Մատթեոս

23 Այնուհետև Հիսուսը, դիմելով ժողովրդին և իր աշակերտներին, ասաց. 2 «Օրենքի ուսուցիչներն* ու փարիսեցիները զբաղեցրել են Մովսեսի տեղը: 3 Ուստի նրանց սովորեցրած ամեն բան արեք, բայց նրանց պես մի՛ վարվեք, որովհետև նրանք ասում են, բայց իրենց ասածի համաձայն չեն վարվում:+ 4 Ծանր բեռներ են դնում մարդկանց ուսերին,+ իսկ իրենք չեն ուզում անգամ մատը մատին տալ դրանք տեղաշարժելու համար:+ 5 Ինչ էլ որ նրանք անում են, մարդկանց կողմից նկատվելու համար են անում.+ լայնացնում են իրենց գրատուփերը,* որ կրում են որպես պաշտպանություն,+ և երկարացնում են իրենց հագուստի ծոպերը,+ 6 ընթրիքների ժամանակ սիրում են զբաղեցնել ամենապատվավոր տեղերը, իսկ ժողովարաններում՝ առաջին* աթոռները,+ 7 սիրում են հանրային վայրերում* ողջույններ ստանալ և մարդկանց կողմից ռաբբի* կոչվել: 8 Բայց դուք թույլ մի՛ տվեք, որ ձեզ ռաբբի կոչեն, որովհետև մեկն է ձեր Ուսուցիչը,+ իսկ դուք բոլորդ եղբայրներ եք: 9 Երկրի վրա ոչ մեկին հայր* մի՛ կոչեք, որովհետև մեկն է ձեր Հայրը՝+ երկնայինը: 10 Ոչ էլ առաջնորդներ կոչվեք, որովհետև մեկն է ձեր Առաջնորդը՝ Քրիստոսը: 11 Ձեր միջի ամենամեծը պետք է ձեր ծառան լինի:+ 12 Ով բարձրացնում է իրեն, կխոնարհեցվի,+ իսկ ով խոնարհեցնում է իրեն, կբարձրացվի:+

13 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև երկնքի թագավորության դռները փակում եք մարդկանց առաջ. ինքներդ չեք մտնում, ցանկացողներին էլ թույլ չեք տալիս մտնել:+ 14 ....*

15 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր,+ որովհետև կտրում-անցնում եք ծովը և ուր ասես գնում եք, որ մեկին ձեր հավատին* դարձնեք, ու երբ դա ձեզ հաջողվում է, նրան այնպիսին եք դարձնում, որ ձեզանից կրկնապատիկ ավելի է արժանի լինում գեհենին:*

16 Վա՜յ ձեզ, կո՛ւյր առաջնորդներ,+ որ ասում եք. «Եթե որևէ մեկը տաճարով է երդվում, ոչինչ, բայց եթե տաճարի ոսկով է երդվում, պարտավոր է կատարել իր երդումը»:+ 17 Անմիտնե՛ր և կույրե՛ր, իրականում ի՞նչն է ավելի կարևոր՝ ոսկի՞ն, թե՞ տաճարը, որ սրբագործում* է ոսկին: 18 Նաև ասում եք. «Եթե որևէ մեկը զոհասեղանով է երդվում, ոչինչ, բայց եթե դրա վրայի ընծայով է երդվում, պարտավոր է կատարել իր երդումը»: 19 Կույրե՛ր, իրականում ի՞նչն է ավելի կարևոր՝ ընծա՞ն, թե՞ զոհասեղանը, որ սրբագործում է ընծան: 20 Այնպես որ զոհասեղանով երդվողը երդվում է դրանով ու դրա վրա եղած ամեն ինչով: 21 Տաճարով երդվողը երդվում է դրանով ու այնտեղ բնակվող Աստծով:+ 22 Եվ երկնքով երդվողը երդվում է Աստծու գահով և Աստծով, ով նստում է դրա վրա:

23 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև տալիս եք դաղձի, սամիթի և չամանի տասանորդը,+ բայց արհամարհում եք այն, ինչը, ըստ Օրենքի, ավելի ծանրակշիռ է՝ արդարությունը,+ գթասրտությունը+ և հավատարմությունը: Ճիշտ է, այդ ամենի տասանորդը տալն անհրաժեշտ է, բայց մյուս բաներն էլ չպետք է անտեսվեն:+ 24 Կո՛ւյր առաջնորդներ,+ մժեղը քամում եք,+ բայց ուղտը կուլ եք տալիս:+

25 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև դուք նման եք բաժակի կամ ափսեի, որը դրսից մաքրված է,+ բայց ներսից՝ կեղտոտ. ձեր ներսը լիքն է ագահությամբ*+ և անզուսպ ցանկություններով:+ 26 Կո՛ւյր փարիսեցիներ, նախ ներսը* մաքրեք, որ դուրսն էլ մաքուր լինի:

27 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր,+ որովհետև նման եք սպիտակեցրած գերեզմանների,+ որոնք դրսից գեղեցիկ են երևում, բայց ներսից լիքն են մեռելների ոսկորներով և ամեն տեսակ անմաքուր բաներով: 28 Նույնպես էլ դուք. արտաքուստ արդար եք երևում, բայց ներսից լիքն եք կեղծավորությամբ ու անօրենությամբ:+

29 Վա՜յ ձեզ, Օրենքի ուսուցիչնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր,+ որ բարեկարգում եք մարգարեների գերեզմանները, զարդարում արդար մարդկանց շիրիմներն+ 30 ու ասում. «Եթե մեր նախահայրերի օրերում ապրեինք, նրանց հետ մասնակից չէինք լինի մարգարեների սպանությանը»: 31 Այդպիսով դուք ինքներդ եք վկայում ձեր դեմ՝ ընդունելով, որ մարգարեներին սպանողների որդիներն եք:+ 32 Դե ինչ, ավարտին հասցրեք ձեր հայրերի սկսած գործը:

33 Օձե՛ր, իժերի՛ ծնունդներ,+ ինչպե՞ս եք խուսափելու դատվելուց ու գեհենը գցվելուց:+ 34 Ահա ձեզ մոտ եմ ուղարկում մարգարեների,+ իմաստունների և ուսուցանողների:+ Նրանցից ոմանց կսպանեք+ ու սյանը կգամեք, ոմանց էլ կխարազանեք+ ձեր ժողովարաններում և կհալածեք՝+ քշելով մի քաղաքից մյուսը: 35 Այդպիսով դուք պատասխանատու կլինեք երկրի վրա ամեն արդարի թափված արյան համար՝ սկսած արդար Աբելից+ մինչև Բարաքիայի որդի Զաքարիան, որին սպանեցիք սրբարանի ու զոհասեղանի միջև:+ 36 Հաստատ ասում եմ ձեզ. այդ ամենի համար այս սերունդն է պատասխան տալու:

37 Երուսաղե՜մ, Երուսաղե՜մ, մարգարեներին սպանո՛ղ, քեզ մոտ ուղարկվածներին քարկոծո՛ղ...+ Քանի՜ անգամ ցանկացա հավաքել զավակներիդ, ինչպես հավն է ճտերին հավաքում իր թևերի տակ: Բայց դուք, Երուսաղեմի՛ ժողովուրդ, չուզեցիք:+ 38 Ահա ձեր տունը* Աստծու կողմից լքված կլինի:+ 39 Ասում եմ ձեզ. այսուհետ ինձ այլևս չեք տեսնի, մինչև որ ասեք. «Օրհնյա՜լ է նա, ով գալիս է Եհովայի* անունով»»:+