Օրհնություններ, որոնք բխում են Աստծո Խոսքի հանդեպ ցուցաբերված սիրուց
«Սիրիր [իմաստությունը] եւ նա քեզ կ’պաշտպանէ.... նա քեզ կ’պատուէ, երբոր նորան գրկես» (Առակաց 4։6, 8)։
1. Իրականում ի՞նչ է նշանակում սիրել Աստծո Խոսքը։
ՔՐԻՍՏՈՆՅԱՅԻ համար շատ կարևոր է սովորություն դարձնել Աստվածաշնչի ընթերցանությունը։ Սակայն, միայն ընթերցանությամբ չէ, որ պետք է ցույց տանք մեր սերը դեպի Աստծո Խոսքը։ Ի՞նչ կարելի է մտածել այն մարդու մասին, որը կարդում է Աստվածաշունչը, իսկ հետո այնպիսի արարքներ գործում, որոնք դատապարտվում են նրա կողմից։ Հասկանալի է, որ նման վարքի տեր մարդը չի սիրում Աստծո Խոսքն այնպես, ինչպես սիրում էր 119–րդ սաղմոսի հեղինակը, քանի որ այդ սերն էր, որ մղեց նրան ապրելու Աստվածաշնչի պահանջների հետ ներդաշնակ (Սաղմոս 119։97, 101, 105)։
2. Ի՞նչ օրհնություններ է բերում Աստծո Խոսքի վրա հիմնված իմաստությունը։
2 Աստվածաշնչի պահանջների համաձայն ապրելու համար հարկավոր է մշտապես ճշտել մեր սեփական մտածելակերպն ու ապրելակերպը։ Նման մոտեցումն աստվածահաճո իմաստության արտացոլումն է, իմաստություն, որը Աստվածաշնչի ուսումնասիրության շնորհիվ ձեռք բերված գիտությունն ու հասկացողությունը գործնականում կիրառելու պտուղն է։ «Սիրիր [իմաստությունը], եւ նա քեզ կ’պաշտպանէ։ Դու նորան մեծարիր, եւ նա քեզ կ’բարձրացնէ. նա քեզ կ’պատուէ, երբոր նորան գրկես։ Նա քեզ գեղեցիկ պսակ կ’տայ քո գլխի համար, եւ փառքի թագ կ’պարգեւէ քեզ» (Առակաց 4։6, 8, 9)։ Որքա՜ն ոգեշնչող են այս խոսքերը՝ սիրել Աստծո Խոսքը և նրանով առաջնորդվել։ Ո՞վ չի ուզում «պաշտպանություն ունենալ», «բարձրացվել» և «փառավորվել»։
Տևական վնասներից զերծ
3. Ինչի՞ց պաշտպանվելու կարիք ունեն քրիստոնյաները առավել հիմա, քան երբևէ և ինչո՞ւ։
3 Ինչի՞ց է մեզ պաշտպանում Աստվածաշնչի ուսումնասիրությունից և նրա սկզբունքները կյանքում կիրառելուց վաստակած իմաստությունը. նախ և առաջ՝ Բանսարկու Սատանայից։ Հիսուսն իր հետևորդներին սովորեցրեց աղոթել այս չար արարածից ազատվելու մասին (Մատթէոս 6։13)։ Քանի որ Սատանան և իր դևերը 1914 թ.–ից դուրս են նետվել երկնքից, հետևաբար, մեր օրերում անչափ կարևոր է այս խնդրանքը դարձնել մեր աղոթքների անբաժան մասը։ Այժմ Սատանան ‘մեծ ցասում ունի, քանի որ քիչ ժամանակ ունի ապրելու’ (Յայտնութիւն 12։9, 10, 12)։ Այս օրհասական ժամանակներում նրա բարկությունն ավելի է սաստկանում, երբ ապարդյուն պայքար է մղում նրանց դեմ, «որոնք պահում [են] Աստծու պատուիրանները եւ վկայում Յիսուսին» (Յայտնութիւն 12։17)։
4. Ինչպե՞ս են քրիստոնյաները պաշտպանվում Սատանայի ազդեցությունից ու նրա զանազան ծուղակներից։
4 Իր ցասման մեջ Սատանան անընդհատ տարբեր խոչընդոտներ է ստեղծում քրիստոնյաների ճանապարհին, դաժան հալածանքներ հրահրում նրանց դեմ և նրանց գործունեությունը կանխող այլ հանգամանքների պատճառ դառնում։ Աստծո Թագավորության քարոզիչներին նա ջանում է իր ծուղակը գցել նաև՝ գայթակղեցնելով աշխարհում աչքի ընկնող դիրք զբաղեցնելու, զվարճությունների հանդեպ սիրո, նյութական կարողություն ձեռք բերելու և հաճույքներ որոնելու ցանկություններով, որպեսզի նրանք առավել կենտրոնանան դրանց վրա և Թագավորությունը քարոզելու գործն իրենց կյանքում առաջնային չհամարեն։ Ի՞նչն է Աստծո հավատարիմ ծառաներին պաշտպանում Սատանայի ծուղակներից ու նրա ազդեցության տակ ընկնելուց։ Ինչ խոսք, որ այս հարցում շատ կարևոր են աղոթքները, Եհովայի հետ անձնական սերտ փոխհարաբերությունը և հավատը նրա խոստումների հանդեպ։ Այս ամենը չի կարելի պատկերացնել առանց նրա Խոսքում արձանագրված խրատներին տեղյակ լինելու և դրանց վճռականորեն հետևելու։ Դրանց հետ կարող ենք ծանոթանալ նախ՝ Աստվածաշնչի ընթերցանությունով, ապա՝ այն բացատրող օժանդակ գրականությունն ուսումնասիրելով, քրիստոնեական հանդիպումներին հաճախելով, հավատակիցների՝ Աստվածաշնչի վրա հիմնված խորհուրդներին հետևելով և, վերջապես, սուրբ հոգու օգնությամբ աղոթքով Աստվածաշնչի սկզբունքների մասին խորհրդածելով (Եսայիա 30։21; Յովհաննէս 14։26; Ա Յովհաննէս 2։15—17)։
5. Ինչպե՞ս է Աստվածաշնչի վրա հիմնված իմաստությունը պաշտպանում մեզ։
5 Աստծո Խոսքը սիրողները պաշտպանված են մեկ ուրիշ կողմից ևս։ Նրանք ի վիճակի են խուսափելու այն էմոցիոնալ ցնցումներից և ֆիզիկական ախտերից, որոնց հասցնում են թմրամոլությունը, ծխախոտի գործածությունը և անբարո ապրելակերպը (Ա Կորնթացիս 5։11; Բ Կորնթացիս 7։1)։ Այդ մարդիկ լարված փոխհարաբերությունների գերին չեն դառնում՝ բամբասանքի տրվելով կամ էլ անմաքուր լեզու գործածելով (Եփեսացիս 4։31)։ Եվ ոչ էլ կասկածների զոհ են դառնում՝ սուզվելով այս աշխարհի իմաստունների սին փիլիսոփայությունների մեջ (Ա Կորնթացիս 3։19, Արևմտ. Աստ.)։ Որպես Աստծո Խոսքը սիրողներ՝ նրանք պաշտպանված են այնպիսի բաներից, որոնք կարող են իրենցից խլել Արարչի հետ ունեցած փոխհարաբերությունն ու հավիտենական կյանքի հույսը։ Ինչպես միշտ, նրանք շարունակում են օգնել իրենց դրացիներին հավատ ընծայել Աստվածաշնչի չքնաղ խոստումներին՝ հասկանալով, որ այդպես վարվելով ‘և՛ իրենց կփրկեն, և՛ նրանց, որ լսում են’ (Ա Տիմոթէոս 4։16)։
6. Ինչպե՞ս կարող է Աստվածաշնչի վրա հիմնված իմաստությունը պաշտպանել մեզ նույնիսկ ծանր հանգամանքների ներքո։
6 Հասկանալի է, որ նույնիսկ Աստծո Խոսքը սիրողները ապահովված չեն «ժամանակից և դիպվածից» (Ժողովող 9։11)։ Անխուսափելի է, որ մեզանից ոմանք բնական աղետների, անբուժելի հիվանդությունների, դժբախտ պատահարների կամ վաղաժամ մահվան զոհը չդառնան։ Բայց և այնպես, այդ ամենով հանդերձ մենք պաշտպանված ենք։ Ոչ մի աղետ չի կարող մնայուն վնաս հասցնել Աստծո Խոսքն անկեղծորեն սիրողներին։ Ուստի, պետք չէ չափից ավելի մտահոգվել այն մասին, թե ինչ կարող է տեղի ունենալ ապագայում։ Բոլոր ողջամիտ նախազգուշական միջոցները ձեռք առնելուց հետո լավ կլինի մնացածը թողնել Եհովային և թույլ չտալ, որ այսօրվա մեզ շրջապատող անապահով պայմանները խլեն մեզանից մեր խաղաղությունը (Մատթէոս 6։33, 34; Փիլիպպեցիս 4։6, 7)։ Մտքում միշտ պահեք հարության հաստատ հույսը և մտածեք գալիք ավելի լավ կյանքի մասին, երբ Աստված ‘ամեն բան նոր կդարձնի’ (Յայտնութիւն 21։5; Յովհաննէս 11։25)։
Ապացուցե՛ք, որ «պարարտ հող» եք
7. Ի՞նչ առակ պատմեց Հիսուսը իր մոտ հավաքված բազմությանը։
7 Աստծո Խոսքի հանդեպ ճիշտ վերաբերմունք ունենալու կարևորությունը ցույց է տրված Հիսուսի առակներից մեկում։ Երբ Հիսուսը բարի լուրը քարոզում էր Պաղեստինում, նրան լսելու համար «շատ ժողովուրդ» հավաքվեց (Ղուկաս 8։1, 4)։ Սակայն նրանցից բոլորը չէին, որ իսկապես սիրում էին Աստծո Խոսքը։ Անկասկած, շատերը եկել էին լսելու Հիսուսին միայն հրաշքներ տեսնելու ցանկությունից դրդված, կամ էլ, թերևս, նրանց դուր էր գալիս նրա վարդապետելու արտասովոր կերպը։ Այդ հավաքված ամբոխին Հիսուսը մի առակ պատմեց. «Մի սերմնացան ելաւ սերմեր ցանելու։ Եւ երբ նա սերմանում էր, մի մաս սերմ ընկաւ ճանապարհի եզերքը եւ ոտնակոխ եղաւ, եւ երկնքի թռչունները այն կերան։ Եւ ուրիշ մի մաս ընկաւ ապառաժի վրայ. երբ բուսաւ, չորացաւ՝ խոնաւութիւն չլինելու պատճառով։ Եւ ուրիշ մի մաս ընկաւ փշերի մէջ. եւ փշերը նրա հետ բուսնելով՝ այն խեղդեցին։ Եւ ուրիշ մի մաս ընկաւ լաւ ու պարարտ հողի վրայ եւ, բուսնելով, հարիւրապատիկ պտուղ տուեց» (Ղուկաս 8։5—8)։
8. Ի՞նչն է Հիսուսի առակի «սերմը»։
8 Հիսուսի առակի բուն իմաստն այն էր, որ մարդիկ տարբեր կերպ էին արձագանքելու բարի լուրին, և այդ արձագանքը կախված էր լինելու նրանց սրտի վիճակից։ Սերմանվող սերմը «Աստծու խօսքն է» (Ղուկաս 8։11)։ Կամ, ինչպես նշվում է այս նույն առակի մեկ այլ արձանագրության մեջ, «արքայութեան խօսքն» է (Մատթէոս 13։19)։ Հիսուսը երկու բացատրություններն էլ կարող էր օգտագործել, քանի որ Աստծո Խոսքում գլխավոր թեման Հիսուս Քրիստոսի իշխանության ներքո գտնվող երկնային Թագավորությունն է, Թագավորություն, որի միջոցով Եհովան պետք է արդարացնի իր գերիշխանությունը և նախատինքը սրբի իր անվան վրայից (Մատթէոս 6։9, 10)։ Ուստի, «սերմը» Աստծո Խոսքում՝ Աստվածաշնչում ամփոփված բարի լուրն է։ Եհովայի վկաները սերմը ցանելիս հետևում են առաջին Սերմնացանի՝ Հիսուս Քրիստոսի օրինակին՝ մարդկանց ուշադրությունը հրավիրելով Թագավորության այդ ավետիսի վրա։ Իսկ ինչպիսի՞ արձագանքներ են նրանք ստանում։
9. Ի՞նչ են խորհրդանշում ա) ճանապարհի եզրին բ) ապառաժի վրա և գ) փշերի մեջ ընկնող սերմերը։
9 Հիսուսի առակում սերմի մի մասն ընկել էր ճանապարհի եզրին և ոտնատակ արվել։ Սա խորհրդանշում է այն մարդկանց, ովքեր չափից դուրս զբաղված են՝ թույլ տալու համար, որ Թագավորության սերմերն արմատներ ձգեն իրենց սրտերում։ Դեռ չհասցրած սիրել Աստծո Խոսքը, «սատանան գալիս հանում է խօսքը նրանց սրտից, որպէսզի չհաւատան եւ չփրկուեն» (Ղուկաս 8։12)։ Սերմի մյուս մասն ընկնում է ապառաժոտ վայրում։ Վերջինս մատնանշում է այն մարդկանց, ովքեր, թեպետ, հետաքրքրվում են Աստվածաշնչի լուրով, սակայն թույլ չեն տալիս, որ այն հասնի իրենց սրտերին։ Երբ նրանք փորձությունների են հանդիպում կամ երբ դժվարանում են իրենց կյանքում կիրառել Աստվածաշնչի խորհուրդները, «հեռանում են» «արմատներ» չունենալու պատճառով (Ղուկաս 8։13)։ Հաջորդն այն մարդկանց մասին է, որոնք լսում են խոսքը, սակայն կլանված են «աշխարհի հոգսերով, հարստութեամբ եւ զուարճութեամբ»։ Արդյունքում՝ «խեղդւում» են փշերով շրջապատված բույսի նման (Ղուկաս 8։14)։
10, 11. ա) Ո՞ւմ է վերաբերվում «պարարտ հողը»։ բ) Ի՞նչ պետք է անել Աստծո Խոսքը մեր սրտերի մեջ ընդունելու համար։
10 Առակում վերջինը պարարտ հողի մեջ ընկած սերմն է։ Այս համեմատությունը վերաբերվում է այն մարդկանց, ովքեր ավետիսն ընդունում են «բարի եւ զուարթագին սրտով»։ Իհարկե, բոլորս էլ կուզեինք վստահ լինել, որ պատկանում ենք մարդկանց այս խմբին։ Սակայն, վերջին հաշվով, որոշումը Աստծուն է պատկանում (Առակաց 17։3; Ա Կորնթացիս 4։4, 5)։ Նրա Խոսքն ասում է, որ «բարի եւ զուարթագին սիրտ» ունենալը պետք է փաստել գործերով՝ մինչև մահ կամ մինչ Աստծո կողմից իրերի այս չար համակարգին վերջ դնելը։ Եթե մենք դրականորեն ենք արձագանքել Թագավորության լուրին, դա արդեն գովելի է։ Սակայն բարի և զվարթ սիրտ ունեցողներն ընդունում են Աստծո Խոսքը և «յարատեւելով պտուղ են տալիս» (Ղուկաս 8։15)։
11 Աստծո Խոսքը մեր սրտերում ընդունելու միակ ճանապարհը այն ընթերցելն ու ուսումնասիրելն է թե՛ անհատապես, և թե՛ հավատակիցների ընկերակցությամբ։ Դա նշանակում է լիովին օգտվել այն հոգևոր կերակրից, որը կանոնավորաբար մատակարարվում է Հիսուսի ճշմարիտ հետևորդների հոգևոր կարիքները հոգալու նպատակով նշանակված աղբյուրից (Մատթէոս 24։45—47)։ Դրա շնորհիվ Աստծո Խոսքն իրենց սրտերում ընդունողները, սիրուց մղված, «յարատեւելով պտուղ են տալիս»։
12. Ի՞նչ պտուղ պետք է բերենք՝ համբերություն դրսևորելով։
12 Իսկ ի՞նչ պտուղ է բերում «պարարտ հողը»։ Բուսական աշխարհում սերմերն աճում, բույս են դառնում, որի պտուղը միևնույն սերմից է պարունակում, և այդ պրոցեսը շարունակ կրկնվում է։ Նույնը կարելի է ասել «բարի» սիրտ ունեցողների համար. խոսքի սերմը նրանց սրտում արմատներ է ձգում՝ օգնելով նրանց հոգևորապես աճելու, մինչև նրանք, իրենց հերթին, կարողանան ուրիշների սրտերում Խոսքը սերմանել (Մատթէոս 28։19, 20)։ Սերմանելիս հարկավոր է համբերություն ունենալ, և Հիսուսը դրա կարևորությունը ցույց տվեց՝ ասելով. «Ով մինչեւ վերջ համբերեց, նա պիտի փրկուի։ Եւ արքայութեան այս Աւետարանը պիտի քարոզուի ամբողջ աշխարհում՝ ի վկայութիւն բոլոր հեթանոսների. եւ ապա պիտի գայ վախճանը» (Մատթէոս 24։13, 14)։
«Բոլոր բարի գործերում պտղաբեր»
13. Պողոսն իր աղոթքում պտուղ բերելու անհրաժեշտությունը ինչպե՞ս կապեց Աստծո Խոսքի գիտության հետ։
13 Պողոս առաքյալը նույնպես խոսեց պտուղ բերելու անհրաժեշտության մասին և այն կապեց Աստծո Խոսքի հետ։ Նա աղոթում էր, որ իր հավատակիցները լցվեն Աստծո «կամքի գիտութեամբ՝ ունենալով կատարեալ իմաստութիւն եւ հոգեւոր իմացութիւն՝ ապրելու համար Տիրոջն արժանի եւ ամէն ինչում նրան հաճելի ձեւով, բոլոր բարի գործերում պտղաբեր լինելու» (Կողոսացիս 1։9, 10; Փիլիպպեցիս 1։9—11)։
14-16. Պողոսի խոսքերի հետ ներդաշնակ՝ ի՞նչ պտուղներ են բերում Աստծո Խոսքը սիրողները։
14 Պողոսը ցույց տվեց, որ միայն Աստվածաշնչի գիտությունը ստանալը դեռևս բավական չէ։ Սերը դեպի Աստծո Խոսքը մղում է մեզ ‘ապրել Տիրոջն արժանի’ ձևով՝ շարունակելով ‘պտղաբեր լինել բոլոր բարի գործերում’։ Որո՞նք են այդ բարի գործերը։ Այս վերջին օրերում քրիստոնյաները հատուկ հանձնարարություն ունեն կատարելու՝ քարոզել Թագավորության բարի լուրը (Մարկոս 13։10)։ Բացի այդ, Աստծո Խոսքը սիրողները ոչինչ չեն խնայում Թագավորության գործին ֆինանսապես աջակցելու համար, ինչը նրանց համար մեծ պատիվ է, քանզի «Աստուած սիրում է զուարթառատ տուրքը» (Բ Կորնթացիս 9։7)։ Այդ նվիրատվություններով ծածկվում են Բեթելի ավելի քան հարյուր մասնաճյուղերի գործունեության ծախսերը (այստեղից ղեկավարվում է Թագավորության քարոզչության գործը, իսկ որոշ մասնաճյուղերում Աստվածաշնչեր և աստվածաշնչյան գրականություն է տպագրվում)։ Դրամական նվիրատվություններն օգտագործվում են նաև քրիստոնեական համաժողովներ անցկացնելու, ինչպես նաև շրջագայող վերակացուների, միսիոներների և մնացած լիաժամ քարոզիչների ծախսերը հոգալու նպատակով։
15 Բարի գործերին են պատկանում նաև ճշմարիտ երկրպագության կենտրոններ կառուցելն ու դրանց մասին հոգ տանելը։ Սերը դեպի Աստծո Խոսքը մղում է Աստծո երկրպագուներին անուշադրության չմատնել համաժողովների ու Թագավորության սրահները (համեմատեք Նէեմիա 10։39)։ Քանի որ այդ շինությունները սովորաբար կրում են Աստծո անունը, անչափ կարևոր է, որ թե՛ ներսից, և թե՛ դրսից դրանք մաքուր վիճակում գտնվեն և հաճելի լինեն ներկաների համար, իսկ այդ սրահներում երկրպագողները պետք է աչքի ընկնեն իրենց անբասիր վարքով (Բ Կորնթացիս 6։3)։ Քրիստոնյաներից ոմանք ի վիճակի են ավելին անելու։ Սիրելով Աստծո Խոսքը՝ նրանք երկար ճամփաներ են կտրում–անցնում՝ գնալով այն վայրերը, որտեղ չքավորության կամ էլ փորձառության պակասի հետևանքով երկրպագության նոր վայրեր կառուցելու համար օգնության կարիք է զգացվում (Բ Կորնթացիս 8։14)։
16 «Բոլոր բարի գործերում պտղաբեր լինելու» գործերի թվին է պատկանում նաև ընտանեկան պարտականությունների մասին հոգալը և քրիստոնյա հավատակիցների հանդեպ հոգատար վերաբերմունքը։ Սերը դեպի Աստծո Խոսքը մեզ մղում է ուշադրություն ցույց տալ «հաւատքի ընտանիների»՝ մեր հավատակիցների կարիքներին, չմոռանալ նաև սեփական «տան հանդէպ բարի վերաբերմունք ցոյց տալը» (Գաղատացիս 6։10, ԱԹ; Ա Տիմոթէոս 5։4, 8)։ Այս առումով բարիք կգործենք, եթե այցելենք հիվանդներին և վշտի մեջ գտնվողներին։ Չի կարելի չհիշատակել նաև այն կարևոր գործի մասին, որը կատարում են ժողովի երեցներն ու Հիվանդանոցային կապի կոմիտեները. վերջիններս թիկունք են կանգնում բժշկական օգնության կարիք ունեցողներին (Գործք 15։29)։ Իսկ ինչպիսի՞ օգնություն է կազմակերպվում գնալով ավելի հաճախակի դարձող աղետներից տուժածների համար. աղետներ, որոնք առաջ են գալիս կա՛մ բնական ճանապարհով, կա՛մ էլ մարդկանց մեղքով։ Աստծո սուրբ հոգու օգնությամբ՝ Եհովայի վկաները երկրագնդի շատ մասերում աչքի են ընկել աղետների կամ պատահարների զոհ դարձած իրենց հավատակիցներին ու կողմնակի մարդկանց շուտափույթ օգնելու իրենց պատրաստակամությամբ։ Այս ամենը բարի պտուղներն են նրանց, ովքեր սիրում են Աստծո Խոսքը։
Փառահեղ ապագայի օրհնությունները
17, 18. ա) Ի՞նչ է տեղի ունենում Թագավորության սերմերի տարածման հետ մեկտեղ։ բ) Ի՞նչ զարմանահրաշ դեպքերի ականատես շուտով կդառնան Աստծո Խոսքը սիրողները։
17 Թագավորության սերմերի տարածումը շարունակում է մեծ օրհնություններ բերել մարդկությանը։ Վերջին ժամանակներում տարեկան ավելի քան 300 000 հոգի ընդունում է Աստվածաշնչի լուրը և ի նշան Եհովային նվիրման՝ ջրում մկրտվում։ Ի՞նչ հրաշալի ապագա է նրանց սպասվում։
18 Աստծո Խոսքը սիրողները գիտեն, որ Եհովան շուտով գործի կանցնի փառավորելու համար իր անունը։ «Մեծն Բաբելոնը»՝ կեղծ կրոնի համաշխարհային կայսրությունը, կոչնչացվի (Յայտնութիւն 18։2, 8)։ Ապա նրանք, ովքեր կմերժեն ապրել Աստծո Խոսքի հետ ներդաշնակ, մահվան կդատապարտվեն Թագավոր Հիսուս Քրիստոսի կողմից (Սաղմոս 2։9—11; Դանիէլ 2։44)։ Աստծո Թագավորությունը մարդկությանը վերջապես հավիտյան կազատագրի հանցագործություններից, պատերազմներից և այլ աղետներից։ Այլևս կարիք չի զգացվի ցավով, հիվանդությամբ կամ էլ մահվան պատճառած վշտով տառապող մարդկանց մխիթարել (Յայտնութիւն 21։3, 4)։
19, 20. Ի՞նչ փառահեղ ապագա է սպասվում Աստծո Խոսքն իսկապես սիրողներին։
19 Իսկ ի՜նչ փառահեղ գործեր կկատարեն Աստծո Խոսքը սիրողները։ Արմագեդոնից վերապրածները հրճվանք պարգևող առաջադրանք են ունենալու՝ երկիրը վերածել դրախտի։ Նաև նրանց հրաշալի առանձնաշնորհումը կլինի ամեն բան նախապատրաստել նրանց համար, ովքեր այժմ մահացած են, բայց Աստծո հիշողության մեջ են և հարություն պիտի առնեն (Յովհաննէս 5։28, 29)։ Երկրի բնակչությունը կապրի Գերիշխան Տեր Եհովայի փառավորված Որդու՝ Հիսուս Քրիստոսի իշխանության ներքո։ ‘Կբացվեն գրքերը’ և ցույց կտան նոր աշխարհի բնակչությանն ուղղված Եհովայի հրահանգները (Յայտնութիւն 20։12)։
20 Եհովայի սահմանած ժամանակին բոլոր հավատարիմ օծյալ քրիստոնյաները, որպես «ժառանգակիցները Քրիստոսի», վեր կառնվեն իրենց երկնային վարձատրությունը ստանալու (Հռովմայեցիս 8։17)։ Քրիստոսի Հազարամյա թագավորության ընթացքում երկրագնդի բոլոր մարդիկ, ովքեր կսիրեն Աստծո Խոսքը, աստիճանաբար կառաջնորդվեն դեպի մտավոր և ֆիզիկական կատարելության։ Վերջնական փորձության ժամանակ իրենց հավատարմությունը փաստելուց հետո նրանք հավիտենական կյանքի պարգևը կստանան և կմիանան «Աստուծոյ որդիներուն փառաւոր ազատութեանը» (Հռովմայեցիս 8։21, Արևմտ. Աստ.; Յայտնութիւն 20։1—3, 7—10)։ Ինչպիսի՜ հրաշք–ապագա։ Եվ իրոք, անկախ այն բանից, թե ինչ հույս է Եհովան մեզ տվել՝ երկրային, թե երկնային, նրա Խոսքի հանդեպ անսասան սերը և աստվածահաճո իմաստությամբ ապրելու հաստատ որոշումը այսօր կպաշտպանեն, իսկ ապագայում ‘կպատվեն մեզ, քանի որ այն գրկել ենք’ (Առակաց 4։6, 8)։
Կարո՞ղ եք բացատրել
◻ Ինչպե՞ս կարող է սերը դեպի Աստծո Խոսքը պաշտպանել մեզ։
◻ Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում Հիսուսի առակի սերմը, և ինչպե՞ս է այն սերմանվում։
◻ Ինչպե՞ս ցույց տանք, որ «պարարտ հող» ենք։
◻ Ի՞նչ օրհնություններ են ակնկալում Աստծո Խոսքը սիրողները։
Garo Nalbandian
[նկար 26–րդ էջի վրա]
Հիսուսի առակում սերմը պատկերում է Աստծո Խոսքում ամփոփված ավետիսը։
[թույլտվությամբ]
Garo Nalbandian
[նկար 27–րդ էջի վրա]
Եհովայի վկաներն ընդօրինակում են Մեծն սերմնացանին։
[նկարներ 28–րդ էջի վրա]
Արմագեդոնից վերապրածները կվայելեն երկրի պտուղները։