1 Սամուել
2 Աննան աղոթեց՝ ասելով.
«Սիրտս Եհովայով ցնծում է:+
Եհովան զորացրել է ինձ:*
Քաջաբար պատասխան եմ տալիս թշնամիներիս,*
Ուրախանում եմ քո տված փրկությամբ:
3 Մեծամտորեն մի՛ խոսեք,
Թող ձեր բերանից հանդուգն խոսքեր դուրս չգան,
Որովհետև Եհովան ամեն ինչ իմացող Աստված է,+
Եվ բոլորի գործերը նա արդարությամբ է կշռում:
5 Նրանք, ովքեր կուշտ էին, մի կտոր հաց վաստակելու համար ստիպված են վարձու աշխատող դառնալ,
Իսկ ովքեր սոված էին, այլևս սովի մատնված չեն:+
8 Նա խեղճին բարձրացնում է փոշու միջից,
Աղքատին հանում է մոխրակույտից,*+
Որ իշխանների հետ նստեցնի՝ պատվավոր տեղ տալով:
Եհովան է դրել երկրի հիմքերը,+
Նա երկիրը դրանց վրա է հաստատել:
9 Իրեն նվիրվածների ճանապարհները նա պահպանում է,+
Իսկ չարագործները կլռեցվեն խավարի մեջ,+
Քանի որ մարդն իր ուժով չէ, որ հաղթում է:+
11 Եղկանան գնաց իր տուն՝ Ռամա, իսկ տղան մնաց Հեղի քահանայի մոտ ու սկսեց ծառայել Եհովային:+
12 Հեղիի որդիները չար մարդիկ էին.+ նրանք հարգանք չունեին Եհովայի հանդեպ: 13 Նրանք ժողովրդի բերած զոհերից վերցնում էին ոչ թե քահանային հասանելիք բաժինը,+ այլ այսպես էին վարվում. ամեն անգամ, երբ ինչ-որ մեկը զոհ էր մատուցում, միսը եփվելու ժամանակ քահանայի սպասավորը, եռաժանի մեծ պատառաքաղը ձեռքին, գալիս էր, 14 այն մտցնում էր թասի, կաթսայի, պղնձակի կամ կճուճի մեջ, և ինչ էլ որ պատառաքաղը հանում էր, քահանան իրեն էր վերցնում: Նրանք այդպես էին վարվում այն բոլոր իսրայելացիների հետ, որոնք գալիս էին Սելով: 15 Նույնիսկ նախքան ճարպն այրելը+ քահանայի սպասավորը գալիս էր ու զոհ մատուցողին ասում. «Քահանայի համար խորովելու մի՛ս տուր: Քեզնից նա եփած միս չի վերցնի, այլ միայն հում միս»: 16 Երբ այդ մարդն ասում էր նրան՝ «Նախ թող ճարպն այրեն,+ հետո նոր կվերցնես սրտիդ ուզածը», նա պատասխանում էր. «Ո՛չ, հիմա՛ տուր, թե չէ ուժով կվերցնեմ»: 17 Այս սպասավորների մեղքը շատ մեծ էր Եհովայի աչքին,+ քանի որ նրանք* անհարգալից վերաբերմունք ունեին Եհովային մատուցվող ընծաների նկատմամբ:
18 Սամուելը թեև մանուկ էր,+ բայց կտավե եփուդը* հագին՝*+ ծառայություն էր անում Եհովայի առաջ: 19 Նրա մայրը ամեն տարի անթև փոքր վերնահագուստ էր կարում նրա համար և, երբ ինքն ու ամուսինը գալիս էին տարեկան զոհը մատուցելու, բերում էր իր հետ:+ 20 Հեղին, Եղկանային ու նրա կնոջը օրհնելով, ասաց. «Թող Եհովան այս կնոջից քեզ զավակ պարգևի ձեր որդու փոխարեն, որ տվել եք Եհովային»:+ Եվ նրանք տուն վերադարձան: 21 Եհովան ուշադրություն դարձրեց Աննային,+ և նա ուրիշ երեխաներ էլ ունեցավ՝ երեք տղա ու երկու աղջիկ: Իսկ մանուկ Սամուելը մեծանում էր Եհովայի մոտ:*+
22 Հեղին շատ ծեր էր: Նա լսել էր այն մասին, թե իր որդիներն ինչպես էին վարվում ողջ Իսրայելի հետ,+ նաև այն մասին, որ նրանք հարաբերություն էին ունենում հանդիպման վրանի մուտքի մոտ ծառայող կանանց հետ:+ 23 Նա ասում էր նրանց. «Ինչո՞ւ եք այդպիսի բաներ անում: Բոլոր մարդկանցից ձեր մասին վատ բաներ եմ լսում: 24 Այդպիսի բաներ մի՛ արեք, որդինե՛րս: Եհովայի ժողովրդի մեջ ձեր մասին վատ լուրեր են պտտվում: 25 Եթե մարդը մեկ ուրիշ մարդու դեմ մեղք գործի, ինչ-որ մեկը կարող է նրա համար խնդրել Եհովային, բայց եթե մարդը Եհովայի դեմ մեղք գործի,+ ապա ո՞վ կարող է աղոթել նրա համար»: Սակայն նրանք չէին ուզում լսել իրենց հորը. Եհովան վճռել էր մահվան մատնել նրանց:+ 26 Այդ ընթացքում մանուկ Սամուելը մեծանում էր և ավելի հաճելի էր դառնում թե՛ Եհովայի, թե՛ մարդկանց համար:+
27 Մի օր Աստծուց մի մարդ եկավ Հեղիի մոտ ու նրան ասաց. «Ահա թե ինչ է ասում Եհովան. «Մի՞թե ես քո նախահորն ու նրա ընտանիքին հստակ հայտնի չդարձրի իմ ով լինելը, երբ նրանք Եգիպտոսում փարավոնի* ստրուկներն էին:+ 28 Իսրայելի բոլոր տոհմերից ես նրան ընտրեցի,+ որ ինձ համար որպես քահանա ծառայի և իմ զոհասեղանի վրա զոհ մատուցի,+ խունկ ծխեցնի* ու եփուդ կրի իմ առջև: Իսրայելացիների* բոլոր հրկիզվող ընծաները ես քո նախահորն ու նրա սերունդներին տվեցի:+ 29 Ինչո՞ւ եք արհամարհում իմ զոհն ու ընծան, որոնք ես պատվիրեցի մատուցել իմ բնակավայրում:+ Ինչո՞ւ ես քո որդիներին ավելի շատ պատվում, քան ինձ, և ինչո՞ւ եք ինքներդ ձեզ գիրացնում իմ ժողովրդի՝ Իսրայելի ընծայած կենդանիների լավագույն կտորներով:+
30 Դրա համար էլ ես՝ Եհովաս՝ Իսրայելի Աստվածը, ասում եմ. «Թեև ես ասել եմ, որ քո տունը և քո նախահոր տունը միշտ իմ առջև են քայլելու,+ բայց հիմա ես՝ Եհովաս, ասում եմ, որ այդպես այլևս չի լինի, որովհետև ես կպատվեմ նրանց, ովքեր պատվում են ինձ,+ իսկ ովքեր արհամարհում են ինձ, արհամարհված կլինեն»: 31 Օրեր են գալիս, երբ քեզ ու քո նախահոր տունը կզրկեմ ուժից,* և քո տան մեջ չի լինի մեկը, ով կապրի մինչև ծերություն:+ 32 Ես Իսրայելին բարիք կանեմ, մինչդեռ դու թշնամի կտեսնես իմ բնակավայրում,+ և քո տանը այլևս ծեր չի լինի: 33 Բայց քո սերնդից մեկին* ես չեմ զրկի իմ զոհասեղանի մոտ ծառայություն մատուցելու հնարավորությունից: Նրա պատճառով քո աչքերը կնվաղեն, և հոգիդ հալումաշ կլինի: Իսկ քո տան անդամների մեծ մասը սրից կընկնի:+ 34 Եվ քեզ համար իմ խոսքերը հաստատող նշան կլինի այն, ինչ կպատահի քո երկու որդիներին՝ Օֆնիին ու Փենեհեսին. մեկ օրվա մեջ երկուսն էլ կմեռնեն:+ 35 Իսկ ես ինձ համար մի հավատարիմ քահանա կընտրեմ:+ Նա կկատարի իմ սրտի ցանկությունը:* Ես նրա համար մի մնայուն տուն* կկառուցեմ, և նա միշտ իմ օծյալի առաջ որպես քահանա կծառայի: 36 Ով էլ քո տնից մնա, կգա ու կխոնարհվի նրա առաջ՝ աշխատանք ու հաց խնդրելով, և կասի. «Խնդրում եմ, ինձ քահանա նշանակիր, որ մի կտոր հաց ունենամ ուտելու»»»:+