Սաղմոսներ
Դավթի երգը, որը նա շարադրեց, երբ Հուդայի անապատում էր:+
Հոգիս ծարավ է քեզ:+
Արևից խանձված այս չոր ու անջուր վայրում
Քո կարոտից հալումաշ եմ լինում:+
4 Իմ ողջ կյանքում քեզ կօրհներգեմ,
Քո անունը կանչելով՝ ձեռքերս դեպի քեզ կտարածեմ:
5 Ես գոհ եմ, քանի որ դու ինձ ամենալավ, ամենաընտիր բաժինն ես տվել,
Ուստի իմ շուրթերով ուրախությամբ քեզ կգովերգեմ:+
6 Իմ անկողնում պառկած՝ քեզ եմ հիշում,
Գիշերվա կեսին քո մասին եմ խորհրդածում,+
7 Որովհետև դու ես հասնում ինձ օգնության,+
Քո թևերի տակ պաշտպանված՝ երգում եմ ցնծությամբ:+
9 Իսկ ովքեր ուզում են իմ կյանքը խլել,
Գերեզման կիջնեն:
11 Մինչդեռ թագավորը Աստծու շնորհիվ բերկրանքով կլցվի:
Աստծով երդվող ամեն մարդ կհրճվի,*
Որովհետև ստախոսների լեզուն կպապանձվի: