Երեմիա
6 Ո՛վ Բենիամինի սերունդներ, փախեք Երուսաղեմից, ապաստան փնտրեք,
Թեկուեում+ եղջերափող հնչեցրեք,+
Բեթ-Աքարմայում կրակ վառեք որպես ազդանշան,
Որովհետև հյուսիսից չարիք է մոտենում՝ մեծ աղետ:+
2 Սիոնի դուստրը գեղեցիկ ու նուրբ կնոջ է նման:+
Ամեն մեկն այնտեղ կարածեցնի իր հոտը:+
4 «Պատրաստվե՛ք պատերազմելու* Երուսաղեմի դեմ.
Վե՛ր կացեք, եկեք կեսօրին հարձակվենք նրա վրա»:
«Վա՜յ մեզ, որովհետև օրն ավարտվում է,
Եվ երեկոյի ստվերները գնալով երկարում են»:
6 Զորքերի տեր Եհովան ասում է.
«Ծառեր կտրեք ու Երուսաղեմի դիմաց պատնեշ կանգնեցրեք:+
Այդ քաղաքը հաշիվ պիտի տա,
Քանի որ այնտեղ բռնությունից բացի ոչինչ չկա:+
7 Ինչպես որ ջրհորի ջուրն է միշտ թարմ,
Այնպես էլ նա է իր չարությունը միշտ թարմ պահում:
Բռնությանն ու ավերմանը վերջ չկա:+
Լոկ հիվանդություններ ու պատուհասներ եմ տեսնում:
8 Ուշադրություն դարձրու նախազգուշացմանը, ո՛վ Երուսաղեմ,
Որ զզվանքով քեզնից երես չթեքեմ,+
Որ ամայի ու անբնակ չդարձնեմ»:+
9 Ահա թե ինչ է ասում Զորքերի տեր Եհովան.
«Իսրայելում ողջ մնացածներին կհավաքեն, ինչպես խաղողենու վերջին ողկույզները:
Ձեռքդ կրկին մեկնիր, ինչպես խաղող հավաքողը»:
10 Ո՞ւմ հետ խոսեմ, ո՞ւմ զգուշացնեմ, ո՞վ կլսի ինձ:
Նրանց ականջները փակ* են և ունակ չեն ուշադիր լսելու:+
Նրանք արհամարհում են Եհովայի խոսքը,+
Եվ այն հաճելի չէ նրանց համար:
Բոլորը գերեվարվելու են՝ ամուսինն ու իր կինը,
Ծերն ու զառամյալը:+
12 Նրանց տները, արտերը, ինչպես նաև կանայք ուրիշներին կտրվեն,+
Որովհետև ես կմեկնեմ ձեռքս ու կպատժեմ այս երկրի բնակիչներին,– ասում է Եհովան:–
13 Բոլորը՝ թե՛ հասարակ, թե՛ անվանի մարդիկ,* անազնվորեն են շահ ստանում,+
Թե՛ մարգարեն և թե՛ քահանան խարդախություն են անում:+
14 Նրանք փորձում են մակերեսորեն բուժել իմ ժողովրդի վերքը՝*
Ասելով՝ «Խաղաղությո՜ւն է, խաղաղությո՜ւն է»,
Մինչդեռ խաղաղություն չկա:+
15 Արդյոք նրանք ամաչո՞ւմ են իրենց նողկալի գործերի համար:
Ո՛չ, չեն ամաչում:
Նրանք անգամ չգիտեն՝ ամոթն ինչ է,+
Ուստի կընկնեն ընկածների մեջ:
Երբ պատժեմ նրանց, նրանք կսայթաքեն ու կընկնեն»,– ասում է Եհովան:
16 Եհովան ասում է.
«Կանգնեք խաչմերուկներին ու նայեք,
Հարցրեք վաղեմի ճանապարհների մասին,
Հարցրեք, թե որն է ճիշտ ուղին, ու դրանով գնացեք+
Եվ խաղաղություն կունենաք»:
Բայց նրանք ասում են. «Չենք գնա այդ ուղով»:+
17 «Ես ժամապահներ նշանակեցի,+ որոնք ասում էին.
«Ուշադրություն դարձրեք եղջերափողի ձայնին»»:+
Բայց նրանք պատասխանում էին. «Ուշադրություն չենք դարձնի»:+
19 Լսի՛ր, ո՛վ երկիր:
Այս ժողովրդի վրա ես աղետ եմ բերում՝+
Նրա չար մտադրությունների պտուղը,
Որովհետև նա ուշադրություն չդարձրեց իմ խոսքերին
Եվ իմ օրենքը* մերժեց:
Ես չեմ ընդունում ձեր ողջակեզները,
Եվ ձեր զոհերը ինձ համար հաճելի չեն»:+
21 Ուստի սա է ասում Եհովան.
«Այս մարդկանց առաջ ես գայթակղության քարեր կդնեմ,
Որոնց նրանք կբախվեն ու կընկնեն՝
Հայրերը որդիների հետ միասին,
Հարևանն ու նրա ընկերը.
Բոլորը կկործանվեն»:+
22 Ահա թե ինչ է ասում Եհովան.
«Հյուսիսի երկրից մի ժողովուրդ է գալիս,
Մի մեծ ազգ է վեր կենում երկրի հեռավոր վայրերից:+
23 Նրանք աղեղ ու տեգ* են կրում:
Նրանք դաժան են ու անգութ:
Նրանց ձայնը ծովի շառաչյունի նման կլինի,
Նրանք ձի կհեծնեն+
Եվ ռազմիկների պես մարտական կարգով կշարվեն քո դեմ, ո՛վ Սիոնի դուստր»:
Անհանգստությունները համակեցին մեզ,
Մենք տանջվում ենք ծննդաբերող կնոջ պես:+
27 «Քեզ* իմ ժողովրդի մեջ մետաղ զտող նշանակեցի:
Դու պիտի մանրակրկիտ ստուգես նրան,
Ամեն բան նկատես ու քննես նրա գործերը:
Բոլորն էլ ապականված են:
29 Դարբնոցի փուքսերն այրվել են,
Այդ կրակից միայն կապար է դուրս գալիս: