեցիները գնացին ու սկսեցին դավադրաբար ծրագրել, թե ինչպես Հիսուսին իր իսկ խոսքերով ծուղակը գցեն:+ 16 Եվ իրենց աշակերտներին հերովդեսականների* հետ նրա մոտ ուղարկեցին:+ Նրանք եկան ու ասացին. «Ուսուցի՛չ, գիտենք, որ դու ճշմարտախոս ես և Աստծու ճանապարհի մասին ճշմարտությունն ես սովորեցնում, դու չես փորձում հաճոյանալ որևէ մեկին և արտաքին բաներով չես դատում մարդկանց: 17 Ուրեմն ասա մեզ. քո կարծիքով՝ թույլատրելի՞ է* կայսրին գլխահարկ տալ, թե՞ ոչ»: 18 Սակայն Հիսուսը, իմանալով, թե ինչ չար մտադրություն ունեն, ասաց. «Ինչո՞ւ եք փորձում ինձ, կեղծավորնե՛ր: 19 Ցույց տվեք որպես գլխահարկ վճարվող մետաղադրամը»: Նրանք էլ մի դինար* բերեցին: 20 Հիսուսը հարցրեց. «Ո՞ւմ պատկերը և ո՞ւմ մակագրությունն է սա»: 21 Նրանք պատասխանեցին. «Կայսրինը»: Հիսուսն էլ ասաց. «Ուրեմն կայսրինը կայսրին տվեք, իսկ Աստծունը՝ Աստծուն»:+ 22 Այդ խոսքերը ապշեցրին նրանց, ու նրանք թողեցին հեռացան:
23 Նույն օրը Հիսուսին մոտեցան սադուկեցիները, ովքեր չէին հավատում հարությանը,+ և հարցրին.+ 24 «Ուսուցի՛չ, Մովսեսն ասել է, որ եթե մարդ մահանա առանց երեխա ունենալու, նրա եղբայրը պետք է ամուսնանա նրա կնոջ հետ և իր եղբոր համար սերունդ առաջ բերի:+ 25 Յոթ եղբայրներ կային: Առաջինն ամուսնացավ, բայց հետո մահացավ ու քանի որ սերունդ չուներ, նրա եղբայրն ամուսնացավ նրա կնոջ հետ: 26 Նույնը պատահեց երկրորդին, երրորդին ու մնացածին. այդպես՝ յոթն էլ մահացան: 27 Վերջում կինն էլ մահացավ: 28 Հարության ժամանակ նա այս յոթից ո՞ր մեկի կինն է լինելու, չէ՞ որ բոլորն էլ ամուսնացել էին նրա հետ»:
29 Հիսուսը պատասխանեց. «Դուք սխալվում եք, որովհետև ո՛չ սուրբ գրվածքներն եք հասկանում, ո՛չ էլ հասկանում եք, թե որքան մեծ է Աստծու զորությունը:+ 30 Հարության ժամանակ տղամարդիկ ու կանայք չեն ամուսնանալու, այլ երկնքի հրեշտակների նման են լինելու:+ 31 Մահացածների հարության առնչությամբ չե՞ք կարդացել Աստծու խոսքերը, ով ասել է. 32 «Ես Աբրահամի Աստվածն եմ, Իսահակի Աստվածը և Հակոբի Աստվածը»:+ Նա ոչ թե մահացածների Աստվածն է, այլ ողջերի»:+ 33 Մարդկանց բազմությունը, որ լսում էր այս ամենը, ապշել էր նրա ուսուցանելուց:+
34 Երբ փարիսեցիները լսեցին, որ Հիսուսը սադուկեցիներին լռեցրել էր, հավաքվեցին ու եկան նրա մոտ: 35 Նրանցից մեկը, ով Օրենքի գիտակ էր, ցանկանալով փորձել նրան, հարցրեց. 36 «Ուսուցի՛չ, Օրենքի մեջ ո՞րն է մեծագույն պատվիրանը»:+ 37 Հիսուսը պատասխանեց. ««Սիրեք ձեր Աստված Եհովային* ձեր ամբողջ սրտով, ձեր ամբողջ հոգով* և ձեր ամբողջ մտքով»:+ 38 Սա է ամենամեծ և առաջին պատվիրանը: 39 Երկրորդն էլ սրա նման է. «Սիրեք ձեր դրացուն ձեր անձի պես»:+ 40 Այս երկու պատվիրանների վրա են հիմնված ողջ Օրենքն ու մարգարեների գրվածքները»:+
41 Քանի դեռ փարիսեցիներն այդտեղ հավաքված էին, Հիսուսը հարցրեց նրանց.+ 42 «Ի՞նչ կարծիքի եք Քրիստոսի մասին: Ո՞ւմ որդին է նա»: Նրանք պատասխանեցին. «Դավթի»:+ 43 Նա էլ հարցրեց. «Այդ դեպքում ինչպե՞ս է Դավիթը, սուրբ ոգուց ներշնչված,+ նրան Տեր կոչում՝ ասելով. 44 «Եհովան ասաց իմ Տիրոջը. «Նստիր իմ աջ կողմում, մինչև քո թշնամիներին ոտքերիդ տակ դնեմ»»:+ 45 Եթե Դավիթը նրան Տեր է կոչում, ուրեմն ինչպե՞ս է նա Դավթի որդին»:+ 46 Ոչ ոք չկարողացավ մի բառ անգամ պատասխանել Հիսուսին, և այդ օրվանից ոչ մեկն այլևս չէր համարձակվում որևէ հարց տալ նրան: