Ժողովող
5 Ուշադիր եղիր, թե ինչպես ես վարվում, երբ գտնվում ես ճշմարիտ Աստծու տանը:+ Ավելի լավ է այնտեղ գնաս լսելու,+ ոչ թե զոհ մատուցելու այնպես, ինչպես հիմարներն են անում,+ որոնք չեն հասկանում, որ սխալ են վարվում:
2 Մի՛ շտապիր բացել բերանդ, և թող քո սիրտը հապճեպորեն չխոսի ճշմարիտ Աստծու առաջ,+ որովհետև ճշմարիտ Աստված երկնքում է, իսկ դու՝ երկրի վրա: Ուստի շատախոս մի՛ եղիր:+ 3 Երազները* չափից շատ մտազբաղ լինելու* արդյունք են,+ և հիմարի դատարկախոսությունը՝ շատախոսության:+ 4 Երբ Աստծուն երդում ես տալիս, մի՛ հապաղիր կատարել այն,+ քանի որ հիմարները նրա համար հաճելի չեն:+ Ինչ որ երդվել ես, կատարիր:+ 5 Ավելի լավ է չերդվես, քան երդվես, բայց չկատարես:+ 6 Թույլ մի՛ տուր, որ լեզուդ քեզ մեղքի դրդի,+ և հրեշտակի* առաջ մի՛ ասա, թե դա սխալմունք էր:+ Ինչո՞ւ խոսքերիդ պատճառով ճշմարիտ Աստված բարկանա և ոչնչացնի ձեռքիդ գործը:+ 7 Ինչպես որ չափից շատ մտազբաղ լինելու պատճառով երազներ են լինում,+ այնպես էլ շատախոսության պատճառով՝ դատարկաբանություն: Վախեցի՛ր ճշմարիտ Աստծուց:+
8 Եթե քո տեղանքում տեսնես, որ իշխանություն ունեցող մեկը ճնշում է աղքատներին և ոտնահարում է արդարադատությունն ու արդարությունը, ապա մի՛ զարմացիր:+ Չէ՞ որ այդ բարձրաստիճան պաշտոնյային իրենից ավելի բարձրն է դիտում: Եվ կան ուրիշ պաշտոնյաներ, որոնք մյուսներից ավելի բարձրաստիճան են:
9 Նրանք բոլորը իրար մեջ բաժանում են հողից ստացած բերքը,* և նույնիսկ թագավորը դաշտի բարիքներից է օգտվում:+
10 Արծաթ սիրողը արծաթից չի կշտանա, ոչ էլ հարստություն սիրողը՝ եկամտից:+ Սա էլ է ունայնություն:+
11 Երբ ունեցվածքը շատանում է, դրանից օգտվողներն էլ են շատանում:+ Ուստի ի՞նչ օգուտ ունի դրա տերը՝ բացի այդ ամենին նայելուց:+
12 Աշխատավորի* քունը քաղցր է, անկախ նրանից՝ նա շատ է ուտում, թե քիչ, բայց հարուստի առատ ունեցվածքը չի թողնում, որ նա քնի:
13 Արեգակի տակ մի մեծ դժբախտություն եմ տեսել. հարստություն, որը մարդը դիզում է ի վնաս իրեն: 14 Նա այդ հարստությունը կորցնում է անհաջող գործարքի պատճառով ու երբ հայր է դառնում, որդուն ժառանգություն թողնելու ոչինչ չի ունենում:+
15 Մարդ մերկ է դուրս եկել իր մոր արգանդից, մերկ էլ կհեռանա:+ Նա ոչինչ չի կարող տանել իր հետ որպես իր ծանր աշխատանքի վարձատրություն:+
16 Սա էլ է մեծ դժբախտություն. ինչպես որ մարդ եկել է, այդպես էլ կհեռանա: Ի՞նչ օգուտ մարդուն, որ տքնաջան աշխատում է քամու համար:+ 17 Նրա ամեն մի օրը մռայլ է՝* լի հիասթափությամբ, հիվանդությամբ ու բարկությամբ:+
18 Ես հասկացա, թե ինչն է լավ ու ճիշտ մարդու համար. նա պետք է ուտի, խմի ու վայելի իր ծանր աշխատանքը՝+ այն ամենը, ինչ անում է արեգակի տակ իր կյանքի սակավաթիվ օրերում, որ ճշմարիտ Աստված տվել է իրեն, որովհետև դա է իր վարձատրությունը:+ 19 Երբ ճշմարիտ Աստված մարդուն հարստություն և ունեցվածք է տալիս+ ու դրանք վայելելու ունակություն, մարդը պետք է ընդունի իր վարձատրությունը և ուրախանա իր տքնաջան աշխատանքով: Սա Աստծու պարգևն է:+ 20 Այդ մարդը դժվար թե նկատի իր կյանքի վաղանցիկությունը, քանի որ ճշմարիտ Աստված նրան զբաղված է պահում՝ նրա սիրտը լցնելով ուրախությամբ:+