1 Սամուել

3 Այդ ընթացքում փոքրիկ Սամուելը Հեղի քահանայի մոտ ծառայում էր Եհովային:+ Այդ օրերին հազվադեպ էր լինում, որ Եհովան իր խոսքը հայտներ ժողովրդին, տեսիլքներ+ էլ գրեթե չէին լինում:

2 Մի օր Հեղին պառկած էր իր սենյակում: Նրա աչքերը տկարացել էին, և նա լավ չէր տեսնում:+ 3 Աստծու ճրագակալի+ կրակը դեռ չէր հանգել: Սամուելը պառկած էր Եհովայի տաճարում,*+ որտեղ Աստծու տապանակն էր: 4 Եհովան ձայն տվեց նրան: Սամուելն էլ պատասխանեց. «Լսում եմ, տե՛ր իմ»: 5 Նա վազեց Հեղիի մոտ ու ասաց. «Կանչե՞լ ես ինձ, տե՛ր իմ. այստեղ եմ»: Բայց Հեղին ասաց. «Չեմ կանչել, գնա պառկիր»: Սամուելն էլ գնաց ու պառկեց: 6 Եհովան նորից ձայն տվեց. «Սամուե՛լ»: Տղան վեր կացավ, գնաց Հեղիի մոտ ու հարցրեց. «Կանչե՞լ ես ինձ, տե՛ր իմ. այստեղ եմ»: Բայց նա ասաց. «Չեմ կանչել, որդի՛ս, գնա պառկիր»: 7 (Սամուելը դեռևս լավ չէր ճանաչում Եհովային, ու Եհովան իր խոսքը դեռ չէր հայտնել նրան):+ 8 Եհովան երրորդ անգամ ձայն տվեց. «Սամուե՛լ»: Նա վեր կացավ, գնաց Հեղիի մոտ ու ասաց. «Այստեղ եմ, տե՛ր իմ. կանչե՞լ ես ինձ»:

Այդ ժամանակ Հեղին հասկացավ, որ Եհովան է ձայն տալիս տղային: 9 Ուստի Սամուելին ասաց. «Գնա պառկիր, և եթե նա նորից ձայն տա քեզ, կասես. «Քո ծառան լսում է, Եհո՛վա. խոսիր»»: Սամուելը գնաց ու պառկեց:

10 Եհովան նախորդ անգամների պես ձայն տվեց. «Սամուե՛լ, Սամուե՛լ»: Տղան պատասխանեց. «Քո ծառան լսում է, խոսիր»: 11 Եհովան ասաց Սամուելին. «Ահա ես Իսրայելում այնպիսի բան եմ անելու, որ ով լսի, կցնցվի:*+ 12 Այդ օրը կկատարեմ Հեղիի և նրա ընտանիքի* մասին իմ ասած բոլոր խոսքերը՝ սկզբից մինչև վերջ:+ 13 Ասա նրան, որ ես ընդմիշտ պատժելու եմ նրա տունը այս հանցանքի համար. նա գիտի,+ որ իր որդիները անարգում են* Աստծուն,+ բայց չի սաստում նրանց:+ 14 Այդ պատճառով ես երդվել եմ Հեղիի ընտանիքին, որ ո՛չ զոհերը և ո՛չ էլ ընծաները նրա տան հանցանքը երբեք չեն քավի»:+

15 Սամուելը մինչև առավոտ քնեց, իսկ հետո վեր կացավ ու բացեց Եհովայի տան դռները: Նա վախեցավ տեսիլքի մասին պատմել Հեղիին: 16 Բայց Հեղին կանչեց Սամուելին. «Սամուե՛լ, որդի՛ս»: «Այո՛, տե՛ր իմ»,– պատասխանեց նա: 17 Հեղին հարցրեց. «Նա ի՞նչ ասաց քեզ: Խնդրում եմ, մի՛ թաքցրու ինձնից: Թող Աստված խստորեն պատժի քեզ,* եթե նրա ասած խոսքերից մի բառ անգամ թաքցնես ինձնից»: 18 Ուստի Սամուելը ամեն ինչ պատմեց նրան, ոչինչ չթաքցրեց: Հեղին ասաց. «Դա Եհովայի կամքն է: Թող նա անի այն, ինչ ճիշտ է համարում»:

19 Սամուելը մեծանում էր, և Եհովան նրա հետ էր.+ նա թույլ չէր տալիս, որ նրա* ասած խոսքերից մեկն անգամ գետին ընկնի: 20 Ողջ Իսրայելը՝ Դանից մինչև Բերսաբեե, իմացավ, որ Եհովան Սամուելին ընտրել է որպես իր մարգարե: 21 Եհովան շարունակեց տեսիլքների միջոցով հայտնվել Սելովում: Այնտեղ Եհովան իրեն ճանաչեցրեց Սամուելին՝ հայտնելով իր՝ Եհովայի խոսքը:+